Το μάθημα ολοκληρώνει τις γνώσεις και δεξιότητες που έχουν αποκτήσει οι φοιτητές από τα μαθήματα κορμού και της 1ης κατεύθυνσης (Σχεδίαση Διαδραστικών Συστημάτων) στο στόχο της ανάπτυξης ενός αυθεντικού έργου (project) που μπορεί να περιλαμβάνει και τη συμμετοχή εξωτερικών του τμήματος χρηστών και πελατών. Κάθε χρόνο η θεματική των έργων είναι διαφορετική. Για παράδειγμα το 2014 ήταν το έξυπνο σπίτι και το 2015 οι διαδραστικές τεχνολογίες με έμπνευση τη πολιτιστική κληρονομιά.
- Δημιουργική χρήση μεθόδων και εργαλείων για την εμπειρική έρευνα, σχεδίαση και αξιολόγηση που έχουν διδαχθεί οι φοιτητές σε υποχρεωτικά μαθήματα όπως η Αλληλεπίδραση Ανθρώπου-Υπολογιστή, Ανάλυση και Σχεδίαση Πληροφοριακών Συστημάτων, Διαδραστική Σχεδίαση, Γνωστική Επιστήμη.
- Εφαρμογή διαδραστικών τεχνολογιών που έχουν διδαχθεί οι φοιτητές στα υποχρεωτικά μαθήματα κατεύθυνσης: Σχεδίαση για Όλους, Ψηφιακές Μορφές Αφήγησης, Προηγμένες Τεχνολογίες Αλληλεπίδρασης και Εφαρμογές, Σχεδίαση και Προγραμματισμός για τον Παγκόσμιο Ιστό, Σχεδίαση και Προγραμματισμός Εφαρμογών για Φορητές Συσκευές, Εικονική Πραγματικότητα.
- Επαναληπτική διαδικασία εφαρμογής μεθόδων έρευνας, σχεδίασης, πρωτοτυποποίησης, αξιολόγησης.
Οι επιδιωκόμενοι μαθησιακοί στόχοι του μαθήματος συνοψίζονται στα παρακάτω:
• Εφαρμογή των σχεδιαστικών μεθόδων σε ένα αυθεντικό πλαίσιο
Κύριος μαθησιακός στόχος αυτής της φάσης είναι η εφαρμογή των σχεδιαστικών μεθόδων και εργαλείων, όπως π.χ. συνέντευξη, παρατήρηση, εθνογραφική μελέτη, που έχει σκοπό την εξάσκηση των φοιτητών στην βάση αυθεντικών προβλημάτων σε υπαρκτά πλαίσια σχεδίασης. Οι φοιτητές θα αποκομίσουν την εμπειρία της διεξαγωγής επιτόπιας παρατήρησης της δραστηριότητας των χρηστών στο πραγματικό πλαίσιο δράσης, θα εξοικειωθούν πώς να σχεδιάσουν το πρωτόκολλο έρευνας καθώς επίσης και να προσδιορίσουν τις κατάλληλες πηγές άντλησης πληροφοριών ή/και μετρήσεων και τα κατάλληλα μέσα καταγραφής, βάσει της κατανόησης των απαιτήσεων, ιδιαιτεροτήτων κάθε πεδίου μελέτης.
Σημαντικός μαθησιακός στόχος είναι επίσης η κατανόηση της μοντελοποίησης και ερμηνείας των ευρημάτων της έρευνας, ενώ ταυτόχρονα στόχο αποτελεί η ευρύτητα γνώσης αναφορικά με τις ποικίλες προκλήσεις και ευκαιρίες που μπορούν να προσφέρουν οι τεχνολογίες που διερευνώνται και αναπτύσσονται (π.χ. μέσω των τεχνολογικών δοκιμών).
Τέλος, οι φοιτητές/τριες θα αποκτήσουν την εμπειρία στο να αναλύουν μελέτες περίπτωσης και να σχεδιάζουν λειτουργικά πρωτότυπα εφαρμογών σε διαφορετικά πεδία όπως η ψυχαγωγία, η εκπαίδευση, ο πολιτισμός κτλ.
• Πρωτοτυποποίηση εφαρμογών με διαδραστικές τεχνολογίες αιχμής
Κύριοι μαθησιακοί στόχοι κατά την διαδικασία της πρωτοτυποποίησης είναι ο/η φοιτητής/τρια να μπορεί να μετατρέπει τις απαιτήσεις και προδιαγραφές της σχεδίασης σε δημιουργικές σχεδιαστικές ιδέες (concepts) και πρωτότυπα (prototypes), να κατανοεί τα εργαλεία λογισμικού, τις πλατφόρμες υλοποίησης και τις τεχνολογίες (hardware) που απαιτούνται για τον προγραμματισμό των διαδράσεων, να υλοποιεί και να προγραμματίζει απλά πρωτότυπα διαδραστικών συστημάτων, και να αναπτύσσει αυτά τα πρωτότυπα με χρήση διαφορετικών τεχνολογικών εργαλείων και πλατφορμών όπως π.χ. Unity, Arduino, Raspberry Pi, Android Studio, κτλ,
• Αξιολογήσουν πρωτότυπα με επίκεντρο τον χρήστη
Οι κύριοι μαθησιακοί στόχοι κατά την διαδικασία της αξιολόγησης διαδραστικών πρωτοτύπων είναι ο/η φοιτητής/τρια να μπορεί να εφαρμόζει τις σύγχρονες μεθοδολογίες αξιολόγησης ευχρηστίας, να πραγματοποιεί την σύνθεση και οργάνωση ενός πλάνου αξιολόγησης στην βάση του υπό σχεδίαση προβλήματος, να κάνει επιλογή των μεθόδων και εργαλείων ανάλογα με τους στόχους και τις ιδιαιτερότητες του υπό ανάπτυξη πρωτοτύπου και να την εφαρμόζει. Σημαντική κρίνεται η κατανόηση της οργάνωσης και ανάλυσης των δεδομένων που συγκεντρώνονται από την εφαρμογή της μεθόδου αξιολόγησης, καθώς και η σύνταξη μιας συνεκτικής και δομημένης έκθεσης αξιολόγησης που θα αναλύει τα προβλήματα ευχρηστίας ή εμπειρίας του χρήστη, και τέλος θα προτείνει συγκεκριμένες λύσεις για την διαμορφωτική βελτίωση του υπό σχεδίαση διαδραστικού συστήματος.
- Albert, W., & Tullis, T. (2013). Measuring the user experience: collecting, analyzing, and presenting usability metrics. Newnes.
- Cooper, A., Reimann, R., & Cronin, D. (2007). About face 3: the essentials of interaction design. John Wiley & Sons.
- Goodman, E. Kuniavsky, M. Moed, A. (2012). Observing the user experience: a practitioner's guide to user research. Morgan kaufmann.
- Hanington, B., & Martin, B. (2012). Universal methods of design: 100 ways to research complex problems, develop innovative ideas, and design effective solutions. Rockport Publishers.
- Preece, J., Sharp, H., & Rogers, Y. (2015). Interaction Design-beyond human-computer interaction. John Wiley & Sons.
- Κουτσαμπάσης, Π. (2011) Αλληλεπίδραση Ανθρώπου-Υπολογιστή: Αρχές, Μέθοδοι και Παραδείγματα. Εκδόσεις Κλειδάριθμος.
- Κουτσαμπάσης, Π. (2015) Αξιολόγηση Διαδραστικών Συστημάτων με Επίκεντρο τον Χρήστη: Ευχρηστία, Προσβασιμότητα, Συνεργατική Εργασία και Εμπειρία του Χρήστη. Ελληνικός Σύνδεσμος Ακαδημαϊκών Βιβλιοθηκών. https://repository.kallipos.gr/handle/11419/2765
- Βοσινάκης Σπύρος (2015) Εικονικοί Κόσμοι: Σύγχρονες Προσεγγίσεις, Εφαρμογές και Ανάπτυξη σε Περιβάλλον OpenSimulator. Ελληνικά Ακαδημαϊκά Ηλεκτρονικά Συγγράμματα και Βοηθήματα.
Συναφή επιστημονικά περιοδικά:
- ACM Transactions on Computer-Human Interaction (ACM).
- Behaviour and Information Technology (Taylor & Francis).
- Human–Computer Interaction (Taylor & Francis).
- Interacting with Computers (Elsevier; British Computer Society).
- International Journal of Human–Computer Interaction (Taylor & Francis).
- International Journal of Human–Computer Studies (Elsevier).
- Journal of Usability Studies (Usability Professionals’ Association).
- ACM Interactions (magazine, ACM).
- CoDesign: the International Journal of CoCreation in Design and the Arts (Taylor & Francis).
- Design Issues (MIT Press).
- Design Studies (Elsevier).