ΔΙΚΗΓΟΡΙΚΟ ΓΡΑΦΕΙΟ ΓΕΩΡΓΙΟΥ & ΙΩΑΝΝΗ ΠΑΡΑΔΕΙΣΗ

Ερμούπολη Σύρος

Επιστροφή στην πρώτη σελίδα

ΝΟΜΟΣ 2121/1993 (ΦΕΚ Α-25) « Πνευματική ιδιοκ/σία, συγγενικά δικαιώματα»

Κωδικοποιημένος όπως ισχύει με όλες τις τροποποιήσεις μέχρι και το νόμο 3524/2007

Πηγή κωδικοποίησης: Τράπεζα Νομικών Πληροφοριών ΝΟΜΟΣ http://lawdb.intrasoftnet.com

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΕΛΛΗΝΙΚΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ.

Εκδίδομε τον ακόλουθο Νόμο που ψήφισε η Βουλή:

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΡΩΤΟ

ΑΝΤΙΚΕΙΜΕΝΟ ΚΑΙ ΠΕΡΙΕΧΟΜΕΝΟ

ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ ΤΗΣ ΠΝΕΥΜΑΤΙΚΗΣ

ΙΔΙΟΚΤΗΣΙΑΣ

Αρθρο 1

Πνευματική ιδιοκτησία

1. Οι πνευματικοί δημιουργοί με τη δημιουργία του έργου, αποκτούν

πάνω σ» αυτό πνευματική ιδιοκτησία, που περιλαμβάνει, ως αποκλειστικά

και απόλυτα δικαιώματα, το δικαίωμα της εκμετάλλευσης του έργου

(περιουσιακό δικαίωμα) και το δικαίωμα της προστασίας του προσωπικού

τους δεσμού προς αυτό (ηθικό δικαίωμα).

2. Τα δικαιώματα αυτά περιλαμβάνουν τις εξουσίες, που προβλέπονται

στα άρθρα 3 και 4 του παρόντος νόμου.

Άρθρο 2

Αντικείμενο του Δικαιώματος

1. Ως έργο νοείται κάθε πρωτότυπο πνευματικό δημιούργημα λόγου,

τέχνης ή επιστήμης, που εκφράζεται με οποιαδήποτε μορφή, ιδίως τα

γραπτά ή προφορικά κειμενα, οι μουσικές συνθέσεις, με κείμενο ή χωρίς,

τα θεατρικά έργα, με μουσική ή χωρίς, οι χορογραφίες και οι παντομίμες,

τα οπτικοακουστικά έργα, τα έργα των εικαστικών τεχνών, στα οποία

περιλαμβάνονται τα σχέδια, τα έργα ζωγραφικής και γλυπτικής, τα

χαρακτικά έργα και οι λιθογραφίες, τα αρχιτεκτονικά έργα, οι

φωτογραφίες, τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών, οι εικονογραφήσεις, οι

χάρτες, τα τρισδιάστατα έργα που αναφέρονται στη γεωγραφία, την

τοπογραφία, την αρχιτεκτονική ή την επιστήμη.

2. Νοούνται επίσης ως έργα οι μεταφράσεις, οι διασκευές, οι προσαρμογές και

οι άλλες μετατροπές έργων ή εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης, καθώς και οι

συλλογές έργων ή συλλογές εκφράσεων της λαϊκής παράδοσης ή απλών γεγονότων

και στοιχείων, όπως οι εγκυκλοπαίδειες,και οι ανθολογίες (και οι βάσεις

δεδομένων), εφόσον η επιλογή ή η διευθέτηση του περιεχομένου τους ειναι

πρωτότυπη. Η προστασία των έργων της παρούσας παραγράφου γίνεται με την

επιφύλαξη των δικαιωμάτων στα προϋπάρχοντα έργα, που χρησιμοποιήθηκαν ως

αντικείμενο των μετατροπών ή των συλλογών.

***Οι λέξεις «και οι βάσεις δεδομένων» διεγράφησαν

και ο σύνδεσμος «και» τέθηκε πριν από τη λέξη «οι ανθολογίες»

με την παρ.2 άρθρ.7 Ν.2819/2000 Α 84/15.3.2000

«2.α. Αντικείμενο προστασίας είναι και οι βάσεις δεδομένων οι οποίες

λόγω της επιλογής ή διευθέτησης του περιεχομένου τους αποτελούν

πνευματικά δημιουργήματα.

Η προστασία αυτή δεν εκτείνεται στο περιεχόμενο των βάσεων δεδομένων

και δεν θίγει κανένα από τα δικαιώματα που υφίστανται στο περιεχόμενο

αυτό. Ως βάση δεδομένων νοείται η συλλογή έργων , δεδομένων ή άλλων

ανεξάρτητων στοιχείων , διευθετημένων κατά συστηματικό ή μεθοδικό τρόπο

και ατομικώς προσιτών με ηλεκτρονικά μέσα ή με άλλο τρόπο».

*** Η παρ.2α προστέθηκε με την παρ.1 άρθρ.7 Ν.2819/2000

ΦΕΚ Α 84/15.3.2000.

3. Με την επιφύλαξη των διατάξεων του κεφαλαίου 7 του παρόντος νόμου,

θεωρούνται ως έργα λόγου προστατευόμενα κατά τις διατάξεις περι

πνευματικής ιδιοκτησίας τα προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και το

προπαρασκευασηκό υλικό του σχεδιασμού τους. Η προστασία παρέχεται σε

κάθε μορφή έκφρασης ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή. Οι ιδέες

και οι αρχές στις οποίες βασίζεται οποιοδήποτε στοιχείο προγράμματος

ηλεκτρονικού υπολογιστή, περιλαμβανομένων και εκείνων στις οποιες

βασίζονται τα συστήματα διασύνδεσής του, δεν προστατεύονται κατά τον

παρόντα νόμο πρωτότυπο εφόσον είναι προσωπικό πνευματικό δημιούργημα

του δημιουργού του.

4. Η προστασία του παρόντος νόμου είναι ανεξάρτητη από την αξία και

τον προορισμό του έργου, καθώς και από το γεγονός ότι το έργο

προστατεύεται ενδεχομένως και από άλλες διατάξεις.

5. Η προστασία του παρόντος νόμου δεν εκτείνεται σε επίσημα κείμενα

με τα οποια εκφράζεται η άσκηση πολιτειακής αρμοδιότητας και ιδίως σε

νομοθετικά, διοικητικά ή δικαστικά κείμενα, καθώς και στις εκφράσεις

της λαϊκής παράδοσης, στις ειδήσεις και στα απλά γεγονότα ή στοιχεία.

Άρθρο 3

Το περιουσιακό Δικαίωμα

«1. Το περιουσιακό δικαίωμα δίνει στους δημιουργούς ιδίως την εξουσία

(δικαίωμα) να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν:

α) Την εγγραφή και την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή

των έργων τους με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει.

β) Τη μετάφραση των έργων τους.

γ) Τη διασκευή, την προσαρμογή ή άλλες μετατροπές των έργων τους.

δ) Ώσον αφορά το πρωτότυπο ή τα αντίτυπα (αντίγραφα) των έργων τους, τη

διανομή τους στο κοινό με οποιαδήποτε μορφή μέσω πώλησης ή με άλλους

τρόπους. Το δικαίωμα διανομής εντός της Κοινότητας αναλώνεται μόνο εάν η

πρώτη πώληση ή η με οποιονδήποτε άλλο τρόπο πρώτη μεταβίβαση της

κυριότητας του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων εντός της Κοινότητας

πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του.

ε) Την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό, όσον αφορά το πρωτότυπο ή τα

αντίτυπα των έργων τους. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από

οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη διανομής του πρωτοτύπου ή των αντιτύπων.

Τα δικαιώματα αυτά δεν εφαρμόζονται σε σχέση με τα έργα αρχιτεκτονικής

και τα έργα των εφαρμοσμένων τεχνών. Η εκμίσθωση και ο δημόσιος

δανεισμός νοούνται σύμφωνα με τα οριζόμενα στην οδηγία 92/100 του

Συμβουλίου της 19ης Νοεμβρίου 1992 (ΕΕΕΚ αριθμ. Ι 346/61 27.11.1992).

στ) Τη δημόσια εκτέλεση των έργων τους.

ζ) Τη μετάδοση ή αναμετάδοση των έργωντους στο κοινό με τη ραδιοφωνία

και την τηλεόραση, με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή με καλώδια ή με άλλους

υλικούς αγωγούς ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, παραλλήλως προς την

επιφάνεια της γης ή μέσω δορυφόρων.

η) Την παρουσίαση στο κοινό των έργων τους, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως ή με

οποιονδήποτε άλλο τρόπο, καθώς και να καθιστούν προσιτά τα έργα τους στο

κοινό κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στα έργα αυτά, όπου

και όταν επιλέγει ο ίδιος. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται με

οποιαδήποτε πράξη παρουσίασης στο κοινό με την έννοια της παρούσας

ρύθμισης.

θ) Την εισαγωγή αντιτύπων των έργων τους που παρήχθησαν στο εξωτερικό

χωρίς τη συναίνεση του δημιουργού ή, εφόσον πρόκειται για εισαγωγή από

χώρες εκτός της Ευρωπαίκής Κοινότητας, αν το δικαίωμα της εισαγωγής

αντιτύπων στην Ελλάδα είχε συμβατικά διατηρηθεί από τον δημιουργό.

(άρθρα 2, 3 παρ. 1 και 3, 4 0δηγίας 2001/29 ΕΕΕΚ αριθμ. L.167/10

22.6.2001).»

*** Η παρ.1 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.1 άρθρ.81

Ν.3057/2002,ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

2. Δημόσια θεωρείται κάθε χρήση ή εκτέλεση ή παρουσίαση του έργου,

που κάνει το έργο προσιτό σε κύκλο προσώπων ευρύτερο από το στενό κύκλο

της οικογένειας και το άμεσο κοινωνικό περιβάλλον, ανεξαρτήτως από το

αν τα πρόσωπα αυτού του ευρύτερου κύκλου βρίσκονται στον ίδιο ή σε

διαφορετικούς χώρους.

«3. 0 δημιουργός βάσης δεδομένων έχει το αποκλειστικό δικαίωμα να

επιτρέπει ή να απαγορεύει: α) την προσωρινή ή διαρκή αναπαραγωγή της

βάσης δεδομένων με κάθε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, β) τη

μετάφραση, προσαρμογή, διευθέτηση και οποιαδήποτε άλλη μετατροπή της

βάσης δεδομένων, γ) οποιαδήποτε μορφή διανομής της βάσης δεδομένων ή

αντιγράφων της στο κοινό.

Η πρώτη πώληση αντιγράφου της βάσης δεδομένων στην Κοινότητα από το

δικαιούχο, ή με τη συγκατάθεσή του, συνεπάγεται ανάλωση του δικαιώματος

μεταπώλησης του εν λόγω αντιγράφου στην Κοινότητα. δ) οποιαδήποτε

ανακοίνωση, επίδειξη ή παρουσίαση της βάσης δεδομένων στο κοινό, ε)

οποιαδήποτε αναπαραγωγή, διανομή, ανακοίνωση, επίδειξη ή παρουσίαση στο

κοινό των αποτελεσμάτων των πράξεων που αναφέρονται στο στοιχείο β». ο

νόμιμος χρήστης βάσης δεδομένων ή αντιγράφων της μπορεί να εκτελέσει

χωρίς άδεια του δημιουργού, οποιαδήποτε από τις παραπάνω πράξεις οι

οποίες είναι αναγκαίες για την πρόσβαση στο περιεχόμενο της βάσης

δεδομένων και την κανονική χρησιμοποίησή της. Στο μέτρο που ο νόμιμος

χρήστης δικαιούται να χρησιμοποιεί τμήμα μόνο της βάσης δεδομένων, η

προηγούμενη διάταξη εφαρμόζεται μόνο για το τμήμα αυτό. Συμφωνίες

αντίθετες προς τις ρυθμίσεις των δύο αμέσως προηγούμενων εδαφίων είναι

άκυρες.» (άρθρα 5. 6 παρ. 1 και 15 οδηγίας 96/9)

*** Η παρ.3 προστέθηκε με την παρ.3 άρθρ.7 Ν.2819/2000,

Α 84/15.3.2000

«4. Αναπαραγωγή ηλεκτρονικής βάσης δεδομένων για ιδιωτικούς σκοπούς δεν

επιτρέπεται»

*** Η παρ.4 προστέθηκε με την παρ.12 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

Άρθρο 4

Το ηθικό Δικαίωμα

1. Το ηθικό δικαίωμα δίνει στο δημιουργό ιδίως τις εξουσίες: α) της

απόφασης για το χρόνο, τον τόπο και τον τρόπο κατά τους οποίους το έργο

θα γίνει προσιτό στο κοινό (δημοσίευση)» β) της αναγνώρισης της

πατρότητάς του πάνω στο έργο και ειδικότερα την εξουσία να απαιτεί, στο

μέτρο του δυνατού, τη μνεια του ονόματός του στα αντίτυπα του έργου του

και σε κάθε δημόσια χρήση του έργου του ή, αντίθετα, να κρατάει την

ανωνυμία του ή να χρησιμοποιεί ψευδώνυμο» γ) της απαγόρευσης κάθε

παραμόρφωσης, περικοπής ή άλλης τροποποίησης του έργου του, καθώς και

κάθε προσβολής του δημιουργού οφειλόμενης στις συνθήκες παρουσίασης του

έργου στο κοινό δ) της προσπέλασης στο έργο του, έστω και αν το

περιουσιακό δικαίωμα στο έργο ή η κυριότητα στον υλικό φορέα του έργου

ανήκει σε άλλον, οπότε η προσπέλαση πρέπει να πραγματοποιείται κατά

τρόπο που προκαλεί τη μικρότερη δυνατή ενόχληση στο δικαιούχο» ε)

προκειμένου περί έργων λόγου ή επιστήμης, της υπαναχώρησης από

συμβάσεις μεταβίβασης του περιουσιακού δικαιώματος ή εκμετάλλευσής του

ή άδειας εκμετάλλευσής του εφόσον αυτό είναι αναγκαίο για την προστασία

της προσωπικότητάς του εξαιτίας μεταβολής στις πεποιθήσεις του ή στις

περιστάσεις και με καταβολή αποζημίωσης στον ανησυμβαλλόμενο για τη

θετική του ζημία.

2. Στην τελευταία περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου, η

υπαναχώρηση ενεργεί μετά την καταβολή της αποζημίωσης. Αν μετά την

υπαναχώρηση, ο δημιουργός αποφασίσει και πάλι να προβεί σε μεταβίβαση ή

εκμετάλλευση του έργου ή έργου παραπλήσιου, οφείλει κατά προτεραιότητα

να προσφέρει στον παλαιό αντισυμβαλλόμενό του τη δυνατότητα να

ανακαταρτίσει την παλαιά σύμβαση με όρους όμοιους ή ανάλογους προς

εκείνους που ίσχυαν κατά το χρόνο της υπαναχώρησης.

3. Το ηθικό δικαιωμα είναι ανεξάρτητο από το περιουσιακό δικαίωμα και

παραμένει στο δημιουργό ακόμα και μετά τη μεταβίβαση του περιουσιακού

δικαιώματος.

Άρθρο 5

Δικαίωμα παρακολούθησης

1. Ο δημιουργός του πρωτοτύπου έργου τέχνης έχει δικαίωμα παρακολούθησης που

είναι το ανεκχώρητο και αναπαλλοτρίωτο μεταξύ ζώντων δικαίωμα είσπραξης ενός

ποσοστού επί του τιμήματος κάθε μεταπώλησης του εν λόγω έργου μετά την πρώτη

μεταβίβασή του από το δημιουργό ή για λογαριασμό του. Παραίτηση από το

δικαίωμα παρακολούθησης δεν χωρεί. Το δικαίωμα αυτό ισχύει αποκλειστικά σε

κάθε μεταπώληση στην οποία συμμετέχουν, ως πωλητές, αγοραστές ή ενδιάμεσοι,

επαγγελματίες της αγοράς έργων τέχνης, όπως οίκοι δημοπρασιών, γκαλερί έργων

τέχνης και γενικά οποιοσδήποτε έμπορος έργων τέχνης. Το ποσοστό αυτό

καταβάλλεται από τον πωλητή. Όταν συμπράττει και ενδιάμεσος επαγγελματίας της

αγοράς έργων τέχνης, η ευθύνη για την καταβολή του ποσοστού βαρύνει αυτόν και

τον πωλητή εις ολόκληρον. (άρθρο 1 παράγραφοι 1, 2 και 4 της Οδηγίας

2001/84).

2. Ως «πρωτότυπα έργα τέχνης» νοούνται τα έργα εικαστικών τεχνών, όπως οι

πίνακες, τα κολάζ, τα έργα ζωγραφικής, τα σχέδια, οι εικόνες χαρακτικής,

χαλκογραφίες και λιθογραφίες, τα γλυπτά, τα εργόχειρα χαλιά τοίχου

(ταπισερί), τα κεραμικά και έργα υαλουργίας και οι φωτογραφίες, εφόσον τα

έργα αυτά έχουν δημιουργηθεί εξ ολοκλήρου από τον δημιουργό ή πρόκειται για

αντίτυπα που θεωρούνται ως πρωτότυπα έργα τέχνης.

Τα αντίτυπα έργων τέχνης, τα οποία έχουν δημιουργηθεί ή παραχθεί σε

περιορισμένο αριθμό από τον ίδιο τον δημιουργό ή υπό την ευθύνη του,

θεωρούνται ως «πρωτότυπα έργα τέχνης» για την εφαρμογή του δικαιώματος

παρακολούθησης. Κατά κανόνα τα αντίτυπα αυτά πρέπει να είναι αριθμημένα, να

έχουν υπογραφεί ή να έχουν κατ» άλλο τρόπο εγκριθεί από τον δημιουργό. (άρθρο

2 της Οδηγίας 2001/84).

3. Το ποσοστό που προβλέπεται στην παράγραφο 1 ορίζεται βάσει των ακόλουθων

συντελεστών:

α) 5% για το τμήμα της τιμής πώλησης έως 50.000,00 ευρώ.

β) 3% για το τμήμα της τιμής πώλησης από 50.000,01 έως 200.000,00 ευρώ.

γ) 1% για το τμήμα της τιμής πώλησης από 200.000,01 έως 350.000,00 ευρώ.

δ) 0,5% για το τμήμα της τιμής πώλησης από 350.000,01 έως 500.000,00 ευρώ.

ε) 0,25% για το τμήμα της τιμής πώλησης που υπερβαίνει τα 500.000,00 ευρώ.

Το συνολικό ποσοστό δεν μπορεί να υπερβαίνει το ποσό των 12.500,00 ευρώ.

(άρθρα 3 και 4 της Οδηγίας 2001/84).

4. Οι τιμές πώλησης που προβλέπονται στην προηγούμενη παράγραφο νοούνται προ

φόρων. (άρθρο 5 της Οδηγίας 2001/84).

5. Το παραπάνω ποσοστό καταβάλλεται στον δημιουργό και μετά το θάνατό του

στους κληρονόμους ή άλλους αιτία θανάτου δικαιοδόχους του.

6. Η διαχείριση και προστασία του δικαιώματος παρακολούθησης μπορεί να

ανατεθεί σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν με απόφαση του

Υπουργείου Πολιτισμού, για την κατηγορία των έργων τα οποία αναφέρονται στην

παράγραφο 2. (άρθρο 6 της Οδηγίας 2001/84).

7. Επί τριετία μετά τη μεταπώληση, οι δικαιούχοι και οι οργανισμοί

συλλογικής διαχείρισης μπορούν να απαιτούν από οποιονδήποτε επαγγελματία της

αγοράς έργων τέχνης που μνημονεύεται στην παράγραφο 1, κάθε πληροφορία

απαραίτητη για την καταβολή του ποσοστού που οφείλεται επί της μεταπώλησης.

Το δικαίωμα συλλογής πληροφοριών έχει και το Επιμελητήριο Εικαστικών Τεχνών

Ελλάδος. (άρθρο 9 της Οδηγίας 2001/84).

8. Η διάρκεια προστασίας του δικαιώματος παρακολούθησης είναι αντίστοιχη με

εκείνη που προβλέπεται στα άρθρα 29, 30, 31 παράγραφοι 1 και 2 του νόμου

αυτού. (άρθρο 8 παράγραφος 1 της Οδηγίας 2001/84).

9. Οι δημιουργοί που είναι υπήκοοι τρίτων χωρών και οι δικαιοδόχοι τους

απολαύουν του δικαιώματος παρακολούθησης, σύμφωνα με την εθνική νομοθεσία,

εφόσον η νομοθεσία της χώρας της ιθαγένειας του δημιουργού ή του δικαιοδόχου

του προστατεύει το δικαίωμα παρακολούθησης στη συγκεκριμένη χώρα υπέρ των

Ελλήνων δημιουργών ή δημιουργών από άλλα κράτη – μέλη της Ευρωπαϊκής Ένωσης,

καθώς και υπέρ των δικαιοδόχων τους. Το δικαίωμα παρακολούθησης εφαρμόζεται

και για τους δημιουργούς που δεν είναι υπήκοοι κράτους – μέλους, αλλά έχουν

τη συνήθη διαμονή τους στην Ελλάδα. (άρθρο 7 παράγραφοι 1 και 3 της Οδηγίας

2001/84)».

*** Το άρθρο 5 αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρ.1

Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς τις

Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΥΤΕΡΟ

ΤΟ ΑΡΧΙΚΟ ΥΠΟΚΕΙΜΕΝΟ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ

Άρθρο 6

Αρχικός Δικαιούχος

1. Ο δημιουργός ενός εργου ειναι ο αρχικός δικαιούχος του

περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος επί του έργου.

2. Τα δικαιώματα αποκτώνται πρωτογενώς χωρίς διατυπώσεις.

Άρθρο 7

«Εργα συνεργασίας, συλλογικά και σύνθετα

1. »Εργα συνεργασίας θεωρούνται όσα εχουν δημιουργηθεί με την άμεση

σύμπραξη δύο ή περισσότερων δημιουργών. Οι δημιουργοί ενός έργου, που

είναι προϊόν συνεργασίας, είναι οι αρχικοί συνδικαιούχοι του

περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος επί του έργου. Αν δεν

συμφωνήθηκε αλλιώς, το δικαίωμα ανήκει κατά ίσα μέρη στους

συνδημιουργούς.

2. Συλλογικά έργα θεωρούνται όσα έχουν δημιουργηθεί με τις αυτοτελείς

συμβολές περισσότερων δημιουργών κάτω από την πνευματική διεύθυνση και

το συντονισμό ενός φυσικού προσώπου. Το φυσικό αυτό πρόσωπο είναι ο

αρχικός δικαιούχος του περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος επί του

συλλογικού έργου. Οι δημιουργοί των επιμέρους συμβολών είναι αρχικοί

δικαιούχοι του περιουσιακού και του ηθικού δικαιώματος επί των συμβολών

τους, εφόσον αυτές είναι δεκτικές χωριστής εκμετάλλευσης.

3. »Οταν ένα έργο είναι σύνθετο, απαρτιζόμενο από τμήματα που έχουν

δημιουργηθεί χωριστά, οι δημιουργοί των τμημάτων αυτών είναι αρχικοί

συνδικαιούχοι των δικαιωμάτων επί του σύνθετου έργου και αποκλειστικοί

αρχικοί δικαιούχοι των δικαιωμάτων του τμήματος, που δημιούργησε ο

καθένας εφόσον αυτό είναι δεκτικό χωριστής εκμετάλλευσης.

Άρθρο 8

«Εργα Μισθωτών

Επί έργων που δημιουργήθηκαν από μισθωτούς σε εκτέλεση σύμβασης

εργασίας, αρχικός δικαιούχος του περιουσιακού και του ηθικού

δικαιώματος είναι ο δημιουργός. Αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία, στον

εργοδότη μεταβιβάζονται αυτοδικαίως εκείνες μόνο οι εξουσίες από το

περιουσιακό δικαίωμα, που είναι αναγκαίες για την εκπλήρωση του σκοπού

της σύμβασης.

«Το περιουσιακό δικαίωμα επί των έργων που δημιουργήθηκαν από τους

απασχολούμενους με οποιαδήποτε σχέση εργασίας στο Δημόσιο η σε

εκτέλεση του υπηρεσιακού τους καθήκοντος μεταβιβάζεται αυτοδικαίως στον

εργοδότη, εκτός αν υπάρχει αντίθετη συμφωνία.»

*** Το άνω εντός» « εδάφιο προστέθηκε με την παρ.17 άρθρ.8

Ν.2557/1997,Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας)

Άρθρο 9

Οπτικοακουστικά έργα

Ως δημιουργός ενός οπτικοακουστικού έργου τεκμαίρεται ο σκηνοθέτης.

Άρθρο 10

Τεκμήρια

1. Τεκμαίρεται ως δημιουργός του έργου το πρόσωπο του οποίου το όνομα

εμφανίζεται πάνω στον υλικό φορέα του έργου κατά τον τρόπο, που συνήθως

χρησιμοποιείται για την ένδειξη του δημιουργού. Το ίδιο ισχύει και αν

εμφανίζεται ψευδώνυμο εφόσον το ψευδώνυμο δεν αφήνει αμφιβολία ως προς

την ταυτότητα του προσώπου.

2. Τεκμαίρεται ως δικαιούχος της πνευματικής ιδιοκτησίας σε συλλογικά

έργα, σε προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών ή σε οπτικοακουστικά έργα

το φυσικό ή νομικό πρόσωπο, του οποίου το όνομα ή η επωνυμία

εμφανίζεται πάνω στον υλικό φορέα του έργου κατά τον τρόπο, που συνήθως

χρησιμοποιείται για την ένδειξη του δικαιούχου.

«3. Η παράγραφος 1 του παρόντος άρθρου εφαρμόζεται αναλόγως στους

δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων ως προς το προστατευόμενο αντικείμενό

τους, καθώς και στους κατασκευαστές βάσεων δεδομένων για το ειδικής φύσης

δικαίωμά τους». (άρθρο 5 εδάφιο β΄ της Οδηγίας 2004/48).

4 (3). Κατά των τεκμηρίων των προηγούμενων παραγράφων επιτρέπεται

αντίθετη απόδειξη.

*** Η παράγραφος 3 αναριθμήθηκε ως παράγραφος 4 και πριν από αυτήν

η νέα παράγραφος 3 προστέθηκε με το άρθρ.2 παρ.1 Ν.3524/2007,

ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και

2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006.

Άρθρο 11

Αρχικοί δικαιούχοι κατά πλάσμα

1. »Λογίζεται έναντι των τρίτων ως αρχικός δικαιούχος του

περιουσιακού

και του ηθικού δικαιώματος όποιος καθιστά νομίμως προσιτό στο κοινό

έργο ανώνυμο ή με ψευδώνυμο.»

Μετά την εμφάνιση του πραγματικού δημιουργού του έργου,

αυτός αποκτά τα παραπάνω δικαιώματα στην κατάσταση όπου βρίσκονται από

τις ενέργειες του πλασματικού δικαιούχου.

*** Το πρώτο εδάφιο της παρ.1 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.3

άρθρ.8 Ν.2557/1997 Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας)

«2. Στην περίπτωση της προηγούμενης παραγράφου το ηθικό δικαίωμα

ανήκει στον κατά πλάσμα δικαιούχο κατά το μέτρο που δικαιολογείται από

την ιδιότητά του αυτή.»

***Η αρχική παρ.2 καταργήθηκε η δε παρ.3 αναριθμήθηκε σε 2 και

αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.4

άρθρ.8 Ν.2557/1997.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΡΙΤΟ

ΜΕΤΑΒΙΒΑΣΗ, ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗ, ΑΣΚΗΣΗ

Άρθρο 12

Μεταβίβαση

1. Το περιουσιακό δικαίωμα μπορεί να μεταβιβασθεί μεταξύ ζώντων ή

αιτία θανάτου.

2. Το ηθικό δικαίωμα είναι αμεταβίβαστο μεταξύ ζώντων. Μετά το θάνατο

του δημιουργού, το ηθικό δικαίωμα περιέρχεται στους κληρονόμους του,

που οφείλουν να το ασκούν σύμφωνα με τη θέληση του δημιουργού, εφόσον

τέτοια θέληση έχει ρητά εκφρασθεί.

Άρθρο 13

Συμβάσεις και άδειες εκμετάλλευσης

1. Ο δημιουργός του έργου μπορεί να καταρτίζει συμβάσεις, με τις

οποίες αναθέτει στον ανασυμβαλλόμενο και αυτός αναλαμβάνει την

υποχρέωση να ασκήσει εξουσίες, που απορρέουν από το περιουσιακό

δικαίωμα (συμβάσεις εκμετάλλευσης).

2. Ο δημιουργός του έργου μπορεί να επιτρέπει σε κάποιον άλλον την

άσκηση εξουσιών, που απορρέουν από το περιουσιακό του δικαίωμα (άδειες

εκμετάλλευσης).

3. Οι συμβάσεις και οι άδειες εκμετάλλλυσης μπορεί να είναι

αποκλειστικές ή μη αποκλειστικές. Οι αποκλειστικές συμβάσεις και άδειες

εκμετάλλευσης παρέχουν στον αντισυμβαλλόμενο το δικαίωμα να ασκεί τις

εξουσίες στις οποίες αναφέρεται η σύμβαση ή η άδεια κατ» αποκλεισμό

οποιουδήποτε τρίτου. Οι μη αποκλειστικές συμβάσεις και άδειες

εκμετάλλευσης παρέχουν στον αντισυμβαλλόμενο το δικαίωμα να ασκεί τις

εξουσίες, στις οποίες αναφέρεται η σύμβαση ή η άδεια παράλληλα προς το

δημιουργό και άλλους αντισυμβαλλόμενους. «Οταν υπάρχει σύμβαση ή άδεια

εκμετάλλευσης ο αντισυμβαλλόμενος νομιμοποιείται, εφόσον δεν υπάρχει

αντίθετη συμφωνία να ζήσει, στο δικό του όνομα, τη δικαστική προστασία

των εξουσιών, που ασκεί από παράνομες προσβολές τρίτων.

4. Σε περίπτωση αμφιβολίας, η σύμβαση και η άδεια εκμετάλλευσης

θεωρούνται μη αποκλειστικές.

5. Η σύμβαση ή η άδεια δεν μπορεί ποτέ να περιλαμβάνει το σύνολο των

μελλοντικών έργων του δημιουργού και δεν μπορεί να θεωρηθεί ότι

αναφέρεται και σε τρόπους εκμετάλλευσης που δεν ήταν γνωστοί κατά το

χρόνο της κατάρτισης των σχετικών δικαιοπραξιών.

6. Τα δικαιώματα εκείνου που αναλαμβάνει την εκμετάλλευση ή που

αποκτά τη δυνατότητα εκμετάλλευσης δεν μπορούν να μεταβιβασθούν μεταξύ

ζώντων χωρις τη συναίνεση του δημιουργού.

Άρθρο 14

Τύπος των δικαιοπραξιών

Δικαιοπραξίες που αφορούν τη μεταβίβαση εξουσιών από το περιουσιακό

δικαίωμα, την ανάθεση ή την άδεια εκμετάλλευσης και την άσκηση του

ηθικού δικαιώματος είναι άκυρες αν δεν καταρτισθούν εγγράφως. Την

ακυρότητα μπορεί να επικαλεσθεί μόνο ο πνευματικός δημιουργός.

Άρθρο 15

«Εκταση της μεταβίβασης και των συμβάσεων

και αδειών εκμετάλλευσης

1. Η μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος και οι συμβάσεις

εκμετάλλευσης ή άδειας εκμετάλλευσης του δικαιώματος αυτού μπορούν να

ειναι περιορισμένες από την άποψη των εξουσιών, του σκοπού, της

διάρκείας, της τοπικής ισχύος και της έκτασης ή των μέσων

εκμετάλλευσης.

2. Αν δεν καθορίζεται η διάρκεια της μεταβίβασης ή των συμβάσεων ή

της άδειας εκμετάλλευσης και αν κάτι διάφορο δεν προκύπτει από τα

συναλλακτικά ήθη, η διάρκεια αυτή θεωρείται ότι περιορίζεται σε πέντε

χρόνια.

3. Αν δεν καθορίζεται η τοπική ισχύς της μεταβίβασης ή των συμβάσεων

ή της άδειας εκμετάλλευσης, θεωρείται ότι αυτές ισχύουν στη χώρα όπου

καταρτίσθηκαν.

4. Αν δεν καθορίζεται η έκταση και τα μέσα εκμετάλλευσης για τα οποία

γίνεται η μεταβίβαση ή συμφωνείται η εκμετάλλευση ή η άδεια

εκμετάλλευσης, θεωρείται ότι αυτές αφορούν την έκταση και τα μέσα, που

ειναι αναγκαία για την εκπλήρωση του σκοπού της σύμβασης ή της άδειας.

5. Σε κάθε περίπτωση μεταβίβασης του περιουσιακού δικαιώματος ή

παροχής αποκλειστικής άδειας εκμετάλλευσης, εκείνος που αποκτά το

δικαίωμα ή την άδεια είναι υποχρεωμένος, μέσα σε εύλογο χρόνο, να

καταστήσει το έργο προσιτό στο κοινό με τον κατάλληλο τρόπο

εκμετάλλευσης.

Άρθρο 16

Συναίνεση του δημιουργού ως άσκηση του ηθικού δικαιώματος.

Η συναίνεση του δημιουργού για πράξεις ή παραλείψεις, που αλλιώς θα

αποτελούσαν προσβολή του ηθικού δικαιώματος, αποτελεί τρόπο άσκησης του

δικαιώματος αυτού και δεσμεύει το δημιουργό.

Άρθρο 17

Μεταβίβαση του υλικού φορέα

Η μεταβίβαση της κυριότητας του υλικού φορέα, όπου έχει ενσωματωθεί

το έργο, σε πρωτότυπο ή αντίγραφο ή αντίτυπο, δεν επιφέρει μεταβίβαση

του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας και δεν παρέχει στο νέο

κτήτορα εξουσίες εκμετάλλευσης του έργου, εκτός αν εγγράφως έχει

συμφωνηθεί το αντίθετο ήδη με τον αρχικό δικαιούχο του περιουσιακού

δικαιώματος.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΠΕΡΙΟΡΙΣΜΟΙ ΤΟΥ ΠΕΡΙΟΥΣΙΑΚΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ

Άρθρο 18

Αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση

1. Με την επιφύλαξη των επόμενων παραγράφων επιτρέπεται, χωρίς την

άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η αναπαραγωγή ενός έργου, που

έχει νομίμως δημοσιευθεί εφόσον η αναπαραγωγή γίνεται για ιδιωτική

χρήση εκείνου που την κάνει. Δεν αποτελεί ιδιωτική χρήση η χρήση στο

πλαίσιο μιας επιχείρησης ή μιας υπηρεσίας ή ενός οργανισμού.

2. Η ελευθερία της αναπαραγωγής για ιδιωτική χρήση δεν ισχύει όταν με

την αναπαραγωγή εμποδίζεται η κανονική εκμετάλλευση του έργου ή

βλάπτονται τα νόμιμα συμφέροντα των δημιουργών και ιδίως: α) όταν

αναπαράγεται αρχιτεκτονικό έργο σε μορφή κτιρίου ή άλλης παρεμφερούς

κατασκευής» β) όταν αναπαράγεται, με τεχνικά μέσα, έργο των εικαστικών

τεχνών, που κυκλοφορεί σε περιορισμένο αριθμό ή η γραφική παράσταση

μουσικού έργου.

«3. Εάν για την ελεύθερη αναπαραγωγή του έργου χρησιμοποιούνται τεχνικά

μέσα, ήτοι συσκευές εγγραφής ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, συσκευές

ή εξαρτήματα μη ενσωματωμένα ή ενσωματώσιμα στην κύρια μονάδα

ηλεκτρονικών υπολογιστών που λειτου ργούν σε συνάρτηση με αυτούς και

χρησιμοποιούνται αποκλειστικά για την ψηφιακή αντιγραφή ή για την

ψηφιακή μετεγγραφή από ή προς αναλογικά μέσα (εξαιρουμένωντων

εκτυπωτών), μαγνητικές ταινίες ή άλλοι υλικοί φορείς πρόσφορoι για την

αναπαραγωγή ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, συμπεριλαμβανομένων των

υλικών φορέων ψηφιακής αντιγραφής -όπως CD-RW, CD-R, φορητoί οπτικοί

μαγνητικοί δίσκοι χωρητικότητας άνω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων (άνω των

100 Mbytes), αποθηκευτικά μέσα/δισκέτες κάτω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων

(κάτω των 100 Mbytes) – φωτοτυπικά μηχανήματα, χαρτί κατάλληλο για

φωτοτυπίες, οφείλεται εύλογη αμοιβή στο δημιουργό του έργου και στους

κατά την παρούσα διάταξη δικαιούχους συγγενικών δικαιωμάτων,

εξαιρουμένων των προς εξαγωγή ειδών. Η αμοιβή ορίζεται σε 6% της αξίας

των συσκευών εγγραφής ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας,

συμπεριλαμβανομένων και των συσκευών ή εξαρτημάτων μη ενσωματωμένων ή μη

ενσωματώσιμων στην κύρια μονάδα του ηλεκτρονικού υπολογιστή (εκτός από

σαρωτές), των μαγνητικών ταινιών ή άλλων υλικών φορέων πρόσφορων για την

αναπαραγωγή ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας καθώς και των υλικών

φορέων ψηφιακής αντιγραφής εκτός από τα αποθηκευτικά μέσα/δισκέτες κάτω

των 100 εκατομμυρίων ψηφίων (κάτω των 100 Mbytes) -και σε 4% της αξίας

των φωτοτυπικών συσκευών, των σαρωτών, του χαρτιού κατάλληλου για

ψωτοτυπίες και των αποθηκευτικών μέσων (δισκέτες) χωρητικότητας κάτω των

100 εκατομμυρίων ψηφίων (κάτω των 100Mbytes). Σε κόθε περίπτωση ο

υπολογισμός της αξίας γίνεται κατά την εισαγωγή ή τη διάθεση από το

εργοστάσιο. Η αμοιβή καταβάλλεται από τους εισαγωγείς ή από τους

παραγωγούς των αντικειμένων αυτών και σημειώνεται στο τιμολόγιο,

εισπράττεται δε από οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν

με έγκριση του Υπουργού Πολτισμού και καλύπτουν εν όλω ή εν μέρει την

ενδιαφερόμενη κατηγορία των δικαιούχων. Η αμοιβή που εισπράττεται από

την εισαγωγή ή την παραγωγή φωτοτυπικών μηχανημάτων, χαρτιού κατάλληλου

για ψωτοτυπίες, αποθηκευτικών μέσων (δισκετών) κάτω των 100 εκατομμυρίων

ψηφίων και σαρωτών (4%) κατανέμεται εξ ημισείας μεταξύ των πνευματικών

δημιουργών και των εκδοτών εντύπων. Η αμοιβή που εισπράττεται από την

εισαγωγή ή την παραγωγή των συσκευών εγγραφής και υλικών φορέων ήχου ή

εικόνας ή ήχου και εικόνας, των συσκευών και εξαρτημάτων μη

ενσωματωμένων στην κύρια μονάδα ηλεκτρονικών υπολογιστών (6%), καθώς και

των υλικών φορέων ψηφιακής αντιγραφής εκτός από τα αποθηκευτικά μέσα

(δισκέτες) κάτω των 100 εκατομμυρίων ψηφίων, κατανέμεται κατά 55% στους

πνευματικούς δημιουργούς, 25% στους ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες

και 20% στους παραγωγούς γραμμένων μαγνητικών ταινιών ή άλλων γραμμένων

υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας.»

***Η εντός « « παρ.3 αντικαταστάθηκε ως άνω από την

παρ.1 του άρθρου 14 του Ν.3049/2002 (Α΄ 212).

«Στην έννοια των «φωτοτυπικών μηχανημάτων ή συσκευών» συμπεριλαμβάνεται και

κάθε πολυμηχάνημα το οποίο έχει τη δυνατότητα φωτοαντιγραφικής

αναπαραγωγής.»

*** Το άνω εντός « « εδάφιο προστέθηκε με την παρ.33α άρθρ. 10

Ν.3207/2003,ΦΕΚ Α΄ 302/24.12.2003.

***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:Σύμφωνα με την παρ.4 του άρθρου 14 του Ν.3049/2002

(Α΄ 212) ορίζονται τα ακόλουθα:

«Αξιώσεις για την καταβολή αμοιβής σύμφωνα με την αντικαθιστώμενη ως

άνω παράγραφο 3 του άρθρου 18 του ν. 2121/1993 καταργούνται. Η παρούσα

διάταξη δεν αφορά αξιώσεις οι οποίες έχουν επιδικασθεί τελεσίδικα με

δικαστικές αποφάσεις.»

*** ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με την παρ.33α άρθρ.10 Ν.3207/2003,ΦΕΚ Α΄

302/24.12.2003,ορίζεται ότι:

«β. Οι ρυθμίσεις της παραγράφου 4 του άρθρου 14 του Ν. 3049/2002 αφορούν μόνο

τις αξιώσεις που έχουν σχέση με τεχνικά μέσα τα οποία δεν περιλαμβάνονται στο

πεδίο εφαρμογής του άρθρου 18 παρ. 3 του Ν. 2121/1993, όπως τροποποιήθηκε με

το άρθρο 14 παρ. 1 του Ν. 3049/2002».

«4. Κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης έχει το δικαίωμα να

ζητήσει οποτεδήποτε από οποιονδήποτε οφειλέτη, κοινοποιώντας του

σχετική γραπτή πρόσκληση, να δηλώσει εγγράφως και υπευθύνως κατά το ν.

1599/1986 προς τον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας.

α) τη συνολική αξία των συσκευών εγγραφής ήχου ή εικόνας ή ήχου και

εικόνας, υλικών φορέων ήχου ή εικόνος ή ήχου και εικόνας, φωτοτυπικών

μηχανημάτων, χαρτιού κατάλληλου για φωτοτυπίες, ηλεκτρονικών υπολογιστών

ή άλλων τεχνικών μέσων τα οποία χρησιμοποιούνται για την αναπαραγωγή

έργου κατά τα ανωτέρω και τα οποία κατά περίπτωση εισήγαγε ή διέθεσε [ή

επώλησε] και

β) ότι αυτή είναι πράγματι η συνολική αξία χωρίς καμία απόκρυψη. Μέσα

σε ένα (1) μήνα από την καινοποίηση της σχετικής πρόσκλησης ο οφειλέτης

υποχρεούται να υποβάλει στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας την ως

άνω υπεύθυνη δήλωση υπογραμμένη από τον ίδια, όταν πράκειται για

ατομική επιχείρηση, ή από τον κατά τα Καταστατικό εκπρόσωπό του, όταν

πρόκειται για εταιρεία».

***Οι εντός [ ] λέξεις «ή επώλησε» του στοιχείου α΄, διαγράφηκε

σπό την παρ.2 του άρθρου 14 του Ν.3049/2002 (Α΄ 212).

«5 Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης δεν δικαιούνται να ζητήσουν

από τον ίδιο οφειλέτη την υποβολή νέας υπεύθυνης δήλωσης πριν παρέλθουν

έξι (6) ταυλάχιστον μήνες από την υποβαλή της αμέσως προηγούμενης».

«6. Αν ο οφειλέτης δεν συμμορφωθεί με την υποχρέωση υποβολής της

υπεύθυνης δήλωσης που αναφέρεται παραπάνω, το μονομελές πρωτοδικείο,

δικάζον κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων, διατάσσει την άμεση

εκ μέρους του κληθέντος υποβολή της υπεύθυνης δήλωσης με την «καταδίκη», σε

κάθε περίπτωση μη συμμόρφωσής του, χρηματικής ποινής υπέρ του αιτούντος

οργανισμού συλλογικής διαχείρισης ενός (1.000.000) μέχρι δέκα

(10.000.000) εκατομμυρίων δροχμών.

*** Η λέξη «απειλή» της παρ.6 αντικαταστάθηκε από την λέξη «καταδίκη»

με την παρ.33α άρθρ.10 Ν.3207/2003,ΦΕΚ Α΄ 302/24.12.2003.

«7 Αν ο οφειλέτης, μέσα σε προθεσμία είκοσι (20) ημερών από τη

δημοσίευση της παραπάνω απόφασης, δεν συμμορφωθεί με την υποχρέωση

υπαβολής της υπεύθυνης δήλωσης, αίρεται ως προς αυτόν, ανεξάρτητα από

κάθε άλλη κύρωση, ο χρονικός περιορισμός των έξι (6) μηνών, κατά τα

ανωτέρω, και οποιοσδήποτε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης δικαιούται

να ζητήσει από αυτόν υποβολή υπεύθυνης δήλωσης κάθε μήνα. Στην

περίπτωση αυτή εφαρμόζονται ως προς καθεμία υπεύθυνη δήλωση οι

διατάξεις της αμέσως προηγούμενης παραγράφου.»

«8. Κάθε οργανισμός συλλογικής διαχείρισης, με δικές του δαπάνες,

δικαιούται να ζητήσει τον έλεγχο της ακρίβειας του περιεχομένου

οπαιασδήποτε υπεύθυνης δήλωσης από έναν ορκωτό ελεγκτή που ορίζεται από

τον Οργανισμό Πνευματικής ιδιοκτησίας. Σε περίπτωση άρνησης του

οφειλέτη να δεχθεί τον ανωτέρω έλεγχο, η διενέργειά του διατάσσεται από

το μονομελές πρωτοδικείο, σύμφωνα με όσα ορίζονται ποραπάνω. Η

εκάστοτε έκθεση του ορκωτού ελεγκτή κατατίθεται σταν Οργανισμό

Πνευματικής Ιδιοκτησίας και αντίγραφο αυτής δικαιούται να λάβει κάθε

οργανισμός συλλογικής διαχείρισης. Η διενέργεια νέου ελέγχου κατ»

αίτηση άλλων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης για την ίδια δήλωση

αποκλείεται.»

«9. Τα δικαιώματα των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης που

αναφέρονται στις προηγούμενες παραγράφους έχουν κατ» αλλήλων και όλες

οι επιχειρήσεις που εισάγουν ή παράγουν ή διαθέτουν [ή πωλούν] τεχνικά

μέσα και υλικούς φορείς που υπόκεινται στην αμοιβή του παρόντος άρθρου.

Στην περίπτωση διενέργειας ελέγχου από ορκωτό ελεγκτή, η σχετική δαπάνη

βαρύνει την επιχείρηση που ζήτησε τη διενέργειά του.»

***Οι εντός [ ] λέξεις «ή πωλούν» διαγράφηκαν από την

παρ.3 του άρθρου 14 του Ν.3049/2002 (Α΄ 212).

«10. Σε περίπτωση κατά την οποίο για την καταβολή της εύλογης αμοιβής

επιλέγεται ο εισαγωγέας, είτε πρόκειται για εισαγωγή είτε για

ενδοκοινοτική απόκτηση των αναφερόμενων στην παράγραφσ 3 του άρθρου 18

του ν. 2121/1993 υλικών φορέων ήχου ή εικόνος ή ήχου και εικόνας ή

άλλων τεχνικών μέσων, η αμοιβή υπολογίζεται επί της αξίας που

αναγράφεται στο τιμολόγιο του ξένου οίκου, η δε προβλεπόμενη από το

παρόν άρθρο σπμείωση επί του τιμολογίου γίνεται επί του τιμολογίου

διάθεσης των εν λόγω υλικών φορέων και τεχνικών μέσων και αναφέρει

απλώς ότι στην τψή διάθεσης περιλαμβάνεται και η υπολογισθείσα επί της

ανωτέρω αξίας αμοιβή της παραγράφου 3 του άρθρου 18 του ν 2121/1993. Η

αμοιβή καθίσταται απαιτητή τρεις (3) μήνες από την εισαγωγή.»

***Οι εντός « « παράγραφοι 4, 5, 6, 7, 8, 9 και 10 προστέθηκαν από την

παρ. Ι του άρθρου 3 του Ν. 2435/1996 (ΦΕΚ Α»189).

«11. «Οταν στην ίδια κατηγορία ή υποκατηγορία δικαιούχων υπάρχουν

περισσότεροι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης και η συμφωνία για τη

μεταξύ τους κατανομή του ποσοστού της εύλογης αμοιβής δεν έχει

επιτευχθεί μέχρι την 1η Απριλίου εκάστου έτους, η κατανομή των ποσοστών

της εύλογης αυτής αμοιβής στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης της

κάθε κατηγορίας ή υποκατηγορίας δικαιούχων, ο τρόπος είσπραξης και

καταβολής, καθώς και κάθε άλλη σχετική λεπτομέρεια καθορίζεται με

απόφαση του Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.). Η απόφαση του

Ο.Π.Ι. Διαμορφώνεται σύμφωνα με τις απόψεις των ενδιαφερόμενων

οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, την καλή πίστη, τα συναλλακτικά ήθη

και τις ακολουθούμενες πρακτικές σε διεθνές και κοινοτικό επίπεδο. Οι

οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που δεν συμφωνούν με την απόφαση του

Ο.Π.Ι., μπορούν να ζητήσουν από το Μονομελές Πρωτοδικείο δικάζον κατά τη

διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων να καθορίσει άλλη κατανομή, οι

οφειλέτες όμως υποχρεούνται να καταβάλουν στους οργανισμούς συλλογικής

διαχείρισης την εύλογη αμοιβή με βάση την απόφαση του Ο.Π.Ι.. Η καταβολή

αυτή συνεπάγεται την εξόφληση και ελευθέρωσή τους.»

***Η εντός « « νέα παράγραφος 11 προστέθηκε ως άνω από την

παρ.5 του άρθρου 14 του Ν.3049/2002 (Α΄ 212).

Άρθρο 19

Παράθεση αποσπασμάτων

Επιτρέπεται, χωρις την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η

παράθεση σύντομων αποσπασμάτων από έργο άλλου νομίμως δημοσιευμένου για

την υποστήριξη της γνώμης εκείνου που παραθέτει ή την κριτική της

γνώμης του άλλου, εφόσον η παράθεση των αποσπασμάτων αυτών είναι

σύμφωνη προς τα χρηστά ήθη και η έκταση των αποσπασμάτων δικαιολογείται

από τον επιδιωκόμενο σκοπό. Η παράθεση του αποσπάσματος πρέπει να

συνοδεύεται από την ένδειξη της πηγής και των ονομάτων του δημιουργού

και του εκδότη, εφόσον τα ονόματα αυτά εμφανίζονται στην πηγή.

Άρθρο 20

Σχολικά βιβλία και ανθολογίες

1. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η

αναπαραγωγή σε εκπαιδευτικά βιβλία, που χρησιμοποιούνται ως βιβλία

διδασκαλίας για την πρωτοβάθμια και δευτεροβάθμια εκπαίδευση

εγκεκριμένα από το Υπουργείο Εθνικής Παιδείας και Θρησκευμάτων ή από

άλλο αρμόδιο υπουργείο κατά το επίσημο αναλυτικό πρόγραμμα, έργων του

λόγου ενός ή περισσότερων συγγραφέων νομίμως δημοσιευμένων, που

αποτελούν μικρό τμήμα της συνολικής δημιουργίας του καθενός από αυτούς.

«Η ρύθμιση αυτή αφορά μόνο την έντυπη αναπαραγωγή.»

*** Οι εντός « « λέξεις προστέθηκαν με την παρ.12 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

2. Μετά το θάνατο του δημιουργού, επιτρέπεται χωρίς την άδεια των

δικαιοδόχων του και χωρίς αμοιβή η αναπαραγωγή σε ανθολογίες έργων του

λόγου περισσότερων συγγραφέων νομίμως δημοσιευμένων, που αποτελούν

μικρό τμήμα της συνολικής δημιουργίας του καθενός από αυτούς.

3. Η αναπαραγωγή, όπως ορίζεται στις προηγούμενες παραγράφους, δεν

πρέπει να εμποδίζει την κανονική εκμετάλλευση του έργου από το οποίο

παίρνονται τα κείμενα και πρέπει να συνοδεύεται από την ένδειξη της

πηγής και των ονομάτων του δημιουργού και του εκδότη, εφόσον τα ονόματα

αυτά εμφανίζονται στην πηγή.

***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ:Η παρ.9 του άρθρου 3 του Ν.2188/1994 (ΦΕΚ Α 18) ορίζει

ότι:

«Κατ»εξαίρεση των διατάξεων του ν. 2121/1993 (ΦΕΚ 25 Α») τα θέματα

συγγραφής, έκδοσης και κυκλοφορίας των διδακτικών βιβλίων, που

διανέμονται δωρεάν εξακολουθούν να διέπονται από τις διατάξεις του ν.δ.

749/1970 (ΦΕΚ 277). Το άρθρο 20 του ν. 2121/1993 διατηρεί την ισχύ του.»

Άρθρο 21

Αναπαραγωγή για διδασκαλία

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η

αναπαραγωγή άρθρων νομίμως δημοσιευμένων σε εφημερίδα ή σε περιοδικό,

συντόμων αποσπασμάτων έργου ή τμημάτων συντόμου έργου ή έργου των

εικαστικών τεχνών νομίμως δημοσιευμένου, εφόσον γίνεται αποκλειστικά

για τη διδασκαλία ή τις εξετάσεις σε εκπαιδευτικό «Ιδρυμα, στο μέτρο

που δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό, είναι σύμφωνη με τα

χρηστά ήθη και δεν εμποδίζει την κανονική εκμετάλλευση. Η αναπαραγωγή

πρέπει να συνοδεύεται από την ένδειξη της πηγής και των ονομάτων του

δημιουργού και του εκδότη, εφόσον τα ονόματα αυτά εμφανίζονται στην

πηγή.

Άρθρο 22

Αναπαραγωγή από βιβλιοθήκες και αρχεία

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η

αναπαραγωγή ενός πρόσθετου αντιτύπου από μη κερδοσκοπικές βιβλιοθήκες ή

αρχεία, που έχουν αντίτυπο του έργου στη μόνιμη συλλογή τους,

προκειμένου να διατηρήσουν το αντίτυπο αυτό ή να το μεταβιβάσουν σε

άλλη, μη κερδοσκοπική, βιβλιοθήκη ή αρχείο. Η αναπαραγωγή επιτρέπεται

μόνο αν είναι αδύνατη η προμήθεια ενός τέτοιου αντίτυπου από την αγορά

σε σύντομο χρόνο και με ευλόγους όρους.

Άρθρο 23

Αναπαραγωγή κινηματογραφικών αρχείων

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, με

απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού, ύστερα από σύμφωνη γνώμη του

Γνωμοδοτικού Συμβουλίου Κινηματογραφίας, η αναπαραγωγή

κινηματογραφικής ταινίας με το σκοπό της διατήρησής της στο Εθνικό

Κινηματογραφικό Αρχείο, όταν ο δικαιούχος της πνευματικής ιδιοκτησίας

αρνιέται καταχρηστικά να την επιτρέπει και εφόσον πρόκειται για έργο

ιδιαίτερης καλλιτεχνικής αξίας.

Άρθρο 24

Αναπαραγωγή για σκοπούς δικαστικούς

ή διοικητικούς

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η

αναπαραγωγή έργου για να χρησιμοποιηθεί σε δικαστική ή διοικητική

διαδικασία, στο μέτρο που δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό.

Άρθρο 25

Χρήση για λόγους ενημέρωσης

1. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή στο

μέτρο που δικαιολογείται από τον επιδιωκόμενο σκοπό: α) η αναπαραγωγή

και η διάδοση στο κοινό, για λόγους περιγραφής επίκαιρων γεγονότων με

μέσα μαζικής επικοινωνίας έργων, που βλέπονται ή ακούγονται κατά τη

διάρκεια ενός τέτοιου γεγονότος» β) η αναπαραγωγή και η διάδοση στο

κοινό με μέσα μαζικής επικοινωνίας προς το σκοπό της ενημέρωσης επί

επίκαιρων γεγονότων πολιτικών λόγων, προσφωνήσεων, κηρυγμάτων,

δικανικών αγορεύσεων ή άλλων έργων παρόμοιας φύσης, καθώς και

περιλήψεων ή αποσπασμάτων από διαλέξεις, εφόσον τα έργα αυτά

παρουσιάζονται δημόσια.

2. Η αναπαραγωγή και η διάδοση στο κοινό πρέπει, όταν αυτό είναι

δυνατό, να συνοδεύονται από την ένδειξη της πηγής και του ονόματος του

δημιουργού.

Άρθρο 26

Χρήση εικόνων με έργα σε δημόσιους χώρους

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η

περιστασιακή αναπαραγωγή και διάδοση με μέσα μαζικής επικοινωνίας

εικόνων με έργα αρχιτεκτονικής, εικαστικών τεχνών, φωτογραφίας ή

εφαρμοσμένων τεχνών, που βρίσκονται μονίμως σε δημόσιο χώρο.

Άρθρο 27

Δημόσια παράσταση ή εκτέλεση σε ειδικές

περιστάσεις

Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η

δημόσια παράσταση ή εκτέλεση έργου: α) σε περίπτωση επίσημων τελετών,

στο μέτρο που δικαιολογείται από τη φύση αυτών των τελετών» β) στο

πλαίσιο της δραστηριότητας εκπαιδευτικών ιδρυμάτων από το προσωπικό και

τους μαθητές ή σπουδαστές του ιδρύματος εφόσον το κοινό απαρτίζεται

αποκλειστικά από αυτούς ή από τους γονείς των μαθητών ή σπουδαστών ή

όσους έχουν την επιμέλεια αυτών ή όσους συνδέονται άμεσα με τις

δραστηριότητες του ιδρύματος.

Άρθρο 28

«Εκθεση και αναπαραγωγή εικαστικών έργων

1. Επιτρέπεται, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η

παρουσίαση στο κοινό έργων των εικαστικών τεχνών μέσα σε μουσεία, που

έχουν την κυριότητα του υλικού φορέα όπου έχει ενσωματωθεί το έργο, ή

στο πλαίσιο εκθέσεων, που οργανώνονται σε μουσεια.

2. Επιτρέπεται, χωρις την άδεια του δημιουργού και χωρίς αμοιβή, η

παρουσιαση στο κοινό και η αναπαραγωγή σε καταλόγους έργου των

εικαστικών τεχνών στο μέτρο που αυτό είναι αναγκαίο για τη διευκόλυνση

της πώλησης του έργου.

3. Στις περιπτώσεις των δύο προηγούμενων παραγράφων, η αναπαραγωγή

επιτρέπεται μόνο εφόσον δεν παρεμποδίζει την κανονική εκμετάλλευση του

έργου και δεν βλάπτει τα νόμιμα συμφέροντα του δημιουργού.

«Aρθρο 28Α

Αναπαραγωγή προς όφελος τυφλών και κωφαλάλων

Επιτρέπεται η αναπαραγωγή του έργου προς όφελος τυφλών και κωφαλάλων

προσώπων, για χρήσεις που συνδέονται άμεσα με την αναπηρία και δεν έχουν

εμπορικό χαρακτήρα, στο βαθμό που απαιτείται λόγω της συγκεκριμένης

αναπηρίας. Με απόφαση του Υπουργού Πολιτισμού μπορούν να καθορισθούν οι

όροι εφαρμογής της ρύθμισης, καθώς και η εφαρμογή της σε άλλες

κατηγορίες προσώπων με αναπηρίες. (άρθρο 5 παρ. 3 περίmωση β» Οδηγίας

2001/29)

*** Τα άρθρα 28Α,28Β και 28Β προστέθηκαν με την παρ.2 άρθρ.81

Ν.3057/2002,ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

Aρθρο 28Β

Εξαίρεση από το δικαίωμα αναπαραγωγής

Εξαιρούνται από το δικαίωμα αναπαραγωγής οι προσωρινές πράξεις

αναπαραγωγής, οι οποίες είναι μεταβατικές ή παρεπόμενες και οι οποίες

αποτελούν αναπόσπαστο και ουσιώδες τμήμα μιας τεχνολογικής μεθόδου,

έχουν δε ως αποκλειστικό σκοπό να επιτρέψουν: α) την εντός δικτύου

μετάδοση μεταξύ τρίτων μέσω διαμεσολαβητή ή β) τη νόμιμη χρήση, ενός

έργου ή άλλου προστατευόμενου αντικειμέΥου, και οι οποίες δεν έχουν

καμία ανεξάρτητη οικονομική σημασία. (άρθρο 5 παρ. 1 Οδηγίας 2001/29)

*** Τα άρθρα 28Α,28Β και 28Β προστέθηκαν με την παρ.2 άρθρ.81

Ν.3057/2002,ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

Aρθρο 28Γ

Ρήτρα γενικής εφαρμογής επί των περιορισμών

Οι περιορισμοί που προβλέπονται στο τέταρτο κεφάλαιο του Ν. 2121/1993,

όπως ισχύει, εφαρμόζονται μόνο σε ορισμένες ειδικές περιmώσεις, οι

οποίες δεν αντίκεινται στην κανονική εκμετάλλευση του έργου ή άλλου

προστατευόμενου αντικειμένου και δεν θίγουν αδικαιολόγητα τα έννομα

συμφέροντα του δικαιούχου. (άρθρο 5 παρ. 5 Οδηγίας 2001/29).»

*** Τα άρθρα 28Α,28Β και 28Β προστέθηκαν με την παρ.2 άρθρ.81

Ν.3057/2002,ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΠΕΜΠΤΟ

ΔΙΑΡΚΕΙΑ ΤΗΣ ΠΡΟΣΤΑΣΙΑΣ

Άρθρο 29

Η διάρκεια γενικώς

1. »Η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και

εβδομήντα (70) χρόνια μετά το θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η

Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται του θανάτου του δημιουργού.»

*** Η παρ.1 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.5

άρθρ.8 Ν.2557/1997Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας)

2. Μετά τη λήξη της προστασίας της πνευματικής ιδιοκτησίας, το

Δημόσιο, εκπροσωπούμενο από τον Υπουργό Πολιτισμού, μπορεί να ασκεί τις

εξουσίες αναγνώρισης της πατρότητας του δημιουργού και τις εξουσίες

προστασίας της ακεραιότητας του έργου που απορρέουν από το ηθικό

δικαίωμα κατά το άρθρο 4 παρ. 1 περιπτ. Β» και γ» του παρόντος νόμου.

Άρθρο 30

«Εργα συνεργασίας

«Για τα έργα συνεργασίας η πνευματική ιδιοκτησία διαρκεί όσο η ζωή

του τελευταίου επιζώντος δημιουργού και εβδομήντα (70) χρόνια μετά το

θάνατό του, που υπολογίζονται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο

έπεται του θανάτου του τελευταίου επιζώντος δημιουργού.»

*** Το άρθρο 30 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.6

άρθρ.8 Ν.2557/1997 Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας) .

Άρθρο 31

Ειδική έναρξη της διάρκειας

«1. Για τα ανώνυμα ή ψευδώνυμα έργα η πνευματική ιδιοκτησία

διαρκεί

εβδομήντα (70) χρόνια από την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται

εκείνου κατά το οποίο το έργο κατέστη νομίμως προσιτό στο κοινό, εκτός

εάν, πριν από την πάροδο αυτής της χρονικής περιόδου, ο δημιουργός

αποκαλύπτει την ταυτότητά του ή το υιοθετηθέν από το δημιουργό

ψευδώνυμο δεν αφήνει καμία αμφιβολία για την ταυτότητά του, οπότε

εφαρμόζονται οι γενικοί κανόνες.

2. Οταν ένα έργο δημοσιεύεται σε τόμους, τμήματα, τεύχη, αριθμούς ή

επεισόδια και η διάρκεια προστασίας αρχίζει από τη στιγμή που το έργο

κατέστη νομίμως προσιτό στο κοινό, ή διάρκεια προστασίας υπολογίζεται

για κάθε μέρος χωριστά.

3. Η διάρκεια προστασίας ενός οπτικοακουστικού έργου λήγει εβδομήντα

(70) έτη μετά το θάνατο του τελευταίου επιζώντος μεταξύ των ακόλουθων

προσώπων: του κύριου σκηνοθέτη, του σεναριογράφου, του συγγραφέα

διαλόγων και του συνθέτη μουσικής που γράφτηκε ειδικά για να

χρησιμοποιηθεί στο οπτικοακουστικό έργο.»

*** Το άρθρο 31 τροποποιήθηκε ως άνω με την παρ.7

άρθρ.8 Ν.2557/1997 Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας)

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΚΤΟ

ΡΥΘΜΙΣΕΙΣ ΓΙΑ ΣΥΜΒΑΣΕΙΣ

ΚΑΙ ΑΔΕΙΕΣ ΕΚΜΕΤΑΛΛΕΥΣΗΣ

Άρθρο 32

Ποσοστιαία αμοιβή

1. Η αμοιβή, που οφείλει να καταβάλλει ο αντισυμβαλλόμενος στο

δημιουργό για δικαιοπραξίες που αφορούν τη μεταβίβαση του περιουσιακού

δικαιώματος ή εξουσιών από αυτό, την ανάθεση άδεια εκμετάλλευσης,

συμφωνείται υποχρεωτικά σε ορισμένο ποσοστό, το ύψος του οποίου

καθορίζεται ελεύθερα μεταξύ των μερών. Βάση για τον υπολογισμό του

ποσοστού είναι όλα ανεξαιρέτως τα ακαθάριστα έσοδα ή τα έξοδα ή τα

συνδυασμένα ακαθάριστα έσοδα και έξοδα, που πραγματοποιούνται από τη

δραστηριότητα του αντισυμβαλλομένου και προέρχονται από την

εκμετάλλευση, του έργου. Κατ» εξαίρεση, η αμοιβή μπορεί να υπολογίζεται

σε ορισμένο ποσό στις ακόλουθες περιπτώσεις:

α) η βάση υπολογισμού της ποσοστιαίας αμοιβής ειναι πρακτικά αδύνατο

να προσδιορισθεί ή ελλείπουν τα μέσα ελέγχου για την εφαρμογή του

ποσοστού» β) τα έξοδα που απαιτούνται για τον υπολογισμό και τον έλεγχο

είναι δυσανάλογα με την αμοιβή που πρόκειται να εισπραχθει» γ) η φύση ή

οι συνθήκες της εκμετάλλευσης καθιστούν αδύνατη την εφαρμογή του

ποσοστού, ιδίως όταν η συμβολή του δημιουργού δεν αποτελεί ουσιώδες

στοιχείο του συνόλου του πνευματικού δημιουργήματος ή όταν η χρήση του

έργου έχει δευτερεύοντα χαρακτήρα σε σχέση με το αντικείμενο της

εκμετάλλευσης.

2. Η υποχρεωτική συμφωνία της αμοιβής σε ποσοστό, που προβλέπεται

στην προηγούμενη παράγραφο, εφαρμόζεται σε όλες τις περιπτώσεις, εφόσον

δεν υπάρχει ειδικότερη διάταξη στον παρόντα νόμο, και δεν αφορά τα έργα

που δημιουργήθηκαν από μισθωτούς σε εκτέλεση σύμβασης εργασίας, τα

προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών και κάθε είδους διαφήμιση.

Άρθρο 33

1. Η αμοιβή, που οφείλει να καταβάλει ο εκδότης έντυπης έκδοσης στο

δημιουργό για την αναπαραγωγή και τη θέση σε κυκλοφορία του έργου ή

αντιτύπων αυτού, συμφωνείται σε ορισμένο ποσοστό επί της λιανικής τιμής

πώλησης όλων των πωλούμενων αντιτύπων. «Οταν η σύμβαση έντυπης έκδοσης

αφορά λογοτεχνικό έργο όπως διήγημα, νουβέλα, μυθιστόρημα, ποίημα,

δοκίμιο, κριτικό δοκίμιο, θεατρικό έργο, ταξιδιωτικό έργο, βιογραφία,

που εκδίδεται στην πρωτότυπη του γλώσσα με τη μορφή βιβλίου,

εξαιρουμένων των βιβλίων τσέπης, η αμοιβή που οφείλει να καταβάλλει ο

εκδότης στο δημιουργό μετά την πώληση των χιλίων (1.000) αντιτύπων δεν

μπορεί να είναι μικρότερη από το 10% επί της τιμής λιανικής πώλησης

όλων των πωλούμενων αντιτύπων.

2. Κατ» εξαίρεση της προηγούμενης παραγράφου η αμοιβή του δημιουργού

μπορεί να συμφωνηθεί σε ορισμένο ποσό στις εξής περιπτώσεις: α)

συλλογικά έργα β) εγκυκλοπαίδειες, λεξικά, ανθολογίες έργων τρίτων γ)

σχολικά βιβλία και βοηθήματα» δ) λευκώματα, ημερολόγια, ατζέντες,

πρακτικοί οδηγοί, έντυπα παιχνίδια και εκπαιδευτικό υλικό όπως χάρτες,

άτλαντες ε) πρόλογοι, σχολιασμοί, εισαγωγές, παρουσιάσεις στ)

εικονογραφίσεις και φωτογραφκό υλικό έντυπων ειδήσεων» ζ) μη

λογοτεχνικά εικονογραφημένα παιδικά βιβλία η) πολυτελείς εκδόσεις

περιορισμένου αριθμού εντύπων» θ) περιοδικά, εφημερίδες.

3. Εάν υπάρχουν περισσότεροι δημιουργοι, και η μεταξύ τους σχέση δεν

έχει ρυθμιστεί διαφορετικά, η ποσοστιαία αμοιβή κατανέμεται σε αυτούς

ανάλογα με την έκταση της συμβολής του καθενός. Σε περίπτωση που ένας ή

περισσότεροι δημιουργοί δεν προστατεύονται κατά τις διατάξεις των νόμων

περί πνευματικής ιδιοκτησίας, οι προστατευόμενοι δημιουργοί παίρνουν το

ποσοστό αμοιβής που συμφωνήθηκε ή αυτό το οποίο θα έπαιρναν κατά την

παράγραφο 1 του παρόντος άρθρου, αν προστατεύονταν όλοι οι δημιουργοί.

4. Σε περίπτωση εκμίσθωσης ή δανεισμού αντιτύπων από τρίτων, η αμοιβή

για την παροχή της αναγκαίας άδειας κατανέμεται σε ίσα μέρη ανάμεσα στο

δημιουργό και τον εκδότη.

5. Στις περιπτώσεις που αμοιβή του δημιουργού καθορίζεται σε ποσοστό

επί της λιανικής πώλησης, όλα τα αντίτυπα του έργου πρέπει να φέρουν

την υπογραφή του συγγραφέα, εκτός αν συμφωνηθεί άλλος τρόπος ελέγχου.

Με προεδρικό διάταγμα, που θα εκδοθεί εντός εξαμήνου από της ισχύος του

παρόντος νόμου, ύστερα από πρόταση του Υπουργού Πολιτισμού και έπειτα

από ακροάσεις των ενδιαφερόμενων επαγγελματικών κλάδων, θα καθορισθεί

άλλος τρόπος ελέγχου του αριθμού των πωλούμενων αντιτύπων.

6. Η αμοιβή που οφείλει να καταβάλλει ο εκδότης έντυπης έκδοσης στο

μεταφραστή ενός έργου για τη μετάφραση, την αναπαραγωγή και θέση σε

κυκλοφορία του έργου, συμφωνείται σε ορισμένο ποσοστά επί της τιμής

λιανικής πώλησης όλων των πωλούμενων αντιτύπων. Οι διατάξεις των

παραγράφων 2, 4 και 5 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως.

7. Το όνομα του μεταφραστή αναφέρεται υποχρεωτικά και με εμφανή τρόπο

στη σελίδα του κύριου τίτλου του βιβλίου. Μετά από συμφωνία με τον

εκδότη, το όνομα του μεταφραστή μπορει να αναφέρεται και στο εξώφυλλο

του βιβλίου.

Άρθρο 34

Ρυθμίσεις για τη σύμβαση οπτικοακουστικής

παραγωγής

1. Στη σύμβαση για τη δημιουργία οπτικοακουστικού έργου ανάμεσα στον

παραγωγό και τον πνευματικό δημιουργό πρέπει να ορίζονται οι

συγκεκριμένες εξουσίες από το περιουσιακό δικαίωμα που μεταβιβάζονται

στον παραγωγό. Στην αντίθετη περιπτωση, η σύμβαση επιφέρει μεταβίβαση

στον παραγωγό εκείνων των εξουσιών από το περιουσιακό δικαίωμα, που

ειναι αναγκαίες για την εκμετάλλευση του οπτικοακουστικού εργου,

σύμφωνα με το σκοπό της σύμβασης. Το οπτικοακουστικό έργο θεωρείται

περατωμένο όταν εγκριθεί από τον πνευματικό δημιουργό το πρότυπο

παραγωγής αντιτύπων προς εκμετάλλευση. Για κάθε παραμόρφωση, περικοπή

ή άλλη τροποποίηση της οριστικής μορφής του οπτικοακουστικού εργου,

όπως έχει εγκριθεί από τον πνευματικό δημιουργό, απαιτείται προηγούμενη

άδεια αυτού. Το ηθικό δικαίωμα των δημιουργών των επί μέρους συμβολών

δεν μπορεί να ασκηθεί παρά μόνο σε σχέση με την οριστική μορφή του

οπτικοακουστικού έργου, όπως έχει εγκριθεί από τον πνευματικό

δημιουργό.

2. Στη σύμβαση ανάμεσα στον παραγωγό και τους δημιουργούς των επί

μέρους συμβολών, που ενσωματώθηκαν σε οπτικοακουστικό έργο, πρέπει να

ορίζονται οι συγκεκριμένες εξουσίες από το περιουσιακό δικαίωμα, που

μεταβιβάζονται στον παραγωγό. Στην αντίθετη περίπτωση, η σύμβαση

ανάμεσα στον παραγωγό και τους δημιουργούς των επί μέρους συμβολών.

Εκτός των μουσικοσυνθετών και των στιχουργών, επιφέρει μεταβίβαση στον

παραγωγό εκείνων των εξουσιών, που είναι αναγκαίες για την εκμετάλλευση

του οπτικοακουστικού έργου σύμφωνα με το σκοπό της σύμβασης. Το

περιουσιακό δικαίωμα σε σχέση με άλλες χρήσεις των συμβολών παραμένει

στους δημιουργούς, εφόσον οι συμβολές αυτές μπορούν να χρησιμοποιηθούν

ανεξάρτητα από το οπτικοακουστικό έργο.

« Ως δημιουργοί των επί μέρους συμβολών θεωρούνται ιδίως ο

σεναριογράφος, ο συγγραφέας διαλόγων, ο συνθέτης μουσικής, ο διευθυντής

φωτογραφίας, ο σκηνογράφος, ο ενδυματολόγος, ο ηχολήπτης και ο

επεξεργαστής τελικής σύνθεσης (Μοντέρ).»

*** Το άνω εντός» « εδάφιο προστέθηκε με την παρ.20 άρθρ.8

Ν.2557/1997.

Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας).

3. Ο πνευματικός δημιουργός διατηρεί το δικαίωμα χωριστής αμοιβής για

κάθε τρόπο εκμετάλλευσης του οπτικοακουστικού έργου. Η αμοιβή αυτή

καθορίζεται σε ορισμένο ποσοστό, το ύψος του οποίου συμφωνείται στη

σχετική σύμβαση. Βάση για τον υπολογισμό του ποσοστού είναι όλα

ανεξαιρέτως τα ακαθάριστα έσοδα ή τα έξοδα ή τα συνδυασμένα ακαθάριστα

έσοδα και έξοδα, που πραγματοποιούνται από την εκμετάλλευση του

οπτικοακουστικού έργου. Ο παραγωγός του οπτικοακουστικού έργου

υποχρεούται μια φορά το χρόνο να παρέχει εγγράφως στον πνευματικό

δημιουργό κάθε πληροφορία, που αφορά την εκμετάλλευση του

οπτικοακουστικού εργου, επιδεικνύοντάς του όλα τα σχετικά έγγραφα. Από

τη ρύθμιση της παρούσας παραγράφου εξαιρούνται οι διαφημιστικές ταινίες

μικρού μήκους.

4. Στην περίπτωση εκμίσθωσης υλικών φορέων εικόνας ή ήχου και εικόνας

πάνω στους οποίους έχει εγγραφεί οπτικοακουστικό έργο, ο πνευματικός

δημιουργός διατηρεί πάντοτε το δικαίωμα εύλογης αμοιβής για την

εκμίσθωση. Η ρύθμιση εφαρμόζεται και στην περίπτωση εκμίσθωσης υλικών

φορέων ηχου.

Άρθρο 35

Ρυθμίσεις για τη ραδιοφωνική και τηλεοπτική

μετάδοση

1. Εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία σε περίπτωση επανάληψης της

μετάδοσης ενός έργου από το ραδιόφωνο ή την τηλεόραση δεν χρειάζεται

άλλη συναινεση του δημιουργού πέρα από την αρχική, ο ραδιοτηλεοπτικός

όμως οργανισμός υποχρεούται να καταβάλει πρόσθετη αμοιβή στο δημιουργό

που ορίζεται για την πρώτη επανάληψη σε ποσοστό τουλάχιστον 50% του

ποσού που αρχικά συμφωνηθηκε και για κάθε επόμενη σε ποσοστό 20%. Η

διάταξη του προηγούμενου εδαφίου δεν ισχύει στις σχέσεις των οργανισμών

συλλογικής διαχείρισης με τους χρήστες που ρυθμίιζονται στο άρθρο 56

του παρόντος νόμου.

2. Η σύμβαση ραδιοφωνικής ή τηλεοπτικής μετάδοσης, αν δεν υπάρχει

αντίθετη συμφωνία, δεν δίνει στον αντισυμβαλλόμενο ραδιοτηλεοπτικό

οργανισμό την εξουσία να επιτρέψει σε τρίτους τη μετάδοση ή

αναμετάδοση του έργου στο κοινό με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή με υλικούς

αγωγούς ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, παραλλήλως προς την επιφάνεια της

γης ή μέσω δορυφόρων.

«3. Η παρουσίαση έργου στο κοινό μέσω δορυφόρου συντελείται

αποκλειστικά στο Κράτος-Μελος της Ευρωπαϊκής Ενωσης στο έδαφος του

οποίου, κάτω από τον έλεγχο και την ευθύνη του ραδιοτηλεοπτικού

οργανισμού, τα σήματα πσυ περιέχουν προγράμματα εισάγονται σε μια

αδιάκοπη αλυσίδα μετάδοσης προς το δορυφόρο και από εκεί προς το

έδαφος. Εάν τα σήματα που περιέχουν προγράμματα έχουν κωδικοποιημένη

μορφή, τότε υπάρχει παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου, εφόσον

τίθενται στη διάθεση του κοινού από το ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό ή με

τη συγκατάθεσή του τα μέσα για την αποκωδικοποίηση του προγράμματος. Σε

περίπτωση που η παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου τελείται σε μη

κοινοτικό κράτος, το οποίο δεν παρέχει επίπεδο προστασίας που

προβλέπεται δυνάμει του νόμου αυτού, όπως τροποποιείται με τον παρόντα

νόμο, ισχύουν τα εξής: ι) εάν τα σήματα που περιέχουν προγράμματα

εκπέμπονται στο δορυφόρο από σταθμό μετάδοσης προς δορυφόρο που

ευρίσκεται σε ένα Κράτος-Μέλος, η πράξη παρουσίασης στο κοινά μέσω

δορυφόρου θεωρείται ότι έχει τελεστεί στο εν λόγω Κράτος-Μέλος και τα

δικαιώματα μπορούν να ασκηθούν κατά του προσώπου που θέτει σε

λειτουργία το σταθμό μετάδοσης προς δορυφόρο, ιι) εάν δεν

χρησιμοποιείται σταθμός μετάδοσης προς δορυφόρο που ευρίσκεται σε

Κράτος-Μέλος, αλλά την πράξη παρουσίασης στο κοινό μέσω δορυφόρου την

έχει αναθέσει ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός εγκατεστημένος σε

Κράτος-Μέλος, η πράξη αναθεωρείται ότι έχει τελεστεί στο Κράτος-Μέλος

στο οποίο ο ραδιοτηλεοπτικός οργανισμός έχει την κύρια εγκατάστασή του

στην Κοινότητα και τα δικαιώματα μπορούν να ασκηθούν κατά του

ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού. Ως παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου

θεωρείται η πράξη της εισαγωγής, κάτω από τον έλεγχο και με ευθύνη του

ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού, των σημάτων που περιέχουν προγράμματα τα

οποία προορίζονται για λήψη από το κοινό σε μια αδιάκοπη αλυσίδα

μετάδοσης προς το δορυφόρο και από εκεί προς το έδαφος. Η άδεια για την

παρουσίαση έργου στο κοινό μέσω δορυφόρου αποκτάται μόνο με συμφωνία.

4. Η καλωδιακή αναμετάδοση εκπομπών από άλλα Κράτη – Μέλη της

Ευρωπαϊκής Ενωσης στην Ελλάδα γίνεται όσον αφορά την πνευματική

ιδιοκτησία σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο νόμο αυτόν και βάσει ατομικών

ή συλλογικών συμβάσεων μεταξύ των δημιουργών και των επιχειρήσεων

εκμετάλλευσης καλωδιακών δικτύων.

Οταν δεν έχει συναφθεί συμφωνία σχετικά με την έγκριση της καλωδιακής

αναμετάδοσης μιας εκπομπής, οποιοδήποτε από τα ενδιαφερόμενα μέρη έχει

τη δυνατότητα να ζητεί τη συνδρομή ενός ή περισσότερων μεσολαβητών που

επιλέγει από πίνακα μεσολαβητών τον οποίο καταρτίζει ο Οργανισμός

Πνευματικής Ιδιοκτησίας κάθε δύο χρόνια. Ο Οργανισμός Πνευματικής

ιδιοκτησίας μπορεί να ζητά τη γνώμη των οργανισμών συλλογικής

διαχείρισης και των επιχειρήσεων εκμετάλλευσης καλωδιακών δικτύων για

την κατάρτιση του πίνακα αυτού. Οι μεσολαβητές μπορούν να υποβάλλουν

προτάσεις προς τα μέρη. Θεωρείται ότι όλα τα μέρη αποδέχονται την

πρόταση αυτή, εάν κανένα από αυτά δεν προβάλει αντιρρήσεις μέσα σε

προθεσμία τριών (3) μηνών από την κοινοποίηση της πρότασης. Ως

«καλωδιακή αναμετάδοση» θεωρείται η χωρίς αλλοιώσεις και περικοπές

ταυτόχρονη αναμετάδοση, μέσω συστημάτων καλωδίων ή μικροκυμάτων και με

σκοπό τη λήψη τους από το κοινό, αρχικής ενσύρματης ή ασύρματης, έστω

καί δορυφορικής μετάδοσης, από Κράτος-Μέλος, τηλεοπτικών ή

ραδιοφωνικών προγραμμάτων που προορίζονται για ληψη από το κοινό.»

*** Η αρχική παρ.3 αντικαταστάθηκε με τις παρ.3 και 4 ως άνω με

την παρ.1 άρθρ.8 Ν.2557/1997 Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας)

Άρθρο 36

Αμοιβή για θεατρική παράσταση

1. Τα συγγραφικά δικαιώματα των θεατρικών συγγραφέων καθορίζονται σε

ποσοστό επί των ακαθάριστων εισπράξεων μετά την αφαίρεση του φόρου

δημοσίων θεαμάτων.

2. Τα ελάχιστα όρια των ποσοστών αυτών καθορίζονται σε 22% για τα

κρατικά θέατρα και σε 10% για τα ιδιωτικά θέατρα, συνολικά για ολόκληρο

το πρόγραμμα μιας παράστασης με έργα πρωτότυπα ή με μεταφράσεις ή

διασκευές κλασσικών έργων, αρχαίων ή νεοτέρων. Το ελάχιστο όριο

ορίζεται σε 5% για τη μετάφραση έργων του σύγχρονου διεθνούς

δραματολογίου. Αν στο πρόγραμμα περιλαμβάνονται έργα περισσότερων

συγγραφέων, η αμοιβή κατανέμεται μεταξύ τους ανάλογα με τη χρονική

διάρκεια του έργου του καθενός.

Άρθρο 37

Εκτέλεση μουσικής σε κινηματογράφους

Το ελάχιστο όριο της αμοιβής των δημιουργών για την εκτέλεση μουσικών

συνθέσεων με στίχους ή χωρίς, περιλαμβανομένων σε κινηματογραφικές

ταινίες, σε αίθουσες ή χώρους κινηματογράφων είναι 1% επί των

ακαθάριστων εισπράξεων μετά την αφαίρεση του φόρου δημοσίων θεαμάτων.

Άρθρο 38

Δικαιώματα φωτογράφων

1. Η μεταβίβαση του περιουσιακού δικαιώματος ή η σύμβαση και η άδεια

εκμετάλλευσης, που αφορούν δημοσίευση φωτογραφίας σε εφημερίδα ή

περιοδικό ή άλλο μέσο μαζικής ενημέρωσης, καλύπτει, εφόσον δεν υπάρχει

αντίθετη συμφωνία, τη δημοσίευση της φωτογραφίας στη συγκεκριμένη

εφημερίδα ή το συγκεκριμένο περιοδικό ή το συγκεκριμένο μέσο μαζικής

ενημέρωσης, στο οποίο αναφερόταν η μεταβίβαση ή η σύμβαση και η άδεια

εκμετάλλευσης, καθώς και τη διατηρησή της στο αρχείο τους. Για κάθε

δημοσίευση μετά την πρώτη, οφείλεται το μισό της τρέχουσας αμοιβής. Η

δημοσίευση φωτογραφίας από αρχείο εφημερίδας ή περιοδικού ή άλλου μέσου

μαζικής ενημέρωσης, που έχει μεταβιβασθεί δεν επιτρέπεται χωρίς την

αναφορά του τίτλου της εφημερίδας ή του περιοδικού ή του ονόματος του

μέσου μαζικής ενημέρωσης, στο αρχείο των οποίων έχει περιέλθει αρχικά

με νόμιμο τρόπο η φωτογραφία.

2. Εφόσον για τη δημοσίευση της φωτογραφίας παραχωρείται το πρωτότυπο

της φωτογραφικής αποτύπωσης, η παραχώρηση αυτή, αν δεν υπόρχει αντίθετη

συμφωνία, αφορά μόνο τη χρήση του πρωτοτύπου που πρέπει να επιστρέφεται

στο φωτογράφο μετά την πραγματοποίηση της χρήσης για την πρώτη

δημοσιευση.

3. Ο φωτογράφος διατηρεί το δικαίωμα αναζήτησης και επιστροφής των

φωτογραφιών του, που δεν έχουν δημοσιευθεί σε οποιοδήποτε χρονικό

διάστημα μετά την παρέλευση τριμήνου από τη σύμβαση ή την άδεια

εκμετάλλευσης προς τη συγκεκριμένη εφημεριδα ή το συγκεκριμένο

περιοδικό ή άλλο μέσο μαζικής ενημέρωσης.

4. Σε κάθε δημοσίευση φωτογραφιας, πρέπει να αναφέρεται το όνομα του

φωτογράφου. Το ίδιο ισχύει και στην περίπτωση μεταβίβασης αρχείου

εφημερίδας ή περιοδικού ή άλλου μέσου μαζικής ενημέρωσης.

5. Ο ιδιοκτήτης εφημερίδας ή περιοδικού δεν μπορει να εκδίδει βιβλία

ή λευκώματα και να πραγματοποιεί εκθέσεις χρησιμοποιώντας ως υλικό

φωτογραφίες του μισθωτή φωτογράφου χωρίς την αδειά του. Το ίδιο ισχύει

και στην περίπτωση δανεισμού.

Άρθρο 39

Ακυρότητα αντίθετων συμφωνιών

Συμφωνίες, που προβλέπουν ρυθμίσεις διαφορετικές ή ύψος αμοιβών

χαμηλότερο από τα καθοριζόμενα με τα προηγούμενα άρθρα του παρόντος

κεφαλαίου, είναι, εφόσον δεν ορίζεται άλλως στο νόμο, ακυρες κατά το

μέτρο που περιέχουν ρήτρες δυσμενέστερες για τους δημιουργούς.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΒΔΟΜΟ

ΕΙΔΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ ΓΙΑ ΤΑ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑΤΑ

ΗΛΕΚΤΡΟΝΙΚΩΝ ΥΠΟΛΟΓΙΣΤΩΝ

«και το δικαίωμα ειδικής φύσης του

κατασκευαστή βάσης δεδομένων».

*** Ο τίτλος συμπληρώθηκε ως άνω με την παρ.3 άρθρ.7 Ν.2819/2000,

Α 84/15.3.2000

Άρθρο 40

«Εργα μισθωτών

Το περιουσιακό δικαίωμα σε πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή, που

δημιουργήθηκε από μισθωτό σε εκτέλεση σύμβασης εργασίας ή σύμφωνα με

τις οδηγίες του εργοδότη του, μεταβιβάζεται αυτοδικαίως στον εργοδότη,

εκτός αν υπάρχει αντίθετη συμφωνία.

Άρθρο 41

Εξάντληση δικαιώματος

Η πρώτη πώληση αντιγράφου ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστη

μέσα στην ευρωπαική Κοι- νότητα από το δημιουργό ή με τη συγκατάθεσή

του εξαντλει το δικαιωμα διάθεσης του αντιτύπου αυτού μέσα στην

κοινότητα με εξαίρεση του δικαιώματος ελέγχου των μεταγενέστερων

εκμισθώσεων του προγράμματος ή ενός αντιγράφου του.

Άρθρο 42

Περιορισμοί

1. Εφόσον δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία, επιτρέπεται, χωρίς την άδεια

του δημιουργού και χωρίς πληρωμή αμοιβής, η αναπαραγωγή, η μετάφραση, η

προσαρμογή, η διασκευή ή οποιαδήποτε άλλη μετατροπή ενός προγράμματος

ηλεκτρονικού υπολογιστή, όταν οι πράξεις αυτές είναι αναγκαίες για την

κατά προορισμό χρησιμοποίηση του προγράμματος, συμπεριλαμβανομένης και

της διόρθωσης σφαλμάτων, από το πρόσωπο που το απέκτησε νομίμως.

2. Δεν εμπιπτει στον περιορισμό της προηγούμενης παραγράφου και

χρειάζεται άδεια του δημιουργού η αναπαραγωγή που είναι αναγκαία για τη

φόρτωση, την εμφάνιση στην οθόνη, την εκτέλεση, τη μεταβίβαση ή την

αποθήκευση του προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή.

3. Ο νόμιμος χρήστης ενός προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή δεν

μπορεί να εμποδιστεί συμβατικά να παραγάγει, χωρις την άδεια του

δημιουργού και χωρίς πληρωμή αμοιβής, ένα εφεδρικό αντίγραφο του

πρυγράμματος στο μέτρο που αυτό είναι απαραίτητο για τη χρήση.

4. Επιτρέπεται στο νόμιμο χρήστη αντιγράφου προγράμματος ηλεκτρονικού

υπολογιστή, χωρίς την άδεια του δημιουργού και χωρις πληρωμή αμοιβής, η

παρακολούθηση, η μελέτη ή η δοκιμή της λειτουργίας του προγράμματος

προκειμένου να εντοπισθούν οι ιδέες και αρχές που αποτελούν τη βάση

οποιουδήποτε στοιχείου του προγράμματος, εάν οι ενέργειες αυτές

γίνονται κατά τη διάρκεια πράξης που αποτελεί νόμιμη χρήση του

προγράμματος. Αντίθετη συμφωνία δεν επιτρέπεται.

5. Αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση πέραν από τις περιπτώσεις των δύο

προηγούμενων παραγράφων του παρόντος άρθρου δεν επιτρέπεται.

Άρθρο 43

Αποσυμπίληση

1. Επιτρέπεται στο νόμιμο χρήστη αντιγράφου προγράμματος, χωρίς την

άδεια του δημιουργού και χωρίς πληρωμή αμοιβής, η ενέργεια των πράξεων,

που προβλέπονται στις παραγράφους 1 και 2 του άρθρου 42, εφόσον είναι

απαραίτητη προκειμένου να ληφθούν οι αναγκαίες πληροφορίες για τη

διαλειτουργικότητα ενός ανεξάρτητα δημιουργηθέντος προγράμματος

ηλεκτρονικού υπολογιστή με άλλα προγράμματα, εφόσον οι αναγκαίες για τη

διαλειτουργικότητα πληροφορίες δεν ήταν ήδη ευκόλως και ταχέως προσιτές

στο νόμιμο χρήστη και εφόσον οι πράξεις περιορίζονται στα μέρη του

αρχικού προγράμματος, που είναι απαραίοητα για τη διαλειτουργικότητα

αυτή.

2. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου δεν επιτρέπουν, οι

πληροφορίες που ελήφθησαν κατ εφαρμογή τους: α) να χρησιμοποιηθούν για

σκοπούς άλλους εκτός από την επίτευξη της διαλειτουργικότητας του

ανεξάρτητα δημιουργηθέντος προγράμματος» β) να ανακοινωθούν σε άλλα

πρόσωπα εκτός από τις περιπτώσεις όπου αυτό απαιτείται για τη

διαλειτουργικότητα του ανεξάρτητα δημιουργηθέντος προγράμματος

ηλεκτρονικού υπολογιστή» γ) να χρησιμοποιηθούν για την επεξεργασία, την

παραγωγή ή την εμπορία προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή, του οποίου

η έκφραση είναι κατά βάση όμοια προς το αρχικό πρόγραμμα ή για

οποιαδήποτε άλλη πράξη που προσβάλλει την πνευματική ιδιοκτησία του

δημιουργού.

3. Οι διατάξεις του παρόντος άρθρου δεν μπορούν να ερμηνευθούν έτσι

ώστε να επιτρέπεται η εφαρμογή τους κατά τρόπο που θα έβλαπτε την

κανονική εκμετάλλευση του προγράμματος του ηλεκτρονικού υπολογιστή ή 8α

προκαλούσε αδικαιολόγητη βλάβη στα νόμιμα συμφέροντα του δημιουργού

του.

Άρθρο 44

Διάρκεια της προστασίας

( Το δικαίωμα του δημιουργού προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή

διαρκεί όσο η ζωή του δημιουργού και πενήντα χρόνια μετά το θάνατό του

που υπολογίζονται από το τέλος του έτους όπου πέθανε ο δημιουργός).

*** Το άρθρο 44 καταργήθηκε με την παρ.8

άρθρ.8 Ν.2557/1997 Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας) .

Άρθρο 45

Ισχύς άλλων διατάξεων και συμφωνιών

1. Οι διατάξεις του παρόντος κεφαλαίου δεν θίγουν άλλες νομικές

διατάξεις, που αφορούν ιδίως τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας, τα σήματα, τον

αθέμιτο ανταγωνισμό, το εμπορικό απόρρητο, την προστασία των ημιαγωγών

προϊόντων ή το δίκαιο των συμβάσεων.

2. Συμφωνίες αντίθετες προς τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 42 και

προς το άρθρο 43 ειναι άκυρες.

Άρθρο 45Α

Δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή

βάσης δεδομένων

1. Ο κατασκευαστής βάσης δεδομένων έχει το δικαίωμα να απαγορεύει την

εξαγωγή ή/και επαναχρησιμοποίηση του συνόλου ή ουσιώδους μέρους του

περιεχομένου της βάσης δεδομένων , αξιολογούμενου ποιοτικά ή ποσοτικά,

εφόσον η απόκτηση, ο έλεγχος ή η παρουσίαση του περιεχομένου της βάσης

δεδομένων καταδεικνύουν ουσιώδη ποιοτική ή ποσοτική επένδυση.

Κατασκευαστής βάσης δεδομένων είναι το φυσικό ή νομικό πρόσωπο που

λαμβάνει την πρωτοβουλία και επωμίζεται τον κίνδυνο των επενδύσεων. Δεν

θεωρείται κατασκευαστής ο εργολάβος βάσης δεδομένων.

(άρθρον παρ. 1 οδηγίας 96/9)

2. Για τους σκοπούς του παρόντος άρθρου: α) «Εξαγωγή» θεωρείται η

μόνιμη ή προσωρινή μεταφορά του συνόλου ή ουσιώδους μέρους του

περιεχομένου βάσης δεδομένων σε άλλο υλικό φορέα με οποιοδήποτε μέσο ή

με οποιαδήποτε μορφή και β) «επαναχρησιμοποίηση» νοείται η πάσης μορφής

διάθεση στο κοινό του συνόλου ή ουσιώδους μέρους του περιεχομένου της

βάσης δεδομένων με διανομή αντιγράφων, εκμίσθωση, μετάδοση με

άμεση επικοινωνία ή με άλλες μορφές. Η πρώτη πώληση αντιγράφου μιας

βάσης δεδομένων στην Κοινότητα από το δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του

συνιστά ανάλωση του δικαιώματος ελέγχου της μεταπώλησης του εν λόγω

αντιγράφου στην Κοινότητα. Ο δανεισμός στο κοινό δεν συνιστά πράξη

εξαγωγής ή επαναχρησιμοποίησης.

(άρθρο 7 παρ.2 Οδηγίας 96/9)

3. Το δικαίωμα που αναφέρεται στην παράγραφο 1 ισχύει ανεξάρτητα από

το εάν η εν λόγω βάση δεδομένων ή το περιεχόμενό της προστατεύεται με

τις διατάξεις για την πνευματική ιδιοκτησία ή με άλλες διατάξεις. Η

προστασία βάσει του δικαιώματος που αναφέρεται στην παράγραφο 1 δεν

θίγει ενδεχόμενα δικαιώματα επί του περιεχομένου τους. Το δικαίωμα

ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων μπορεί να μεταβιβασθεί

με αντάλλαγμα ή χωρίς αντάλλαγμα ή να παραχωρηθεί η εκμετάλλευσή του με

άδεια ή σύμβαση.

(άρθρο 7 παρ. 3 και 4 Οδηγίας 96/9)

4. Δεν επιτρέπεται η επανειλημμένη και συστηματική εξαγωγή ή/και

επαναχρησιμοποίηση επουσιωδών μερών του περιεχομένου της βάσης

δεδομένων, εφόσον συνεπάγεται τη διενέργεια πράξεων που έρχονται σε

σύγκρουση με την κανονική εκμετάλλευση της βάσης δεδομένων ή θίγουν

αδικαιόλογητα τα νόμιμα συμφέροντα του κατασκευαστή της βάσης.

(άρθρο 7 παρ. 5 Οδηγίας 96/9)

5. Ο κατασκευαστής βάσης δεδομένων που έχει τεθεί στη διάθεση του

κοινού με οποιονδήποτε τρόπο δεν μπορεί να εμποδίσει το νόμιμο χρήστη

της βάσης να εξάγει ή/και να επαναχρησιμοποιεί επουσιώδη μέρη του

περιεχομένου της αξιολογούμενα ποιοτικά ή ποσοτικά για οποιονδήποτε

σκοπό. Εάν ο νόμιμος χρήστης δικαιούται να εξάγει ή/και να

επαναχρησιμοποιεί τμήμα μόνο της βάσης δεδομένων, η παρούσα παράγραφος

εφαρμόζεται μόνο για το τμήμα αυτό. Ο νόμιμος χρήστης βάσης δεδομένων

που έχει τεθεί στη διάθεση του κοινού με οποιονδήποτε τρόπο δεν μπορεί:

α) να εκτελεί πράξεις που έρχονται σε σύγκρουση με την κανονική

εκμετάλλευση της βάσης αυτής ή θίγουν αδικαιολόγητα τα νόμιμα

συμφέροντα του κατασκευαστή της, β) να προξενεί ζημία στους δικαιούχους

του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας ή των συγγενικών δικαιωμάτων

για τα έργα ή τις ερμηνείες ή εκτελέσεις που περιέχονται στην εν λόγω

βάση δεδομένων. Συμφωνίες αντίθετες προς τις ρυθμίσεις που προβλέπονται

στην παρούσα παράγραφο είναι άκυρες.

(άρθρα 8 και 15 Οδηγίας 96/9)

6. Ο νόμιμος χρήστης της βάσης δεδομένων που έχει τεθεί στη διάθεση

του κοινού με οποιονδήποτε τρόπο μπορεί, χωρίς την άδεια του

κατασκευαστή της βάσης δεδομένων, να εξάγει ή και/να

επαναχρησιμοποιήσει ουσιώδες μέρος του περιεχομένου της: α) όταν

πρόκειται για εξαγωγή, για εκπαιδευτικούς ή ερευνητικούς σκοπούς,

εφόσον αναφέρεται η πηγή και στο βαθμό που αυτό δικαιολογείται από τον

επιδιωκόμενο μη εμπορικό σκοπό, β) όταν πρόκειται για εξαγωγή ή/και

επαναχρησιμοποίηση για λόγους δημόσιας ασφάλειας ή για σκοπούς

διοικητικής ή δικαστικής διαδικασίας. Το δικαίωμα ειδικής φύσης ισχύει

για τις βάσεις δεδομένων των οποίων οι κατασκευαστές ή οι δικαιούχοι

είναι υπήκοοι Κράτους – Μέλους ή έχουν τη συνηΘη διαμονή τους στο

έδαφος της Κοινότητας. Εφαρμόζεται επίσης στις εταιρείες και

επιχειρήσεις που έχουν συσταθεί σύμφωνα με τη νομοθεσία Κράτους -

Μέλους και οι οποίες έχουν την καταστατική τους έδρα, την κεντρική

διοίκηση ή την κύρια εγκατάστασή τους εντός της Κοινότητας. Οταν η

συγκεκριμένη Εταιρία ή επιχείρηση έχει μόνο την καταστατική της έδρα

στο έδαφος της Κοινότητας, οι δραστηριότητές της πρέπει να συνδέονται

πραγματικά και αδιάλειπτα με την οικονομία ενός Κράτους – Μέλους.

(άρθρα 9 και 11 Οδηγίας 96/9)

7. Το δικαίωμα που προβλέπεται στο άρθρο αυτό ισχύει από την περάτωση

της κατασκευής της βάσης δεδομένων και λήγει δεκαπέντε (15) έτη μετά

την 1η Ιανουαρίου του έτους που έπεται της ημερομηνίας περάτωσης. Στην

περίπτωση βάσης δεδομένων η οποία έχει τεθεί στη διάθεση του κοινού,

με οποιονδήποτε τρόπο, πριν από τη λήξη της περιόδου που προβλέπεται

στο προηγούμενο εδάφιο, η διάρκεια της προστασίας του δικαιώματος που

προβλέπεται στο παρόν άρθρο λήγει δεκαπέντε (15) έτη μετά την 1η

Ιανουαρίου του έτους το οποίο έπεται της ημερομηνίας κατά την οποία η

βάση τέθηκε για πρώτη φορά στη διάθεση του κοινού. Οποιαδήποτε ουσιώδης

τροποποίηση, αξιολογούμενη ποιοτικά ή ποσοτικά, του περιεχομένου μιας

βάσης δεδομένων, ιδίως οποιαδήποτε ουσιώδης τροποποίηση εξαιτίας της

διαδοχικής σώρευσης προσθηκών, διαγραφών ή μετατροπών, που έχουν ως

αποτέλεσμα να θεωρείται ότι πρόκειται για νέα ουσιώδη επένδυση,

αξιολογούμενη ποιοτικά ή ποσοτικά, παρέχει στη βάση που προκύπτει από

την επένδυση αυτή δικαίωμα ιδίας διάρκειας προστασίας.»

*** Το άρθρο 45Α προστέθηκε με την παρ.5 άρθρ.7 Ν.2819/2000,

Α 84/15.3.2000

(άρθρο 10 Οδηγίας 96/9).

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΟΓΔΟΟ

ΣΥΓΓΕΝΙΚΑ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΑ

Άρθρο 46

«Αδεια από ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες

1. Ως ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες Θεωρούνται τα πρόσωπα που

ερμηνεύουν ή εκτελούν με οποιονδήποτε τρόπο έργα του πνεύματος όπως οι

ηθοποιοί, οι μουσικοί, οι τραγουδιστές, οι χορωδοί, οι χορευτές, οι

καλλιτέχνες κουκλοθέατρου, θεάτρου σκιών, θεάματος ποικιλιών (βαριετέ)

ή ιπποδρόμου (τσίρκου).

«2. Οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες έχουν το δικαίωμα να

επιτρέπουν ή να απαγορεύουν:

α) την εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσής τους σε υλικό φορέα,

β) την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε

μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, όσον αφορά την εγγραφή σε υλικό φορέα

της ερμηνείας ή εκτέλεσής τους,

γ) τη διανομή στο κοινό του υλικού φορέα με την εγγραφή της ερμηνείας ή

εκτέλεσης, με πώληση ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής δεν

αναλώνεται εντός της Κοινότητας όσον αφορά τον υλικό φορέα με την

εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσης, εκτός από την περίπτωση της πρώτης

πώλησης εντός της Κοινότητας, που πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή

με τη συγκατάθεσή του,

δ) την εκμίσθωση και το δημόmο δανεισμό του υλικού φορέα με την εγγραφή

της ερμηνείας ή εκτέλεσης. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από

οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη διανομής των ως άνω υλικών φορέων,

ε) τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο, όπως

ηλεκτρομαγνητικά κύματα, δορυφόροι, καλώδια, καθώς και την παρουσίαση

στο κοινό του υλικού φορέα με την παράνομη εγγραφή της ζωντανής

ερμηνείας ή εκτέλεσης,

στ) τη ραδιοτηλεοmΙKή μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο, όπως

ηλεκτρομαγνητικά κύματα, δορυφόροι, καλώδια, της ζωντανής ερμηνείας ή

εκτέλεσής τους, εκτός αν η μετάδοση αυτή αποτελεί αναμετάδοση νόμιμης

μετάδοσης,

ζ) την παρουσίαση στο κοινό της ζωντανής ερμηνείας ή εκτέλεσής τους,

που γίνεται με οποιονδήποτε τρόπο, εκτός από ραδιοτηλεοπτική μετάδοση,

η) τη διάθεση στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε

οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στην εγγραφή σε υλικό φορέα της ερμηνείας

ή εκτέλεσής τους, όπου και όταν επιλέγει ο ίδιος. Το δικαίωμα αυτό δεν

αναλώνεται με οποιαδήποτε πράξη διάθεσης στο κοινό με την έννοια της

παρούσας ρύθμισης. (άρθρα 2, 3 παρ. 2 και 3, 4 Οδηγίας 2001/29).»

*** Η παρ.2 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.3 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

3. Η άδεια που απαιτείται για την ενέργεια των πράξεων της παραγράφου

2 του παρόντος άρθρου, αν δεν υπάρχει αντίθετη συμφωνία στην οποία να

ορίζονται συγκεκριμένα οι πράξεις για τις οποίες δίνεται η άδεια,

θεωρείται ότι έχει δοθεί, όταν ο ερμηνευτης ή εκτελεστής καλλιτέχνης

συνδέεται μ» εκείνον που επιχειρεί αυτές τις πράξεις με σύμβαση

εργασίας, που έχει ως σκοπό την ενέργεια αυτών των συγκεκριμένων

πράξεων.

Ο ερμηνευτής ή εκτελεστής καλλιτέχνης διατηρεί πάντοτε το δικαίωμα

αμοιβής για την ενέργεια καθεμιάς από τις πράξεις που προβλέπονται στην

παράγραφο 2 του παρόντος άρθρου σε κάθε τρόπο εκμετάλλευσης της

ερμηνείας ή εκτέλεσης του, ειδικότερα, ο ερμηνευτής ή εκτελεστής

καλλιτέχνης διατηρεί το δικαίωμα εύλογης αμοιβής για την εκμίσθωση,

χωρίς να μπορεί να παραιτηθεί από αυτό, εάν έχει δώσει σε παραγωγό

γλικών φορέων ηχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας άδεια για την εκμίσθωση

του υλικού φορέα με την εγγραφή της ερμηνείας του.

4. Σε περίπτωση ερμηνειας ή εκτέλεσης από σύνολο, οι μετέχοντες σε

αυτό ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες ορίζουν με πλειοψηφία και

εγγράφως έναν αντιπρόσωπό τους για την άσκηση των δικαιωμάτων που

προβλέπονται στη δεύτερη παράγραφο του παρόντος άρθρου. Αυτη η

αντιπροσώπευση δεν αφορά το διευθυντή της ορχήστρας ή της χορωδίας, του

σολίστ, τους πρωταγωνιστές και το σκηνοθέτη. Αν δεν έχει ορισθεί

αντιπράσωπος σύμφωνα με το εδάφιο α της παρούσας παραγράφου, η άσκηση

των δικαιωμάτων που προβλέπονται στη δεύτερη παράγραφο του παρόντος

άρθρου γίνεται από το διευθυντη του συνόλου.

5. Απαγορεύεται η μεταβίβαση εν ζωή των δικαιωμάτων που προβλέπονται

στη δεύτερη παράγραφο του παρόντος άρθρου, καθώς και η παραίτηση αηό

αυτά. Είναι δυνατή η ανάθεση της διαχείρισης και προστασίας των

δικαιωμάτων αυτών σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης κατά τα

οριζόμενα στα άρθρα 54 έως 58 του παρόντος νόμου.

Άρθρο 47

«Αδεια από παραγωγούς υλικών φορέων

«1. Οι παραγωγοί φωνογραφημάτων (παραγωγοί υλικών φορέων ήχου) έχουν το

δικαίωμα να επιτρέπουν ή απαγορεύουν:

α) την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε

μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, όσον αφορά τα φωνογραφήματά τους,

β) τη διανομή στο κοινό των ως άνω υλικών φορέων που έχουν παραγάγει με

πώληση ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής δεν αναλώνεται εντός

της Κοινότητας, όσον αφορά τους ως άνω υλικούς φορείς, εκτός από την

περίπτωση της πρώτης πώλησης εντός της Κοινότητας που πραγματοποιείται

από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του,

γ) την εκμίσθωση ή το δημόσιο δανεισμό των ως άνω υλικών φορέων. Τα

δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη

διανομής των ως άνω υλικών φορέων,

δ) τη διάθεση στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε

οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στα φωνογραφήματά τους, όπου και όταν ο

ίδιος επιλέγει Το δικαίωμα αυτό δεν αναλώνεται με οποιαδήποτε πράξη

διάθεσης στο κοινό με την έννοια της παρούσας ρύθμισης,

ε) την εισαγωγή των ως άνω υλικών φορέων που παρήχθησαν στο εξωτερικό

χωρίς τη συναίνεσή τους ή, εφόσον πρόκειται για εισαγωγή από χώρες εκτός

της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αν το δικαίωμα της εισαγωγής τους στην Ελλάδα

είχε συμβατικά διατηρηθεί από τον παραγωγό. (άρθρα 2, 3 παρ. 2 και 3, 4

Οδηγίας 2001/29).

2. Οι παραγωγοί οmΙKοαKουστΙKών έργων (παραγωγοί υλικών φορέων εικόνας

ή ήχου και εικόνας) έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή απαγορεύουν:

α) την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε

μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, όσον αφορά το πρωτότυπο και τα

αντίτυπα (αντίγραφα) των ταινιών τους,

β) τη διανομή στο κοινό των ως άνω υλικών φορέων που έχουν παραγάγει με

πώληση ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής δεν αναλώνεται εντός

της Κοινότητας, όσον αφορά τους ως άνω υλικούς φορείς, εκτός από την

περίπτωση της πρώτης πώλησης εντός της Κοινότητας που πραγματοποιείται

από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή του,

γ) την εκμίσθωση ή το δημόσιο δανεισμό των ως άνω υλικών φορέων. Τα

δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη

διανομής των ως άνω υλικών φορέων,

δ) τη διάθεση στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε

οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση όπου και όταν ο ίδιος επιλέγει, όσον αφορά

το πρωτότυπο και τα αντίγραφα των ταινιών τους. Το δικαίωμα αυτό δεν

αναλώνεται με οποιαδήποτε πράξη διάθεσης στο κοινό με την έννοια της

παρούσας ρύθμισης,

ε) την εισαγωγή των ως άνω υλικών φορέων που παρήχθησαν στο εξωτερικό

χωρίς τη συναίνεσή τους ή, εφόσον πρόκειται για εισαγωγή από χώρες εκτός

της Ευρωπαϊκής Κοινότητας, αν το δικαίωμα της εισαγωγής τους στην Ελλάδα

είχε συμβατικά διατηρηθεί από τον παραγωγό,

στ) τη ραδιοτηλεοπτική μετάδοση με οποιονδήποτε τρόπο,

συμπεριλαμβανομένης της δορυφορικής μετάδοσης ή καλωδιακής αναμετάδοσης

των ως άνω υλικών φορέων, καθώς και την παρουσίαση αυτών στο κοινό.

(άρθρα 2,3 παρ. 2 και 3,4 Οδηγίας 2001/29).»

3. Ως παραγωγός υλικού φορέα ηχου νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο

με πρωτοβουλία και ευθύνη του οποίου πραγματοποιείται η πρώτη εγγραφή

σειράς ήχων μόνο. Ως παραγωγός υλικού φορέα εικόνας ή ηχου και εικόνας

νοείται το φυσικό ή νομικό πρόσωπο με πρωτοβουλία και ευθύνη του οποίου

πραγματοποιείται η πρώτη εγγραφή σειράς εικόνων με ή χωρίς ήχο.

Με την παρ.2 άρθρ.81

*** Η παρ.1 αντικαταστάθηκε ως άνω με τις παρ. 1 και 2 και η παρ.2

αναριθμήθηκε σε 3 με την παρ.4 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

Άρθρο 48

«Αδεια από ραδιοτηλεοπτικούς οργανισμούς

«1. Οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να

απαγορεύουν:

α) την αναμετάδοση των εκπομπών τους με οποιονδήποτε τρόπο, όπως

ηλεκτρομαγνητικά κύματα, δορυφόροι, καλώδια, β) την παρουσίαση στο κοινό

των εκπομπών τους σε χώρους όπου η είσοδος επιτρέπεται με εισιτήριο,

γ) την εγγραφή των εκπομπών τους σε υλικούς φορείς ήχου ή εικόνας ή

ήχου και εικόνας, είτε οι εκπομπές αυτές μεταδίδονται ενσυρμάτως είτε

ασυρμάτως, συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή δορυφορικής μετάδοσης,

δ) την άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε

μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, όσον αφορά την υλική ενσωμάτωση των

εκπομπών τους που μεταδίδονται ενσυρμάτως ή ασυρμάτως,

συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή δορυφορικής μετάδοσης, ε) τη

διανομή στο κοινότων υλικών φορέων με την εγγραφή των εκπομπών τους,

μέσω πώλησης ή με άλλους τρόπους. Το δικαίωμα διανομής δεν αναλώνεται

εντός της Κοινότητας, όσον αφορά τους υλικούς φορείς με την εγγραφή των

εκπομπών, εκτός από την περίπτωση της πρώτης πώλησης εντός της

Κοινότητας που πραγματοποιείται από τον δικαιούχο ή με τη συγκατάθεσή

του, στ)την εκμίσθωση και το δημόσιο δανεισμό του υλικού φορέα με την

εγγραφή των εκπομπών τους. Τα δικαιώματα αυτά δεν αναλώνονται από

οποιαδήποτε πώληση ή άλλη πράξη διανομής του ως άνω υλικού φορέα, ζ) τη

διάθεση στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε

να έχει πρόσβαση στην υλική ενσωμάτωση των εκπομπών τους, όπου και όταν

ο ίδιος επιλέγει Το δικαίωμα αυτό δεν αναλώνεται με οποιαδήποτε πράξη

διάθεσης στο κοινό με την έννοια της παρούσας ρύθμισης. (άρθρα 2,3 παρ.

2 και 3,4 Οδηγίας 2001/29).»

*** Η παρ.1 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.5 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

2. Οι ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί δεν έχουν το δικαίωμα που προβλέπεται

στο εδάφιο γ της παραγράφου 1 του παρόντος άρθρου, όταν αναμεταδίδουν

απλώς μέσω καλωδίου εκπομπές ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών.

Άρθρο 49

Δικαίωμα εύλογης αμοιβής

1. »Οταν υλικός φορέας ήχου ( ή εικόνας ή ήχου και εικόνας) που έχει

νόμιμα εγγραφεί χρησιμοποιείται για ραδιοτηλεοπτική μετάδοση με

οποιονδήποτε τρόπο, όπως ηλεκτρομανητικά κύματα, δορυφόροι, καλώδια, ή

για παρουσίαση στο κοινό, ο χρήστης οφείλει εύλογη και ενιαία αμοιβή

στους ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες, των οποίων η ερμηνεία ή η

εκτέλεση έχει εγγραφεί στον υλικό φορέα, και στους παραγωγούς των

υλικών αυτών φορέων. Η αμοιβή αυτή καταβάλλεται υποχρεωτικά σε

οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης των σχετικών δικαιωμάτων. Οι

οργανισμοί αυτοί υποχρεούνται να διαπραγματεύονται, να συμφωνούν τις

αμοιβές, να προβάλλουν τις σχετικές αξιώσεις για την καταβολή και να

εισπράττουν τις σχετικές αμοιβές από τους χρήστες. Σε περίπτωση

διαφωνίας μεταξύ των χρηστών και των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης,

το ύψος της εύλογης αμοιβής και οι όροι της πληρωμής καθορίζονται από

το μονομελές πρωτοδικείο κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων.

Οριστικά περί της αμοιβής αποφαίνεται το αρμόδιο δικαστήριο.

*** Οι λέξεις «ή εικόνας ή ήχου και εικόνας» διεγράφησαν με την παρ.6

άρθρ.81 Ν.3057/2002,ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

2. Το δικαίωμα εύλογης αμοιβής των ερμηνευτών ή εκτελεστών

καλλιτεχνών που προβλέπεται από την πρώτη παράγραφο του παρόντος άρθρου

είναι ανεκχώρητο, με την επιφύλαξη της υποχρεωτικής ανάθεσης της

είσπραξης και διαχείρισης στους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που

λειτουργούν σύμφωνα με τα άρθρα 54 έως 58 του παρόντος νόμου.

3. Οι εισπραττόμενες αμοιβές κατανέμονται εξ ημισείας μεταξύ

ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών και παραγωγών των υλικών φορέων. Η

κατανομή των εισπραττόμενων αμοιβών μεταξύ των ερμηνευτών ή εκτελεστών

καλλιτεχνών και μεταξύ των παραγωγών γίνεται κατά τις μεταξύ τους

συμφωνίες που περιέχονται στον κανονισμό του κάθε οργανισμού συλλογικής

διαχείρισης.

4. Οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες έχουν δικαίωμα εύλογης

αμοιβής για τη ραδιοτηλεοπτική αναμετάδοση της ερμηνείας ή εκτέλεσής

τους που μεταδίδεται ραδιοτηλεοπτικά. Το δικαίωμα εύλογης αμοιβής που

προβλέπεται από την παρούσα παράγραφο είναι ανεκχώρητο και είναι δυνατή

μόνο η ανάθεση της είσπραξης και διαχείρισης στους οργανισμούς

συλλογικής διαχείρισης κατά τα οριζόμενα στα άρθρα 54 έως 58 του

παρόντος νόμου.

«5. Οταν υλικός φορέας εικόνας ή ήχου και εικόνας που έχει νόμιμα

εγγραφεί χρησιμοποιείται για ραδιοτηλεοπτική μετάδοση με οποιονδήποτε

τρόπο, όπως ηλεκτρομαγνητικά κύματα, δορυφόροι, καλώδια ή για παρουσίαση

στο κοινό, ο χρήστης οφείλει εύλογη αμοιβή στους ερμηνευτές ή εκτελεστές

των οποίων η ερμηνεία έχει εγγραφεί στους υλικούς αυτούς φορείς. Κατά τα

λοιπά εφαρμόζονται η παράγραφος 1 εδάφια β΄, γ΄, δ΄ και ε΄, καθώς και οι

παράγραφοι 2 και 4 του παρόντος άρθρου.»

*** Η παρ.5 προστέθηκε με την παρ.6 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

Άρθρο 50

Ηθικό δικαίωμα

1. Οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες έχουν καθ» όλη τη διάρκεια

της ζωής τους το δικαίωμα αναγνώρισης και προβολής της πατρότητάς τους

πάνω στην ερμηνεία ή την εκτέλεση τους και το δικαίωμα της απαγόρευσης

κάθε παραμόρφωσης της ερμηνείας ή της εκτέλεσης αυτής.

2. Μετά το θάνατο του ερμηνευτή ή εκτελεστή καλλιτέχνη το δικαίωμα

αυτό περιέρχεται στους κληρονόμους του.

3. Οι διατάξεις του άρθρου 12 παράγραφος 2 και του άρθρου 16

εφαρμόζονται αναλόγως και στο ηθικό δικαίωμα των ερμηνευτών ή

εκτελεστών καλλιτεχνών.

Άρθρο 51

Δικαιώματα εκδοτών

Εκδότες εντύπων έχουν το δικαίωμα να επιτρέπουν ή να απαγορεύουν την

αναπαραγωγή, με φωτοτυπικές, ηλεκτρονικές ή όποιες άλλες μεθόδους, για

σκοπούς εκμετάλλευσης, της στοιχειοθεσιας και της σελιδοποίησης των

έργων που έχουν εκδώσει.

Άρθρο 51Α

Προστασία προηγουμένως αδημοσίευτων έργων

Κάθε πρόσωπο το οποίο, μετά τη λήξη της προστασίας του δικαιώματος

πνευματικής ιδιοκτησίας, για πρώτη φορά δημοσιεύει νομίμως ή

παρουσιάζει νομίμως στο κοινό έργο προηγουμένως αδημοσίευτο, δικαιούται

προστασίας ανάλογης με το περιουσιακό δικαίωμα του δημιουργού. Η

διάρκεια προστασίας του δικαιώματος αυτού είναι είκοσι πέντε (25) έτη

από τη στιγμή που για πρώτη φορά το έργο δημοσιεύθηκε νομίμως ή

παρουσιάστηκε νομίμως οτο κοινό και υπολογίζεται από την 1η Ιανουαρίου

του έτους το οποίο έπεται της πρώτης νόμιμης δημοσίευσης ή παρουσίασης

στο κοινό.

*** Το άρθρο 51α προστέθηκε με την παρ.9 άρθρ.8 Ν.2557/1997.

Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας).

Άρθρο 52

Τύπος άδειας, περιορισμοί και διάρκεια δικαιωμάτων

«καθώς και ρύθμιση άλλων θεμάτων».

*** Οι εντός « « λέξεις προστέθηκαν στο τίτλο του άρθρου 52

με την παρ.10 άρθρ.8 Ν.2557/1997.

Τα δικαιώματα που προβλέπονται στα άρθρα 46 έως 51 διέπονται από τους

ακόλουθους κανόνες: α) οι δικαιοπραξίιες, που αφορούν τα δικαιώματα

αυτά, ισχύουν μόνο εφόσον έγιναν γραπτώς» β) οι περιορισμοί, που

προβλέπονται για το περιουσιακό δικαίωμα της πνευματικής ιδιοκτησίας,

ισχύουν αναλόγως και γι» αυτά

«γ) η διάρκεια των δικαιωμάτων των ερμηνευτών ή εκτελεστών

καλλιτεχνών που προβλέπονται στα άρθρα 46 και 49 του νόμου αυτού

ορίζεται σε πενήντα (50) χρόνια μετά την ημερομηνία της ερμηνείας ή

εκτέλεσης, αλλά δεν μπορεί να είναι μικρότερη από τη διάρκεια της ζωής

του καλλιτέχνη. Ωστόσο, αν εντός της περιόδου αυτής γίνει νόμιμη

δημοσίευση ή νόμιμη παρουσίαση στο κοινό της υλικής ενσωμάτωσης της

ερμηνείας ή εκτέλεσης, τα δικαιώματα αυτό διαρκούν πενήντα (50) χρόνια

από την ημερομηνία της πρώτης αυτής δημοσίευσης ή της πρώτης αυτής

παρουσίασης στο κοινό, ανάλογα με το ποια έγινε πρώτη.

«δ) Τα δικαιώματα των παραγωγών φωνογραφημάτων (παραγωγών υλικών φορέων

ήχου) λήγουν πενήντα έτη μετά την πραγματοποίηση της υλικής ενσωμάτωσης.

Ωστόσο, εάν το φωνογράφημα έχει δημοσιευθεί νομίμως κατά τη διάρκεια της

περιόδου αυτής, τα δικαιώματα λήγουν πενήντα έτη από την ημερομηνία της

πρώτης νόμιμης δημοσίευσης.

Εάν δεν έχει πραγματοποιηθεί νόμιμη δημοσίευση κατά την περίοδο που

μνημονεύεται στο πρώτο εδάφιο και εάν το φωνογράφημα έχει παρουσια στεί

νομίμως στο κοινό κατά την περίοδο αυτή, τα δικαιώματα λήγουν πενήντα

έτη από την ημερομηνία της πρώτης νόμιμης παρουσίασης στο κοινό. Ωστόσο,

αν λόγω εκπνοής της διάρκειας προστασίας η οποία παρέχεται βάσει της

παρούσας παραγράφου, στη διατύπωσή της πριν τροποποιηθεί από την Οδηγία

2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Μαίου

2001, για την εναρμόνιση ορισμένων πτυxών της πνευματικής ιδιοκτησίας

και των συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας, τα

δικαιώματα των παραγωγών φωνογραφημάτων δεν προστατεύονται πλέον από τις

22 Δεκεμβρίου 2002, η παρούσα παραγράφος δεν συνεπάγεται την εκ νέου

έναρξη προστασίας τους. (άρθρο 11 παρ. 2 Οδηγίας 2001/29)

Η διάρκεια των δικαιωμάτων των παραγωγών oπτικουστικών έργων (παραγωγών

υλικών φορέων εικόνας ή ήχου και εικόνας) ορίζεται σε πενήντα (50)

χρόνια μετά την υλική ενσώματωση. Ωστόσο, αν εντός της περιόδου αυτής

γίνει νόμιμη δημοσίευση ή νόμιμη παρουσίαση του υλικού φορέα στο κοινό,

τα δικαιώματα αυτά διαρκούν πενήντα (50) χρόνια από την ημερομηνία της

πρώτης δημοσίευσης ή της πρώτηςς αυτής παρουσίασης στο κοινό ανάλογα με

το ποια έγινε πρώτη.»

*** Το στοιχείο δ΄αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.7 άρθρ.81

Ν.3057/2002, ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

ε) η διάρκεια των δικαιωμάτων των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών που

προβλέπονται στο άρθρο 48 του νόμου αυτού ορίζεται σε πενήντα (50)

χρόνια μετά την πρώτη μετάδοση μιας εκπομπής, είτε αυτή μεταδίδεται

ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή

δορυφορικής μετάδοσης ή οποιουδήποτε άλλου τρόπου μετάδοσης.

στ) η διάρκεια του δικαιώματος των εκδοτών που προβλέπεται στο άρθρο

51 του νόμου αυτού ορίζεται σε πενήντα (50) χρόνια μετά την τελευταία

έκδοση του έργου.

ζ) η διάρκεια που καθορίζεται στις περιπτώσεις γ» δ», ε» και στ» του

παρόντος άρθρου υπολογίζεται από την 1η Ιανουαρίου του έτους το οποίο

έπεται του γενεσιουργού γεγονότος.

η) Για τους σκοπούς της παρουσίασης στο κοινό μέσω δορυφόρου και της

καλωδιακής αναμετάδοσης, τα δικαιώματα των ερμηνευτών ή εκτελεστών

καλλιτεχνών, των παραγωγών υλικών φορέων ήχου ή εικόνας ή ήχου και

εικόνας, καθώς και των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών προστατεύονται

σύμφωνα με τις διατάξεις του όγδοου κεφαλαίου του νόμου αυτού,

εφαρμοζομένων αναλόγως των διατάξεων των παραγράφων 3 και 4 του άρθρου

35 του παρόντος νόμου».

*** Τα στοιχεία γ» και δ» αντικαταστάθηκαν με τα στοιχεία

γ»,δ»,ε»,στ»,ζ»και η» ως άνω με την παρ.10 άρθρ.8

Ν.2557/1997Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας) .

Άρθρο 53

Προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας

Η προστασία, που προβλέπεται από τα άρθρα 46 έως 52 του παρόντος

νόμου, αφήνει ακέραιη και δεν επηρεάζει κατά κανένα τρόπο την προστασία

της πνευματικής ιδιοκτησίας. Καμία από τις διατάξεις που αναφέρονται

στο προηγούμενο εδάφιο δεν μπορεί να ερμηνευθεί κατά τρόπο που θίγει

την προστασία αυτή. Εάν οι ερμηνευτές ή εκτελεστές καλλιτέχνες, οι

παραγωγοί υλικών φορέων ηχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας, οι

ραδιοτηλεοπτικοί οργανισμοί και οι εκδότες εντύπων εχουν αποκτήσει,

εκτός από το συγγενικό δικαίωμα και δικαίωμα πνευματικής ιδιοκτησίας

στο έργο, το δικαίωμα αυτό και το συγγενικό δικαίωμα υπάρχουν

παραλλήλως και παρέχουν τις εξουσίες που απορρέουν από το κάθε

δικαίωμα.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΑΤΟ

ΣΥΛΛΟΓΙΚΗ ΔΙΑΧΕΙΡΙΣΗ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΩΝ

Άρθρο 54

Ανάθεση διαχείρισης

1. Οι δημιουργοί μπορούν να αναθέτουν σε οργανισμούς συλλογικής

διαχείρισης και προστασίας, που έχουν αποκλειστικά αυτόν το σκοπό, τη

διαχείριση ή την προστασία ή τη διαχείριση και την προστασία του

περιουσιακού τους δικαιώματος ή εξουσιών που απορρέουν από αυτό. Το

ίδιο ισχύει και για τους δωρεοδόχους των δημιουργών, καθώς και για τους

καθολικούς ή αιτία θανάτου διαδόχους, όπως επίσης και για το ίδρυμα που

συνιστά ο δημιουργός. Οι οργανισμοί αυτοί λειτουργούν με οποιαδήποτε

εταιρική μορφή. Αν λειτουργούν με τη μορφή ανώνυμης εταιρείας, τότε οι

μετοχές της εταιρείας αυτής ειναι υποχρεωτικώς ονομαστικές στο σύνολό

τους. Κατά τα λοιπά, εφαρμόζονται οι διατάξεις των παρ. 2 έως 4 του

άρθρου 24 του ν. 1746/1988. Η κοινοποίηση που προβλέπεται από την παρ.

4 του άρθρου 24 του ν. 1746/1988 γινεται μόνο προς το Υπουργείο

Πολιτισμού. Οι παραπάνω οργανισμοί μπορούν επίσης να λειτουργήσουν και

ως αστικοί συνεταιρισμοί κατά το ν. 1667/1983. Στην τελευταία περίπτωση

α) όπου στο ν. 1667/1986 αναφέρεται, με οποιαδήποτε αρμοδιότητα, το

Υπουργείο Εθνικής Οικονομίας τις αρμοδιότητές του αναλαμβάνει το

Υπουργείο Πολιτισμού β) οι συνεταιρισμοί αυτοί μπορούν να ιδρυθούν και

να λειτουργήσουν σε πανελλήνια βάση κατ» εξαίρεση της αρχής της

τοπικότητας «γ) επιτρέπεται και όλα τα μέλη του συνεταιρισμού να είναι

νομικά

πρόσωπα, δ) το καταστατικό των συνεταιρισμών αυτών μπορεί να προβλέπει:

αα) όρους, εσωτερικές διαδικασίες και όργανα που αποφασίζουν για την

εισδοχή, την αποχώρηση ή τον αποκλεισμό συνεταίρου, κατά παρέκκλιση από

τους όρους, τις διαδικασίες και τα όργανα που προβλέπονται στις

παραγράφους 4, 5, 6, 7 και 8 του αρθρου 2 του ν. 1667/1986, ββ) ότι,

στην περίπτωση αποχώρησης ή αποκλεισμού συνεταίρου ή μη απόκτησης της

ιδιότητας του συνεταίρου από τους κληρονόμους, δεν υπάρχει αξίωση του

συνεταίρου ή των κληρονόμων για απόδοση των συνεταιριστικών τους

μερίδων ή καταβολή της αξίας αυτών ή ότι υπάρχει αξίωση για απόδοση

μόνο της ονομαστικής αξίας των μερίδων, γγ) τη δυνατότητα απόκτησης

απεριόριστου αριθμού προαιρετικών μερίδων από τους συνεταίρους, δδ) το

εν ζωή αμεταβίβαστο των συνεταιριστικών μερίδων, εε) κατηγορίες

συνεταίρων είτε χωρίς δικαίωμα ψήφου είτε με αριθμό ψήφων ανά συνεταίρο

ανεξάρτητα από τον αριθμό των υποχρεωτικών ή προαιρετικών μερίδων του

κάθε συνεταίρου, στστ) τον περιορισμό τι) δικαιώματος του β» εδαφίου

της παρ. 2 του άρθρου 4 του ν. 1667/1986 για λόγους προστασίας των

θεμιτών συμφερόντων των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, ζζ) ότι οι

νέοι συνεταίροι δεν έχουν καθόλου ή έχουν για ορισμένο μόνο χρόνο μετά

την ίδρυση του συνεταιρισμού, υποχρέωση καταβολής, εκτός από το ποσό

της μερίδας τους, και εισφοράς ανάλογης προς την καθαρή περιουσία του

συνεταιρισμού».

«ε) οι συνεταιρισμοί αυτοί είναι πάντοτε περιορισμένης ευθύνης και οι

συνεταίροι δεν ευθύνονται προσωπικά για τα χρέή των συνεταιρισμών.

στ) Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται μετά από πρόταση του Υπουργού

Πολιτισμού μπορούν να ρυθμίζονται τα θέματα των άρθρων 5, 6, 7 και 8

του ν. 1667/1986, καθώς και εν γένει θέματα εσωτερικών, σχέσεων των

συνεταιρισμών αυτών, ανάλογα προς τα ισχύοντα στα Κράτη – Μέλη της

Ευρωπαικής «Ενωσης για οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που λειτουρ-

γούν με αντίστοιχη ή παρεμφερή μορφή.

***Οι περ.γ» και δ» αντικαταστάθηκαν ως άνω με την παρ.1 του άρθρου

59

του Ν.2218/1994 (Α 90).Εναρξη ισχύος ένα μήνα μετά την δημοσίευση

του

νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

***Οι περ.ε» και στ» προστέθηκαν με την παρ.2 του άρθρου 59 του

Ν.2218/1994 (Α 90).Εναρξη ισχύος ένα μήνα μετά την δημοσίευση του

νόμου στην Εφημερίδα της Κυβερνήσεως.

2. Προκειμένου για δευτερεύουσα σύγχρονη, ακέραιη και αμετάβλητη

μετάδοση ραδιοτηλεοπτικών προγραμμάτων μέσω καλωδίων ή άλλων υλικών

αγωγών, η συλλογική διαχείριση της σχετικής εξουσίας των δημιουργών

είναι υποχρεωτική.

3. Η ανάθεση μπορεί να γινεται είτε με μεταβίβαση του δικαιώματος ή

των σχετικών εξουσιών προς το σκοπό της διαχείρισης ή της προστασίας

είτε με παροχή σχετικής πληρεξουσιότητας. Η ανάθεση γίνεται εγγράφως

και κάθε φορά για ορισμένο χρόνο που δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερος

από τρία χρόνια. Η ανάθεση αφορά όλα τα έργα του δημιουργού που είναι

κατάλληλα για την εκμετάλλευση με την εξουσία στην οποία αναφέρεται η

ανάθεση ή ορισμένα από αυτά. Σε περίπτωση αμφιβολίας τεκμαίρεται ότι η

ανάθεση αφορά όλα τα έργα, συμπεριλαμβανομένων και των μελλοντικών

έργων για χρονικό διάστημα που δεν μπορεί να είναι μεγαλύτερο από τρία

χρόνια.

4. Κάθε οργανισμός, που έχει ή πρόκειται να αναλάβει τη συλλογική

διαχείριση ή προστασία των εξουσιών, που απορρέουν από το περιουσιακό

δικαίωμα των δημιουργών, υποχρεούται, πριν αρχίσει τη λειτουργία του,

να καταθέσει στο Υπουργείο Πολιτισμού σχετική δήλωση συνοδευόμενη από

τον Κανονισμό που συντάσσεται από τον οργανισμό και πρέπει πάντως να

περιέχει τα ακόλουθα στοιχεία: α) το ύψος του Κεφαλαίου του οργανισμού

β) το Καταστατικό ή το εταιρικό σύμφωνο αν πρόκειται για εταιρεία γ)

τον υπεύθυνο εκπρόσωπο του οργανισμού, όπως επίσης και τα πρόσωπα που

διοικούν τον οργανισμό, τα οποία πρέπει να μην έχουν καταδικαστεί για

κακούργημα ή για πλημμέλημα κατά της ιδιοκτησίας ή της περιουσίας και

να παρέχουν τα εχέγγυα επαγγελματικού ήθους δ) τον αριθμό των

δημιουργών, που έχουν αναθέσει στον οργανισμό τη διαχείριση εξουσιών,

που απορρέουν από το περιουσιακό τους δικαίωμα ε) τη νομική μορφή της

ανάθεσης της διαχείρισης στ) τη διάρκεια της ανάθεσης ζ) το χρόνο,

τις αρχές και τον τρόπο διανομής των ομοιβών στους δικαιούχους και η)

το ύψος των εξόδων διαχείρισης, όπως επίσης και κάθε στοιχείο που είναι

απαραίτητο για να εξασφαλίζεται η βιωσιμότητα και η αποτελεσματικότητα

της λειτουργίας του οργανισμού. Το Υπουργείο Πολιτισμού ελέγχει τη

δήλωση και τον Κανονισμό του οργανισμού συλλογικής διαχείρισης και, εάν

πληρούνται οι προϋποθέσεις του παρόντος νόμου, χορηγεί την έγκριση για

τη λειτουργία του οργανισμού αυτού. Κάθε μεταβολή των παραπάνω

στοιχείων του Κανονισμού πρέπει να ανακοινώνεται στο Υπουργείο

Πολιτισμού και να εγκρίνεται από αυτό. Σε αντίθετη περίπτωση

εξακολουθεί να ισχύει ο αρχικός Κανονισμός του οργανισμού συλλογικής

διαχείρισης, όπως είχε εγκριθεί από το Υπουργείο κατά την έναρξη

λειτουργίας του Οργανισμού.

5. Το Υπουργείο Πολιτισμού ελέγχει την τήρηση των διατάξεων του

παρόντος νόμου και του Κανονισμού κατά τη λειτουργία του οργανισμού, ο

οποίος έχει την υποχρέωση να θέτει στη διάθεση των οργάνων του

Υπουργείου τα βιβλία του και κάθε άλλο στοιχείο αναγκαίο για την

αποτελεσματική άσκηση του ελέγχου αυτού. Οι οργανισμοί υπόκεινται στον

έλεγχο των ορκωτών λογιστών ανεξάρτητα από τη νομική τους μορφή, εκτός

αν πρόκειται για οργανισμούς μη κερδοσκοπικούς

6. Σε περίπτωση διαπίστωσης σοβαρής παράβασης ή επανειλλημένων

παραβάσεων του νόμου ή του Κανονισμού, παρά τη σχετική προειδοποίηση

του Υπουργού Πολιτισμού, επιφυλασσομένων των διατάξεων για άλλες

κυρώσεις, ο Υπουργός Πολιτισμού μπορεί να επιβάλλει στον οργανισμό που

διέπραξε την παράβαση διοικητικό πρόστιμο 500.000 έως 10.000.000

δραχμών. Τα όργανα ελέγχου που θα διαπιστώνουν τις παραβάσεις, η

διαδικασία επιβολής του προστίμου ύστερα από ακρόαση του

ενδιαφερομένου, καθώς και τυχόν αναπροσαρμογή των παραπάνω ποσών θα

καθορισθούν με προεδρικά διατάγματα ύστερα από πρόταση του Υπουργού

Πολιτισμού.

7. »Οπου στις διατάξεις του παρόντος νόμου χρησιμοποιείται ο όρος

«Κανονισμός», εννοείται ο Κανονισμός της παραγράφου 4 του παρόντος

άρθρου.

«8. Η προϋπόθεση του άρθρου 54 παρ. 4 στοιχείο η» του νόμου αυτού δεν

απαιτείται όταν ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης πληροί τρεις

προϋποθέσεις:

α) επιδιώκει τους σκοπούς του χωρίς κέρδος για τον ίδιο,

β) αποτελείται, διοικείται και ελέγχεται αποκλειστικά από τους ίδιους

τους δημιουργούς, με δυνατότητα εκλογής ή διορισμού στο διοικητικό και

τυχόν εποπτικό συμβούλιο προσωπικοτήτων που λόγω της θέσης ή της

ειδικότητάς τους μπορούν να προσφέρουν αξιόλογες υπηρεσίες στον εν λόγω

οργανισμό εφόσον η συμμετοχή των τελευταίων δεν αναιρεί τη διοίκηση καί

τον έλεγχο του οργανισμού από τα μέλη του και

γ) τα μέλη του οργανισμού αυτού θα ήταν εξαναγκασμένα εκ των

πραγματων να αναθέσουν τη διαχείριση και την προστασία των δικαιωμάτων

τους σε οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης που δεν συγκεντρώνουν τις

δύο παραπάνω υπό α» καί β» προϋποθέσεις.

9. Σε περίπτωση διαπίστωσης σοβαρής παράβασης ή επανειλημμένων

παραβάσεων του νόμου ή του κανονισμού και ειδικότερα εφόσον δεν

πληρούνται οι προϋποθέσεις του άρθρου 54 παράγραφος 4 με βάση τις

οποίες χορηγήθηκε η έγκριση λειτουργίας ενός οργανισμού συλλογικής

διαχείρισης, ο Υπουργός Πολιτισμού μπορεί με εισήγηση του Οργανισμού

Πνευματικής Ιδιοκτησίας να άρει προσωρινά ή οριστικά την έγκριση

λειτουργίας του συγκεκριμενου οργανισμού συλλογικής διαχείρισης.»

*** Οι παρ. 8 και 9 προστέθηκαν με την παρ.16 άρθρ.8 Ν.2557/1997.

Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας)

Άρθρο 55

Αρμοδιότητες των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης

1. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας έχουν τις

ακόλουθες αρμοδιότητες: α) να καταρτίζουν συμβάσεις με τους χρήστες για

τους όρους εκμετάλλευσης των έργων, καθώς και για την οφειλόμενη αμοιβή

β) να εξασφαλιζουν στους δημιουργούς ποσοστιαία αμοιβή κατά τα

οριζόμενα στο άρθρο 32 παρ. 1 του παρόντος νόμου γ) να εισπράττουν την

αμοιβή και να κατανέμουν μεταξύ των δημιουργών τα εισπραττόμενα ποσά δ)

να εισπράττουν την αμοιβή που προβλέπεται από το άρθρο 18 παρ. 3 του

παρόντος νόμου και να τη διανέμουν μεταξύ των δημιουργών ε) να

προβαίνουν, σύμφωνα με το δεύτερο εδάφιο της παραγράφου 2 του παρόντος

άρθρου, σε κάθε διοικητική ή δικαστική ή εξώδικη ενέργεια για τη νόμιμη

προστασία των δικαιωμάτων των δημιουργών ή των δικαιοδόχων τους και

ιδίως να υποβάλλουν αιτήσεις ασφαλιστικών μέτρων, να εγείρουν αγωγές,

να ασκούν ένδικα μέσα, να υποβάλλουν μηνύσεις και εγκλήσεις, να

παρίστανται ως πολιτικώς ενάγοντες, να ζητούν την απαγόρευση πράξεων

που προσβάλλουν το δικαίωμα ως προς τις εξουσίες που τους έχουν

ανατεθεί και να ζητούν την κατάσχεση παρανόμων αντιτύπων, κατά το άρθρο

64 του παρόντος νόμου στ) να λαμβάνουν από τους χρήστες κάθε

πληροφορία αναγκαία για τον καθορισμό, την είσπραξη και κατανομή των

εισπραττόμενων ποσών ζ) να ενεργούν, με σύμπραξη της δημόσιας αρχής ή

κατά τη διαδικασία του άρθρου 64 του παρόντος νόμου τους αναγκαίους

ελέγχους σε καταστήματα πώλησης ή ενοικίασης ή δανεισμού αντιτύπων ή

δημόσιας εκτέλεσης των έργων που προστατεύουν για να διαπιστώνουν αν οι

πράξεις αυτές δεν προσβάλλουν τα δικαιώματα των δημιουργών. Η ιδρυτική

πράξη του οργανισμού μπορεί να περιορίζει ης αρμοδιότητές του σε

μερικές μόνο από τις αναφερόμενες παραπάνω.

***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με την παρ. 1 του άρθρου 1 της υπ»αριθμ.

ΥΠΠΟ/ΓΝΟΣ/57263/28.11-1.12.1994 απόφασης των Υπουργών Πολιτισμού

και Δημ.Τάξης (ΦΕΚ Β»894), διατηρήθηκε σε ισχύ (και μετά το

άρθρο

34 Ν. 2168/93) η διάταξη του ανωτέρω εδαφίου ζ» όσον αφορά τον

έλεγχο από τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης με σύμπραξη

της δημόσιας αρχής σε καταστήματα πώλησης ή ενοικίασης ή

δανεισμού αντιτύπων κ.λπ. Για να διαπιστωθεί αν προσβάλλονται τα

δικαιώματα των δημιουργών.

2. Τεκμαίρεται ότι οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας

έχουν την αρμοδιότητα διαχείρισης ή προστασίας όλων των έργων ή όλων

των πνευματικών δημιουργών για τα οποία δηλώνουν εγγράφως ότι έχουν

μεταβιβασθεί σ» αυτούς οι σχετικές εξουσίες ή ότι καλύπτονται από την

πληρεξουσιότητα. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας

μπορούν να ενεργούν πάντα, δικαστικώς ή εξωδίκως, στο δικό τους όνομα

είτε η αρμοδιότητά τους στηρίζεται σε μεταβίβαση της εξουσίας είτε

στηρίζεται σε πληρεξουσιότητα, νομιμοποιούνται δε πάντως στην άσκηση

όλων των δικαιωμάτων του δημιουργού που έχουν μεταβιβαστεί σ»αυτούς ή

που καλύπτονται από την πληρεξουσιότητα.

3. Για τη δικαστική επιδίωξη της προστασίας των έργων και των

δημιουργών που προστατεύονται από τον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης

ή προστασίας, αρκεί η δειγματοληπτική αναφορά των έργων που έγιναν

αντικείμενο εκμετάλλευσης χωρίς την απαιτούμενη άδεια και δεν

απαιτείται η πλήρης απαρίθμηση των έργων αυτών.

4. Αν αμφισβητηθεί από το δικαιούχο ότι ορισμένο έργο, που περιεχόταν

στη δήλωση της παραγράφου 2 του παρόντος άρθρου και στη σύμβαση που

καταρτίσθηκε με το χρήστη με βάση τη δήλωση αυτή, ανήκε στην

αρμοδιότητα του οργανισμού, ο οργανισμός οφείλει να συντρέξει με κάθε

τρόπο τον αντισυμβαλλόμενό του χρήστη και ιδίως να παρέμβει στη σχετική

δίκη. Αν αποδειχθεί ότι το έργο δεν ανήκε στην αρμοδιότητα του

οργανισμού, ο οργανισμός εκτός από τις ποινικές ευθύνες οφείλει να

αποζημιώσει τον αντισυμβαλλόμενο και η σχετική αγωγή εκδικάζεται κατά

την ειδική διαδικασία των εργατικών διαφορών.

Άρθρο 56

Σχέσεις με τους χρήστες

1. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης προκειμένου οι χρήστες να

έχουν την ευχέρεια της χρήσης των έργων του ρεπερτορίου τους αξιώνουν

από αυτούς ποσοστιαία αμοιβή κατά τα οριζόμενα στο άρθρο 32 παράγραφος

1 του παρόντος νόμου. Οι εξαιρέσεις από την ποσοστιαία αμοιβή που

προβλέπονται στο άρθρο 32 παράγραφος 2 του παρόντος νόμου δεν

εφαρμόζονται στην περίπτωση αυτή.

2, Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης δεν μπορούν χωρίς να

συντρέχει σπουδαίος λόγος να αρνηθούν την κατάρτιση με τους χρήστες των

συμβάσεων που προβλέπονται στην πρώτη περίπτωση της παραγράφου 1 του

προηγούμενου άρθρου. Αν ο χρήστης ισχυρίζεται ότι ο οργανισμός

συλλογικής διαχείρισης αξιώνει αμοιβή προφανώς δυσανάλογη προς αυτήν

που συνήθως καταβάλλεται σε παρόμοιες περιπτώσεις οφείλει, πριν από

οποιαδήποτε χρήση, να προκαταβάλει στον οργανισμό ή το ζητούμενο ποσό

αμοιβής ή το ποσό που θα έχει ορίσει, ύστερα από αίτηση του χρήοτη, ως

συνήθως καταβαλλόμενο σε παρόμοιες περιπτώσεις το Μονομελές Πρωτοδικείο

κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Οριστικά περί της αμοιβής

αποφαίνεται το αρμόδιο δικαστήριο.

3. Οργανώσεις αντιπροσωπευτικές των χρηστών και οργανισμοί συλλογικής

διαχείρισης μπορούν να συμφωνήσουν εγγράφως, και πριν ανακύψει

διαφωνία, τον ορισμό ενός προσώπου, καθοριζομένου ονομαστικώς ή βάσει

ιδιότητας, ως διαιτητή για τον καθορισμό του ποσού της αμοιβής που

οφείλει να καταβάλει ο χρήστης. Ο διαιτητής μπορεί να διατάξει την

προκαταβολή ποσού μέχρις ότου ορίσει το οριστικό ύψος της οφειλόμενης

αμοιβής. Ο διαιτητής που έχει έτσι οριστεί είναι αποκλειστικά αρμόδιος

για την επίλυση της διαφωνίας και η απόφασή του είναι εκτελεστή.

Διαιτητή μπορεί να έχει ορίσει και ο Υπουργός Πολιτισμού, οπότε η

προσφυγή σ» αυτόν για την επίλυση της διαφωνίας εξαρτάται από τη θέληση

των μερών που διαφωνούν. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης

καταρτίζουν κατάλογο με τις αμοιβές που απαιτούν από τους χρήστες

(αμοιβολόγιο), ο οποίος πρέπει να γνωστοποιείται προς το κοινό με

δημοσίευση τους σε τρεις εφημερίδες, από τις οποίες η μία πρέπει να

είναι οικονομική. Κατά την κατάστρωση και εφαρμογή των αμοιβολογίων

τους, οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης οφείλουν να ενεργούν χωρίς

αυθαιρεσία και να μην προβαίνουν σε καταχρηστικές διακρίσεις.

«Οι Οργανισμοί Συλλογικής Διαχείρισης και οργανώσεις

αντιπροσωπευτικές των χρηστών μπορούν να καταρτίζουν συμφωνίες που

ρυθμίζουν την αμοιβή την οποία καταβάλλει ο χρήστης σε κάθε κατηγορία

δικαιούχων, καθώς και κάθε άλλο ζήτημα που αφορά τις σχέσεις των δύο

μερών στο πλαίσιο εφαρμογής του νόμου αυτού, όπως έχει μεταγενέστερα

τροποποιηθεί.»

*** Το άνω εντός» « εδάφιο προστέθηκε με την παρ.21 άρθρ.8

Ν.2557/1997.

Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας)

4. Για την πραγματοποίηση των κατά την παράγραφο 1 περίπτωση α», β»,

γ» και δ» του προηγούμενου άρθρου διανομών, οι χρήστες οφείλουν να

παραδίδουν στον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, χωρίς καμιά

καθυστέρηση, καταλόγους των έργων των οποίων αντίτυπα παράγουν ή πωλούν

ή εκμισθώνουν ή δανείζουν καθώς και των έργων που εκτελούν δημόσια με

μνεία του ακριβούς αριθμού των αντιτύπων που παρήχθησαν ή διατέθηκαν

καθώς και της συχνότητας των δημόσιων εκτελέσεων.

«5. Οι διαφορές μεταξύ των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης και των

χρηστών ως προς το ύψος της αμοιβής που θα πρέπει να καταβάλλει ο

χρήστης στον οργανισμό συλλογικής διαχείρισης είναι δυνατό να υπαχθούν

σε διαιτησία. Οι διαιτητές ορίζονται από πίνακα που καταρτίζει κάθε δύο

χρόνια ο Οργανισμός Πνευματικής ιδιοκτησίας. Κατά την κατάρτιση του

πίνακα αυτού λαμβάνεται υποχρεωτικά υπόψη η γνώμη των οργανισμών

συλλογικής διαχείρισης και των χρηστών. Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται

αναλόγως το άρθρα 667 επ. Του Κ.Πολ.Δ.»

*** Η παρ.5 προστέθηκε με την παρ.14 άρθρ.8 Ν.2557/1997.

Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας)

Άρθρο 57

Σχέσεις με τους δημιουργούς

1. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας δεν μπορούν,

χωρίς να συντρέχει σπουδαίος λόγος, να αρνηθούν σε ορισμένο δημιουργό

την ανάληψη της διαχείρισης ή προστασίας εξουσιών που απορρέουν από το

περιουσιακό τους δικαίωμα και είναι αντικείμενο της διαχείρισης του

οργανισμού.

2. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας οφείλουν να

ενημερώνουν μια φορά το χρόνο τους δημιουργούς που τους έχουν αναθέσει

τη διαχείριση ή την προστασία εξουσιών από το περιουσιακό δικαίωμα

προκειμένου αυτοί να διατυπώνουν τις απόιψεις τους για τους γενικούς

κανόνες καθορισμού του ύψους της αμοιβής, τις μεθόδους είσπραξης και

διανομής των αμοιβών, καθώς και για άλλα θέματα σχετικά με τη

διαχείριση και την προστασία. Οι οργανισμοί οφείλουν να συνεκτιμούν τις

απόψεις αυτές κατά την επεξεργασία των τρόπων διαχείρισης και

προστασίας.

3. Οι δημιουργοί που έχουν αναθέσει τη διαχείριση ή προστασία των

δικαιωμάτων τους σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας και

τα σωματείο που τους εκπροσωπούν έχουν το δικαίωμα να τηρούνται

ενήμεροι για όλες τις δραστηριότητες του οργανισμού.

4. Οι δημιουργοί που έχουν αναθέσει σε οργανισμό συλλογικής

διαχείρισης ή προστασίας τη διαχείριση ή την προστασία του συνόλου των

έργων τους οφείλουν να ενημερώνουν γραπτώς τον οργανισμό για τα έργα

που έχουν δημοσιεύσει με όποιον τρόπο και να τους ενημερώνουν για τα

νέα έργα τους που δημοσιεύονται μετά την ανάθεση της διαχείρισης στον

οργανισμό.

5. Η διανομή στους δημιουργούς γίνεται το βραδύτερο κάθε χρόνο και

κατ» αναλογία, όσο αυτό είναι δυνατόν, προς την πραγματική

χρησημοποίηση των έργων τους, βάσει κανονισμού διανομής, ο οποίος

καταρτίζεται από τους οργανισμούς συλλογικής διαχείρισης.

6. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης οφείλουν να καθορίζουν κατά

τρόπο γενικό για όλους τους δημιουργούς ορισμένης κατηγορίας και για

κάθε τρόπο εκμετάλλευσης, το ποσοστό επί των εισπράξεων των οργανισμών

που θα παρακρατείται από αυτούς για την κάλυψη των εξόδων διαχείρισης.

Το ποσοστό αυτό γνωστοποιείται στους δημιουργούς πριν από τη μεταβίβαση

των εξουσιών ή την παροχή της σχετικής πληρεξουσιότητας και δεν μπορεί

να αυξηθεί χωρίς τη συναίνεση των δημιουργών παρά ύστερα από ειδοποίηση

ενός χρόνου.

7. Εφόσον υπάρχει σπουδαίος λόγος κάθε δημιουργός και ο οργανισμός

συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας μπορούν να καταγγείλουν την ανάθεση

της διαχείρισης και της προστασίας των εξουσιών που απορρέουν από το

περιουσιακό δικαίωμα. Η καταγγελία ενεργεί στο τέλος του ημερολογιακού

έτους κατά το οποίο έγινε, εφόσον από την καταγγελία μέχρι το τέλος του

έτους μεσολαβεί διάστημα τουλάχιστον τριών μηνών, άλλως στο τέλος του

επόμενου ημερολογιακού έτους.

«8. Το δικαίωμα του δημιουργού να παρέχει άδεια η να αρνείται την

παροχή άδειας σε επιχείρηση εκμετάλλευσης καλωδιακού δικτύου για την

αναμετάδοση εκπομπής μέσω καλωδίου ασκείται μόνο μέσω οργανισμών

συλλογικής διαχείρισης, εφαρμοζομένης κατά τα λοιπά της διατάξης του

άρθρου 54 παρ. 2 του νόμου αυτού. Οταν ο δημιουργός δεν έχει αναθέσει

τη διαχείριση του δικαιώματος καλωδιακής αναμετάδοσης σε οργανισμό

συλλογικής διαχειρίσης, ο οργανισμός συλλογικής διαχείρισης που έχει

αναλάβει με έγκριση του Υπουργείου Πολιτισμού τη διαχείριση των

δικαιωμάτων της αυτής κατηγορίας μπορεί να διαχειρίζεται το δικαίωμα

καλωδιακής αναμετάδοσης. Οταν υπάρχουν περισσότεροι από ένας οργανισμού

συλλογικής διαχείρισης για τα δικαιώματα της αυτής κατηγορίας, ο

δημιουργός είναι ελεύθερος να επιλέξει μεταξύ τους τον οργανισμό

συλλογικής διαχείρισης τον οποίο εξουσιοδοτεί να διαχειρίζεται το

δικαίωμα καλωδιακής αναμετάδοσης. Ο δημιουργός που αναφέρεται την

παρούσα παράγραφο έχει τα ίδια δικαιώματα και τις ίδιες υποχρεώσεις με

τους δικαιούχους που έχουν αναθέσει τη διαχείριση στον οργανισμό και

μπορεί να αξιώσει τα δικαιώματα αυτά μέσα σε διάστημα τριών (3) ετών

από την ημερομηνία της καλωδιακής αναμετάδοσης του έργου.»

«9. Οι διατάξεις της προηγούμενης παραγράφου δεν εφαρμόζονται στα

δικαιώματα που ασκούνται από ραδιοτηλεοπτικό οργανισμό, όσον αφορά τις

δικές του μεταδόσεις, ανεξάρτητα από το αν τα σχετικά δικαιώματα είναι

δικά του ή του έχουν μεταβιβαστεί από άλλους δημιουργούς ή άλλους

δικαιούχους.»

*** Οι παρ.8 και 9 προστέθηκαν με την παρ.2 άρθρ.8 Ν.2557/1997

Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας)

Άρθρο 58

Εφαρμογή στα συγγενικά δικαιώματα

Οι διατάξεις των άρθρων 54 έως 57 του παρόντος νόμου εφαρμόζονται

αναλόγως στη διαχείριση και την προστασία των συγγενικών δικαιωμάτων

που ρυθμίζονται από το πρηγούμενο κεφάλαιο του παρόντος νόμου.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΕΚΔΤΟ

ΜΕΤΡΑ ΠΡΟΛΗΨΗΣ ΤΗΣ ΠΡΟΣΒΟΛΗΣ ΤΟΥ ΔΙΚΑΙΩΜΑΤΟΣ

Άρθρο 5θ

Επιβολή και τήρηση προδιαγραφών

Με προεδρικά διατάγματα, εκδιδόμενα ύστερα από πρόταση του Υπουργού

Πολιτισμού, μπορεί να καθοριστούν προδιαγραφές για τις συσκευές ή άλλο

υλικό αναπαραγωγής έργων έτσι ώστε να εμποδίζεται ή να περιορίζεται η

χρησιμοποίηση των συσκευών ή του άλλου υλικού για πράξεις που

προσβάλουν την κανονική εκμετάλλευση της πνευματικής ιδιοκτησιας ή των

συγγενικών δικαιωμάτων.

Άρθρο 60

Επιβολή χρήσης συστημάτων ελέγχου

Με προεδρικά διατάγματα, εκδιδόμενα ύστερα από πρόταση του Υπουργού

Πολιτισμού, μπορεί να επιβληθεί η χρήση συσκευών ή συστημάτων που

επιτρέπουν τον προσδιορισμό των αναπαραγόμενων ή χρησιμοποιούμενων

έργων και την έκταση ή τη συχνότητα της αναπαραγωγής ή της χρήσης,

εφόσον δεν βλάπτονται αδικαιολογήτως τα νόμιμα συμφέροντα των χρηστών.

Άρθρο 61

«Ενδειξη ελέγχου

Με προεδρικά διατάγματα, εκδιδόμενα ύστερα από πρόταση του Υπουργού

Πολιτισμού, μπορεί να προβλεφθεί ότι η κυκλοφορία υλικών φορέων ήχου ή

εικόνας ή ήχου και εικόνας επιτρέπεται μόνο εφόσον φέρουν επικολλημένο

στο περικάλυμμα ή σε άλλο εμφανές σημείο ειδικό επίσημα ή ταινία

ελέγχου ή άλλη αναγνωριστική ένδειξη οποιουδήποτε τύπου που παρέχεται

από τον κατά περίπτωση αρμόδιο οργανισμό συλλογικής διαχείρισης και

πιστοποιεί ότι η διάθεση στο εμπόριο ή η κατ» άλλον τρόπο κυκλοφορία

του υλικού φορέα δεν αποτελεί προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού.

Άρθρο 62

Απαγόρευση αποκωδικοποίησης

Απαγορεύεται χωρίς την άδεια του ραδιοτηλεοπτικού οργανισμού που

μεταδίδει, με ηλεκτρομαγνητικά κύματα ή με καλώδια ή με άλλους υλικούς

αγωγούς ή με οποιονδήποτε άλλο τρόπο, παράλληλα προς την επιφάνεια της

γης ή μέσω δορυφόρου προγράμματα κωδικοποιημένα, η διάθεση, η χρήση και

η κατοχή με σκοπό χρήσης ή διάθεσης συσκευών αποκωδικοποίησης.

Άρθρο 63

Παρεμπόδιση της προσβολής ή της εξακολούθησής της

1. Σε κάθε περίπτωση όπου επίκειται η τέλεση πράξης προσβολής της

πνευματικής ιδιοκτησίας όπως όταν, χωρίς να υπάρχει η απαιτούμενη άδεια

του δημιουργού, πρόκειται να γίνει δημόσια εκτέλεση θεατρικού ή

κινηματογραφικού ή μουσικού έργου, η κατά τόπον αρμόδια αστυνομική αρχή

οφείλει να απαγορεύει την πράξη αυτή ύστερα από αίτηση του δημιουργού ή

των δικαιοδόχων του. Η εισαγγελική αρχή, εφόσον της ζητηθεί, οφείλει να

δώσει σχετική εντολή στην αστυνομική αρχή. Το ίδιο ισχύει και όταν η

δημόσια εκτέλεση άρχισε μεν με άδεια του δημιουργού, αλλά η καταβολή

της οφειλόμενης αμοιβής καθυστερεί περισσότερο από δύο μέρες.

2. Προκειμένου να χορηγηθεί η κατά το νόμο απαιτούμενη αστυνομική

άδεια για τη χρήση μουσικών οργάνων ή για την καταλληλότητα του χώρου ή

όποια άλλη άδεια σχετική με χώρο όπου πρόκειται να εκτελεσθούν δημόσια

μουσικές συνθέσεις ή άλλα έργα των οποίων η διαχείριση έχει ανατεθεί σε

οργανισμό συλλογικής διαχείρισης, απαιτείται η προσαγωγή έγγραφης

άδειας δημόσιας εκτέλεσης χορηγούμενης από τον οργανισμό συλλογικής

διαχείρισης της εξουσίας δημόσιας εκτέλεσης.

(3. Με ασφαλιστικά μέτρα που διατάσσονται από το Μονομελές Πρωτοδικείο

εφόσον πιθανολογειται σχετικός κίνδυνος, απαγορεύεται η τέλεση πράξεων

που θα αποτελούσαν προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας, χωρίς να είναι

αναγκαίος ο ειδικός προσδιορισμός των συγκεκριμένων έργων).

«3. Οι παράγραφοι 1 και 2 του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως και στην

περίπτωση προσβολής των δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων που προβλέπονται

από τα άρθρα 46, 47 και 48 του παρόντος νόμου».

*** Η παράγραφος 3 ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ και η παράγραφος 4 έλαβε τον αριθμό 3

και αναδιατυπώθηκε ως άνω με το άρθρ.2 παρ.2 Ν.3524/2007,

ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και

2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

***ΠΑΡΑΤΗΡΗΣΗ: Με την παρ. 2 του άρθρου 1 της υπ»αριθμ.

ΥΠΠΟ/ΓΝΟΣ/57263/28.11-1.12.1994 απόφασης των Υπουργών Πολιτισμού

και Δημ.Τάξης (ΦΕΚ Β»894), διατηρήθηκε σε ισχύ (και μετά το άρθρο

34 του Ν. 2168/93) η διάταξη του ανωτέρω άρθρου 63 όσον αφορά την

παρεμπόδιση της προσβολής της πνευματικής ιδιοκτησίας ή της

εξακολούθησής της, με σύμπραξη της αστυνομικής αρχής, εφόσον αυτή

ζητηθεί με αίτηση του δημιουργού ή των δικαιοδόχων του, κατά τις

διατάξεις του άρθρου αυτού.

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ

Έννομη προστασία

Άρθρο 63Α

Απόδειξη

1. Όταν ένας διάδικος έχει προσκομίσει ευλόγως διαθέσιμα αποδεικτικά

στοιχεία επαρκή προς στήριξη των ισχυρισμών του περί προσβολής ή επικείμενης

προσβολής δικαιωμάτων του παρόντος νόμου, ενώ παράλληλα επικαλείται

αποδεικτικά στοιχεία που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του αντιδίκου, το

δικαστήριο ύστερα από αίτηση του διαδίκου, μπορεί να διατάξει την προσκόμιση

των αποδεικτικών αυτών στοιχείων από τον αντίδικο. Αν συντρέχει προσβολή των

δικαιωμάτων σε εμπορική κλίμακα, το δικαστήριο μπορεί επίσης, ύστερα από

αίτηση διαδίκου, να διατάξει τη γνωστοποίηση τραπεζικών, χρηματοοικονομικών ή

εμπορικών εγγράφων που βρίσκονται υπό τον έλεγχο του αντιδίκου. Η ύπαρξη

περισσότερων αντιτύπων θεωρείται επαρκής ένδειξη προσβολής σε εμπορική

κλίμακα. Σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο φροντίζει για τη διασφάλιση της

προστασίας των εμπιστευτικών πληροφοριών. (άρθρο 6 παράγραφοι 1 και 2 της

Οδηγίας 2004/48).

2. Ύστερα από αιτιολογημένο αίτημα του διαδίκου, ελεγχόμενο από το

δικαστήριο ως προς την αναλογικότητά του, που υποβάλλεται με την αγωγή ή και

αυτοτελώς στο πλαίσιο δίκης για προσβολή δικαιωμάτων του παρόντος νόμου, ο

πρόεδρος επί πολυμελούς δικαστηρίου ή ο δικαστής του μονομελούς δικαστηρίου

μπορεί και πριν από την ορισμένη δικάσιμο να διατάσσει την παροχή από τον

αντίδικο πληροφοριών για την προέλευση και για τα δίκτυα διανομής των

εμπορευμάτων ή παροχής των υπηρεσιών, που προσβάλλουν δικαίωμα του παρόντος

νόμου. Το ίδιο μπορεί να διατάσσεται και κατά οποιουδήποτε άλλου προσώπου, το

οποίο: (α) βρέθηκε να κατέχει τα παράνομα εμπορεύματα σε εμπορική κλίμακα.

(β) βρέθηκε να χρησιμοποιεί τις παράνομες υπηρεσίες σε εμπορική κλίμακα. (γ)

διαπιστώθηκε ότι παρείχε, σε εμπορική κλίμακα, υπηρεσίες χρησιμοποιούμενες

για την προσβολή δικαιώματος ή (δ) υποδείχθηκε από πρόσωπο των τριών

προηγούμενων εδαφίων ως εμπλεκόμενο στην παραγωγή, κατασκευή ή διανομή των

εμπορευμάτων ή στην παροχή των υπηρεσιών.

3. Οι πληροφορίες της παραγράφου 2 περιλαμβάνουν, εφόσον ενδείκνυται: (α) τα

ονοματεπώνυμα και τις διευθύνσεις των παραγωγών, κατασκευαστών, διανομέων,

προμηθευτών και λοιπών προηγούμενων κατόχων του προϊόντος ή της υπηρεσίας,

καθώς και των παραληπτών χονδρεμπόρων και των εμπόρων λιανικής, (β)

πληροφορίες για τις ποσότητες που παρήχθησαν, κατασκευάστηκαν, παραδόθηκαν,

παραλήφθηκαν ή παραγγέλθηκαν, καθώς και για το τίμημα που αφορά στα εν λόγω

εμπορεύματα ή υπηρεσίες.

4. Οι παράγραφοι 2 και 3 εφαρμόζονται με την επιφύλαξη άλλων διατάξεων, οι

οποίες: (α) παρέχουν στον δικαιούχο δικαιώματα πληρέστερης ενημέρωσης, (β)

διέπουν τη χρήση, στο πλαίσιο αστικής ή ποινικής διαδικασίας, των πληροφοριών

που γνωστοποιούνται βάσει των παραγράφων 2 και 3 του παρόντος άρθρου, (γ)

διέπουν την ευθύνη για καταχρηστική άσκηση του δικαιώματος ενημέρωσης ή (δ)

παρέχουν τη δυνατότητα άρνησης της παροχής πληροφοριών που θα υποχρέωναν το

κατά τις διατάξεις της παραγράφου 2 πρόσωπο να παραδεχθεί τη συμμετοχή του

ιδίου ή των στενών συγγενών του στην προσβολή δικαιωμάτων του παρόντος νόμου

ή (ε) διέπουν την προστασία της εμπιστευτικότητας των πηγών πληροφοριών ή την

επεξεργασία προσωπικών δεδομένων. (άρθρο 8 της Οδηγίας 2004/48).

5. Αν ο διάδικος κληθεί και αδικαιολόγητα δεν προσκομίσει τα αποδεικτικά

στοιχεία κατά την παράγραφο 1, οι αντίστοιχοι προς απόδειξη ισχυρισμοί του

διαδίκου που ζήτησε την προσκόμιση ή τη γνωστοποίηση των αποδεικτικών

στοιχείων θεωρούνται ομολογημένοι. Όποιος αδικαιολόγητα παραβεί διαταγή του

δικαστηρίου κατά την παράγραφο 2 καταδικάζεται εκτός από τα δικαστικά έξοδα

και σε χρηματική ποινή ύψους πενήντα χιλιάδων (50.000) έως εκατό χιλιάδων

(100.000) ευρώ, που περιέρχεται στο δημόσιο ταμείο.

*** Τα άρθρα 63Α και και 63Β προστέθηκαν με το άρθρ.2 παρ.3 Ν.3524/2007,

ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και

2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

Άρθρο 63Β

Δικαστικά έξοδα

Στις υποθέσεις του παρόντος νόμου τα εν γένει δικαστικά έξοδα και τέλη

περιλαμβάνουν υποχρεωτικά και κάθε άλλη συναφή δαπάνη, όπως τα έξοδα των

μαρτύρων, τις αμοιβές των πληρεξουσίων δικηγόρων, τις αμοιβές των

πραγματογνωμόνων και τεχνικών συμβούλων των διαδίκων και τις δαπάνες για την

ανακάλυψη των προσβολέων, στις οποίες ευλόγως υποβλήθηκε ο νικήσας διάδικος.

Κατά τα λοιπά εφαρμόζονται οι διατάξεις των άρθρων 173 επ. Του Κ.Πολ.Δ.».

(άρθρο 14 της Οδηγίας 2004/48).

*** Τα άρθρα 63Α και και 63Β προστέθηκαν με το άρθρ.2 παρ.3 Ν.3524/2007,

ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και

2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΕΝΔΕΚΑΤΟ

ΚΥΡΩΣΕΙΣ

Άρθρο 64

Ασφαλιστικά μέτρα και

συντηρητική απόδειξη

1. Eφόσον πιθανολογείται προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικού

δικαιώματος προβλεπομένου στα άρθρα 46 έως 48 και 51 ή του δικαιώματος

ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων, το Μονομελές Πρωτοδικείο

διατάσσει ως ασφαλιστικό μέτρο τη συντηρητική κατάσχεση των αντικειμένων που

κατέχονται από τον καθ» ου και αποτελούν μέσο τέλεσης ή προϊόν ή απόδειξη της

προσβολής. Αντί για συντηρητική κατάσχεση, το δικαστήριο μπορεί να διατάξει

την αναλυτική απογραφή των αντικειμένων αυτών περιλαμβανομένης και της

φωτογράφησής τους. Στις παραπάνω περιπτώσεις εφαρμόζεται υποχρεωτικώς το

άρθρο 687 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ. Και χορηγείται υποχρεωτικώς προσωρινή διαταγή κατά

το άρθρο 691 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ.. (άρθρο 7 της Οδηγίας 2004/48).

2. Το δικαστήριο διατάσσει ασφαλιστικά μέτρα ή συντηρητική απόδειξη χωρίς να

είναι αναγκαίος ο ειδικός προσδιορισμός των έργων, που απειλούνται με

προσβολή ή προσβάλλονται.

3. Το δικαστήριο μπορεί να λαμβάνει κατά του καθ» ου ασφαλιστικά μέτρα, με

σκοπό να προληφθεί κάθε επικείμενη προσβολή δικαιωμάτων του παρόντος νόμου ή

να απαγορευθεί προσωρινά η συνέχιση της προσβολής, εφόσον απαιτείται, με την

απειλή καταβολής χρηματικής ποινής κατ» άρθρο 947 Κ.Πολ.Δ., για κάθε προσβολή

ή συνέχιση των προσβολών των εν λόγω δικαιωμάτων. Για τη διαπίστωση της

παράβασης του διαταχθέντος ασφαλιστικού μέτρου ή της συναφούς διατάξεως του

άρθρου 691 παρ. 2 Κ.Πολ.Δ. Εφαρμόζεται η διαδικασία των άρθρων 686 επ.

Κ.Πολ.Δ.. Το δικαστήριο μπορεί να εξαρτήσει τη συνέχιση της εν λόγω προσβολής

από την παροχή εγγύησης με σκοπό να διασφαλισθεί η αποζημίωση του δικαιούχου.

Το δικαστήριο μπορεί επίσης να διατάσσει τη συντηρητική κατάσχεση ή τη

δικαστική μεσεγγύηση των εμπορευμάτων, για τα οποία υπάρχουν υπόνοιες ότι

προσβάλλουν δικαιώματα του παρόντος νόμου, προκειμένου να εμποδισθεί η

είσοδος ή η κυκλοφορία τους στο εμπόριο.

4. Στις περιπτώσεις προσβολών που διαπράττονται σε εμπορική κλίμακα το

δικαστήριο μπορεί να διατάσσει ως ασφαλιστικό μέτρο τη συντηρητική κατάσχεση

των περιουσιακών στοιχείων του φερόμενου ως παραβάτη, περιλαμβανομένης της

δέσμευσης των τραπεζικών του λογαριασμών. Προς τούτο, το δικαστήριο μπορεί να

διατάσσει οποιονδήποτε κατέχει τις σχετικές πληροφορίες να προβεί στη

γνωστοποίηση τραπεζικών, χρηματοοικονομικών ή εμπορικών εγγράφων ή να

εξασφαλίσει την προσήκουσα πρόσβαση στις σχετικές πληροφορίες.

5. Η απόφαση περί των ασφαλιστικών μέτρων των παραγράφων 3 και 4 μπορεί να

λαμβάνεται, εφόσον ενδείκνυται, χωρίς να ακουστεί η άλλη πλευρά κατ» άρθρο

687 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., ιδίως όταν τυχόν καθυστέρηση θα μπορούσε να προκαλέσει

ανεπανόρθωτη ζημία στον αιτούντα. Όταν στις περιπτώσεις αυτές η απόφαση ή η

διαταγή του δικαστηρίου δεν κοινοποιείται κατά νόμο στον καθ» ου πριν ή κατά

την εκτέλεση αυτής, η κοινοποίηση αυτής στον καθ» ου γίνεται την πρώτη

εργάσιμη ημέρα μετά την εκτέλεση, διαφορετικά οι διαδικαστικές πράξεις που

συνιστούν αυτή καθίστανται άκυρες.

6. Στις περιπτώσεις των παραγράφων 1, 3 και 4 το δικαστήριο μπορεί να

διατάσσει τα μέτρα με τον όρο να δοθεί από τον αιτούντα εγγύηση, που

καθορίζεται με την απόφασή του ή την προσωρινή διαταγή ή και χωρίς εγγύηση

και τάσσει υποχρεωτικώς προθεσμία για την άσκηση της αγωγής για την κύρια

υπόθεση κατά το άρθρο 693 παρ. 1 Κ.Πολ.Δ., που δεν μπορεί να υπερβαίνει τις

τριάντα ημέρες. Αν περάσει άπρακτη η προθεσμία αυτή αίρεται αυτοδικαίως το

ασφαλιστικό μέτρο.

7. Αν τα ανωτέρω ασφαλιστικά μέτρα ανακληθούν εξαιτίας οποιασδήποτε πράξης ή

παράλειψης του αιτούντος ή αν διαπιστωθεί εκ των υστέρων ότι δεν υπήρξε

προσβολή ή απειλή προσβολής των δικαιωμάτων του παρόντος νόμου, το δικαστήριο

μπορεί να καταδικάσει τον αιτούντα, εφόσον ενήργησε καταχρηστικά, ύστερα από

αίτηση του καθ» ου, να καταβάλει στον καθ» ου προσήκουσα αποζημίωση για κάθε

ζημία που υπέστη εξαιτίας των εν λόγω μέτρων». (άρθρα 7 και 9 της Οδηγίας

2004/48).

*** Το άρθρο 64,όπως είχε συμπληρωθεί με το άρθρ.7 Ν.2819/2000,

αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρ.2 παρ.4 Ν.3524/2007,

ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και

2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

«Aρθρο 64Α

Ασφαλιστικά μέτρα

Οι δικαιούχοι μπορούν να ζητήσουν τη λήψη ασφαλιστικών μέτρων κατά των

διαμεσολαβητών, οι υπηρεσίες των οποίων χρησιμοποιούνται από τρίτο για

την προσβολή του δικαιώματος του δημιουργού ή συγγενικού δικαιώμα τος.

Το ίδιο ισχύει και για το δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης

δεδομένων. (άρθρο 8 παρ. 3 Οδηγίας 2001/29).»

*** Το άρθρο 64Α προστέθηκε με την παρ.7 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

Άρθρο 65

Αστικές κυρώσεις

«1. Σε κάθε περίπτωση προσβολής ή επαπειλούμενης προσβολής της πνευματικής

ιδιοκτησίας ή του συγγενικού δικαιώματος ο δημιουργός ή ο δικαιούχος του

συγγενικού δικαιώματος μπορεί να αξιώσει κατά περίπτωση την αναγνώριση του

δικαιώματός του, την άρση της προσβολής και την παράλειψή της στο μέλλον. Η

άρση της προσβολής μπορεί να περιλαμβάνει κατ» αίτηση του ενάγοντος

ενδεικτικά: α) την απόσυρση από το εμπόριο των εμπορευμάτων που κρίθηκε ότι

προσβάλλουν δικαίωμα του παρόντος νόμου και, εφόσον απαιτείται, των υλικών

που κυρίως χρησίμευσαν στη δημιουργία ή την κατασκευή των εν λόγω

εμπορευμάτων, β) την οριστική απομάκρυνση αυτών από το εμπόριο ή γ) την

καταστροφή αυτών. Τα δικαιώματα του πρώτου εδαφίου της παραγράφου αυτής έχουν

οι δικαιούχοι και κατά διαμεσολαβητή, οι υπηρεσίες του οποίου

χρησιμοποιούνται από τρίτον για την προσβολή δικαιωμάτων του παρόντος νόμου».

(άρθρα 10 παρ.1 και 11 της Οδηγίας 2004/48).

*** Η παρ.1 αντικαταστάθηκε ως άνω με το άρθρ.2 παρ.5 Ν.3524/2007,

ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και

2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

2 «Οποιος υπαιτίως προσέβαλε την πνευματική ιδιοκτησία ή τα συγγενικά

δικαιώματα άλλου υποχρεούται σε αποζημίωση και ικανοποίηση της ηθικής

βλάβης. Η αηοζημίωση δεν μπορεί να είναι κατώτερη από το διπλάσιο της

αμοιβής που συνήθως ή κατά νόμο καταβάλλεται για το είδος της

εκμετάλλευσης που έκανε χωρίς την άδεια ο υπόχρεος.

3. Αντί για αποζημίωση και χωρίς να απαιτείται υπαιτιότητα του

υποχρέου ο δημιουργός ή ο δικαιούχος του συγγενικού δικαιώματος μπορεί

να αξιώσει είτε την καταβολή του ποσού κατά το οποίο ο υπόχρεος έγινε

πλουσιότερος από την εκμετάλλευση του έργου ή του αντικειμένου

συγγενικού δικαιώματος προβλεπόμενης στα άρθρα 46 έως 48 και 51 του

παρόντος νόμου χωρίς άδεια του δημιουργού ή του δικαιούχου είτε την

καταβολή του κέρδους που ο υπόχρεος αποκόμισε από την εκμετάλλευση

αυτή.

4. Το δικαστήριο καταδικάζοντας σε παράλειψη πράξης απειλεί για κάθε

παράβαση χρηματική ποινή τριακοσίων χιλιάδων έως ενός εκατομμυρίου

δραχμών υπέρ του δημιουργού ή του δικαιούχου συγγενικού δικαιώματος

προβλεπόμενου στα άρθρα 46 έως 48 και 51 του παρόντος νόμου καθώς και

προσωπική κράτηση έως ένα έτος. Το ίδιο ισχύει και όταν η καταδίκη

γίνεται κατά τη διαδικασία των ασφαλιστικών μέτρων. Κατά τα λοιπά

ισχύει το άρθρο 947 του Κ.Πολ.Δ..

«5. Οι αστικές κυρώσεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται αναλόγως και

στην περίπτωσπ κατά την οποία ο οφειλέτης δεν κατέβαλε σε οργανισμό

συλλογικής διαχείρισης την αμοιβή που προβλέπεται από την παράγραφο 3

του άρθρου 18 του παρόντος νόμου.»

***Η εντός « « παράγραφος 5 προστέθηκε από την παρ. ΙΙ του άρθρου 3

του Ν. 2435/1996 (ΦΕΚ Α» 189).

«6. Οι αστικές κυρώσεις του παρόντος άρθρου εφαρμόζονται και στην

περίπτωση προσβολής του δικαιώματος πνευματικής ιδιοκτησίας του

δημιουργού βάσης δεδομένων, καθώς και του δικαιώματος ειδικής φύσης του

κατασκευαστή βάσης δεδομένων».

*** Η παρ.6 προστέθηκε με την παρ.8

άρθρ.7 Ν.2819/2000, Α 84/15.3.2000

Άρθρο 65Α

Διοικητικές κυρώσεις

1. Όποιος χωρίς δικαίωμα και κατά παράβαση των διατάξεων του παρόντος νόμου

αναπαράγει, πωλεί ή κατ» άλλον τρόπο διανέμει στο κοινό ή κατέχει με σκοπό

διανομής πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή, ανεξαρτήτως άλλων κυρώσεων,

υπόκειται σε διοικητικό πρόστιμο ίσο με χίλια (1.000) ευρώ για κάθε παράνομο

αντίτυπο προγράμματος ηλεκτρονικού υπολογιστή.

2. Πλανόδιος ή στάσιμος (εκτός καταστήματος) που καταλαμβάνεται να διανέμει

στο κοινό με πώληση ή με άλλους τρόπους ή να κατέχει με σκοπό διανομής

υλικούς φορείς ήχου, στους οποίους έχει εγγραφεί έργο που αποτελεί

αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας, υπόκειται σε διοικητικό πρόστιμο ίσο με

το γινόμενο των τεμαχίων των παράνομων υλικών φορέων που αποτελούν

αντικείμενο της προσβολής επί είκοσι (20) ευρώ ανά τεμάχιο υλικού φορέα ήχου

κατά την έκθεση κατάσχεσης που συντάσσεται κατά τη σύλληψη του δράστη. Το

ελάχιστο ποσό του διοικητικού προστίμου ορίζεται σε χίλια (1.000) ευρώ.

3. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών Οικονομίας

και Οικονομικών και Πολιτισμού μπορεί να αυξομοιώνονται τα προβλεπόμενα στις

παραγράφους 1 και 2 ποσά υπολογισμού και ελάχιστου ορίου του διοικητικού

προστίμου.

4. Αρμόδιες για τον έλεγχο της εφαρμογής των διατάξεων του παρόντος νόμου

και την επιβολή των προβλεπόμενων κυρώσεων είναι η Υπηρεσία Ειδικών Ελέγχων

(ΥΠ.Ε.Ε.), οι Αστυνομικές και Τελωνειακές Αρχές, οι οποίες μετά τη διαπίστωση

της παράβασης, ενημερώνουν τους δικαιούχους μέσω του Οργανισμού Πνευματικής

Ιδιοκτησίας.

5. Με κοινή απόφαση των Υπουργών Οικονομίας και Οικονομικών και Πολιτισμού,

καθορίζονται η διαδικασία επιβολής και είσπραξης του προστίμου, οι αρμόδιες

υπηρεσίες είσπραξης, καθώς και κάθε άλλη λεπτομέρεια για την εφαρμογή του

παρόντος».

*** Το άρθρο 65Α προστέθηκε με το άρθρ.2 παρ.9

Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς

τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ).

Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

Άρθρο 66

Ποινικές κυρώσεις

«1. Τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή

2.900 15.000 ευρώ όποιος χωρίς δικαίωμα και κατά παράβαση των διατάξεων

του παρόντος νόμου ή διατάξεων των κυρρωμένων με νόμο πολυμερών διεθνών

συμβάσεων για την προστασία της πνευματικής ιδιοκτησίας εγγράφει έργα ή

αντίτυπα, αναπαράγει αυτά άμεσα ή έμμεσα, προσωρινά ή μόνιμα, με

οποιαδήποτε μορφή, εν όλω ή εν μέρει, μεταφράζει, διασκευάζει,

προσαρμόζει ή μετατρέπει αυτά, προβαίνει σε διανομή αυτών στο κοινό με

πώληση ή με άλλους τρόπους ή κατέχει με σκοπό διανομής, εκμισθώνει,

εκτελεί δημόσια, μεταδίδει ραδιοτηλεοπτικά κατά οποιονδήποτε τρόπο,

παρουσιάζει στο κοινό έργα ή αντίτυπα με οποιονδήποτε τρόπο, εισάγει

αντίτυπα του έργου που παρήχθησαν παράνομα στο εξωτερικό χωρίς τη

συναίνεση του δημιουργού και γενικά εκμεταλλεύεται έργα, αντίγραφα ή

αντίτυπα που είναι αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας ή προσβάλλει το

ηθικό δικαίωμα του πνευματικού δημιουργού να αποφασίζει για τη

δημοσίευση του έργου στο κοινό, καθώς και να παρουσιάζει αυτό αναλλοίωτο

χωρίς προσθήκες ή περικοπές. (άρθρο 8 παρ. 1 Οδηγίας 2001/29).»

*** Η παρ.1 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.9 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

«2. Με την ίδια ποινή τιμωρείται όποιος κατά παράβαση των διατάξεων του

παρόντος νόμου ή διατάξεων των κυρωμένων με νόμο διεθνών συμβάσεων για

την προστασία συγγενικών δικαιωμάτων προβαίνει στις ακόλουθες πράξεις:

Α) Χωρίς την άδεια των ερμηνευτών ή εκτελεστών καλλιτεχνών: α) εγγράφει

σε υλικό φορέα την ερμηνεία ή εκτέλεση, β) αναπαράγει άμεσα ή έμμεσα,

προσωρινά ή μόνιμα με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, την

εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσής τους σε υλικό φορέα, γ) προβαίνει σε

διανομή στο κοινό του υλικού φορέα με την εγγραφή της ερμηνείας ή

εκτέλεσης ή κατέχει με σκοπό διανομής, δ) εκμισθώνει τον υλικό φορέα με

την εγγραφή της ερμηνείας ή εκτέλεσης, ε) μεταδίδει ραδιοτηλεοπτικά με

οποιονδήποτε τρόπο τη ζωντανή ερμηνεία ή εκτέλεση, εκτός αν η μετάδοση

αυτή αποτελεί αναμετάδοση νόμιμης μετάδοσης, στ) παρουσιάζει στο κοινό

τη ζωντανή ερμηνεία ή εκτέλεση που γίνεται με οποιονδήποτε τρόπο, εκτός

από ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, ζ) διαθέτει στο κοινό, ενσυρμάτως ή

ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση, όπου και όταν

επιλέγει ο ίδιος, στην εγγραφή σε υλικό φορέα της ερμηνείας ή της

εκτέλεσής τους.

8) Χωρίς την άδεια των παραγωγών φωνογραφημάτων (παραγωγών υλικών

φορέων ήχου): α) αναπαράγει άμεσα ή έμμεσα, προσωρινά ή μόνιμα με

οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, τα φωνογραφήματά τους, β)

προβαίνει σε διανομή στο κοινό των ως άνω υλικών φορέων ή κατέχει με

σκοπό διανομής, γ) εκμισθώνει τους ως άνω υλικούς φορείς, δ) διαθέτει

στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει

πρόσβαση, όπου και όταν ο ίδιος επιλέγει, στα φωνογραφήματά τους, ε)

εισάγει τους ως άνω υλικούς φορείς που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τη

συναίνεσή του.

Η Χωρίς την άδεια των παραγωγών οπτικοακουστικών έργων (παραγωγών

υλικών φορέων εικόνας ή ήχου και εικόνας): α) αναπαράγει άμεσα ή έμμεσα,

προσωρινά ή μόνιμα με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, το

πρωτότυπο και τα αντίτυπα των ταινιών τους, β) προβαίνει σε διανομή στο

κοινό των ως άνω υλικών φορέων συμπεριλαμβανομένων και των αντιγράφων

τους ή κατέχει με σκοπό διανομής, γ) εκμισθώνει τους ως άνω υλικούς

φορείς, δ) διαθέτει στο κοινό, ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε

οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση στο πρωτότυπο και τα αντίτυπα των ταινιών

τους, όπου και όταν ο ίδιος επιλέγει, ε) εισάγει τους ως άνω υλικούς

φορείς που παρήχθησαν στο εξωτερικό χωρίς τη συναίνεσή του, στ)

μεταδίδει ραδιοτηλεοπτικά τους ως άνω υλικούς φορείς με οποιονδήποτε

τρόπο συμπεριλαμβανομένης και της δορυφορικής μετάδοσης ή καλωδιακής

αναμετάδοσης, καθώς και της παρουσίασης στο κοινό.

Δ) Χωρίς την άδεια των ραδιοτηλεοπτικών οργανισμών:

α) αναμεταδίδει τις εκπομπές τους με οποιονδήποτε τρόπο, β) παρουσιάζει

στο κοινό τις εκπομπές τους σε χώρους όπου η είσοδος επιτρέπεται με

εισιτήριο, γ) εγγράφει τις εκπομπές τους σε υλικού ς φορείς ήχου ή

εικόνας ή ήχου και εικόνας, είτε οι εκπομπές αυτές μεταδίδονται

ενσυρμάτως είτε ασυρμάτως, συμπεριλαμβανομένης της καλωδιακής ή

δορυφορικής μετάδοσης, δ) προβαίνει σε άμεση ή έμμεση, προσωρινή ή

μόνιμη αναπαραγωγή με οποιοδήποτε μέσο και μορφή, εν όλω ή εν μέρει, της

υλικής ενσωμάτωσης των εκπομπών τους, ε) προβαίνει σε διανομή στο κοινό

των υλικών φορέων με την εγγραφή των εκπομπών τους, στ) εκμισθώνει τον

υλικό φορέα με την εγγραφή των εκπομπών τους, ζ) διαθέτει στο κοινό,

ενσυρμάτως ή ασυρμάτως, κατά τρόπο ώστε οποιοσδήποτε να έχει πρόσβαση,

όπου και όταν ο ίδιος επιλέγει, στην υλική ενσωμάτωση των εκπομπών τους.

(άρθρο 8 παρ.1 οδηγίας 2001/29).»

*** Η παρ.2 αντικαταστάθηκε ως άνω με την παρ.10 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

3. Αν το όφελος που επιδιώχθηκε ή η ζημιά που απειλήθηκε από τις

πράξεις των παρ. 1 και 2 είναι ιδιαίτερα μεγάλα, επιβάλλεται φυλάκιση

τουλάχιστο δύο ετών και χρηματική ποινή 2 έως 10 εκατομμυρίων δραχμών.

Αν ο υπαίτιος τελεί τις παραπάνω πράξεις κατ» επάγγελμα

«ή σε εμπορική κλίμακα» ή αν οι περιστάσεις κάτω από τις

οποίες έγινε η πράξη μαρτυρούν ότι ο υπαίτιος

είναι ιδιαίτερα επικίνδυνος για την προστασία της πνευματικής

ιδιοκτησίας ή των συγγενικών δικαιωμάτων, επιβάλλεται κάθειρξη μέχρι 10

ετών και χρηματική ποινή 5 έως 20 εκατομμυρίων δραχμών, καθώς και

αφαίρεση της άδειας λειτουργίας της επιχείρησης στα πλαίσια της οποίας

εκτελέσθηκε η πράξη.

Θεωρείται ότι η πράξη έχει τελεσθεί κατ»επάγγελμα

και όταν ο δράστης έχει καταδικασθεί για αδικήματα του παρόντος άρθρου

ή για παράβαση των διατάξεων περί πνευματικής ιδιοκτησίας που ίσχυαν

πριν απ»αυτό με αμετάκλητη απόφαση σε ποινή στερητική της ελευθερίας.

«Η προσβολή της πνευματικής ιδιοκτησίας και των συγγενικών δικαιωμάτων

σε μορφή κακουργήματος εκδικάζεται από το αρμόδιο Τριμελές Εφετείο

Κακουργημάτων.»

*** Το τελευταίο εδάφιο της παρ.3 προστέθηκε με την παρ.14 άρθρ.81

Ν.3057/2002, ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

*** Οι λέξεις «ή σε εμπορική κλίμακα» του δευτέρου εδαφίου της παρ.3

προστέθηκαν με το άρθρ.2 παρ.6 Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007

(εναρμόνιση προς τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ).

Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

«4. Με την ποινή των παραγράφων 1,2 και 3 τιμωρείται όποιος δεν

κατέβαλε σε οργανισμό συλλογικής διαχείρισης την αμοιβή που προβλέπεται

στο άρθρο 18 παρ. 3 του παρόντος νόμου.»

***Η εντός « « παράγραφος 4 προστέθηκε από την παρ. ΙΙΙ του άρθρου 3

του Ν. 2435/1996 (ΦΕΚ Α»189), οι δε επόμενες παράγραφοι 4, 5, 6

και 7 αναριθμήθηκαν σε 5, 6, 7 και 8.

«Με την ίδια ποινή τιμωρείται και ο οφειλέτης ο οποίος μετά την έκδοση της

απόφασης του Μονομελούς Πρωτοδικείου δεν υποβάλλει την υπεύθυνη δήλωση

σύμφωνα με τα προβλεπόμενα στο άρθρο 18 παρ. 6 του παρόντος νόμου.»

*** Το άνω εντός « « εδάφιο προστέθηκε με την παρ.33α άρθρ. 10

Ν.3207/2003,ΦΕΚ Α΄ 302/24.12.2003.

5. (4) Με την ποινή της παρ. 1 τιμωρείται όποιος : α) χρησιμοποιεί ή

θέτει σε κυκλοφορία ή κατέχει με σκοπό θέσης σε κυκλοφορία συστήματα ή

μέσα που έχουν ως μοναδικό σκοπό να διευκολύνουν τη χωρίς άδεια

αφαίρεση ή εξουδετέρωση τεχνικού συστήματος που προστατεύει ένα

πρόγραμμα ηλεκτρονικού υπολογιστή β) κατασκευάζει ή εισάγει ή

χρησιμοποιεί ή θέτει σε κυκλοφορία ή κατέχει με σκοπό θέσης σε

κυκλοφορία συσκευές ή άλλο υλικό αναπαραγωγής έργου που δεν

ανταποκρίνονται στις προδιαγραφές που θα έχουν καθοριστεί κατά το άρθρο

59 του παρόντος νόμου γ) κατασκευάζει, εισάγει ή χρησιμοποιεί ή θέτει

σε κυκλοφορία ή κατέχει με σκοπό θέσης σε κυκλοφορία αντικείμενα ή

ενεργεί πράξεις που μπορούν να ματαιώσουν το αποτέλεσμα των παραπάνω

προδιαγραφών δ) αναπαράγει ή χρησιμοποιεί έργα χωρίς χρησιμοποίηση των

συσκευών ή χωρίς εφαρμογή των συστημάτων που θα έχουν καθοριστεί κατά

το άρθρο 60 του παρόντος νόμου ε) θέτει σε κυκλοφορία ή κατέχει με

σκοπό να θέσει σε κυκλοφορία υλικούς φορείς ήχου ή εικόνας ή ήχου και

εικόνας χωρίς το ειδικό επίσημα ή την ταινία ελέγχου που θα έχει

προβλεφθεί κατά το άρθρο 61 του παρόντος νόμου.

6. (5) Σε περίπτωση μετατροπής της στερητικής της ελευθερίας ποινής το

ποσό της μετατροπής ορίζεται στο δεκαπλάσιο των ορίων του ποσού της

μετατροπής που προβλέπονται καθε φορά στον Ποινικό Κώδικα.

7. (6) Αν συντρέχουν ελαφρυντικές περιστάσεις, η χρηματική ποινή δεν

μπορεί να μειωθεί κάτω από το ήμισυ του ελάχιστου ορίου που προβλέπεται

κατά περίπτωση στον παρόντα νόμο.

(8. (7) Σε κάθε περίπτωση το δικαστήριο μπορεί να διατάζει δημοσίευση

περίληψης της καταδικαστικής απόφασης με δαπάνη εκείνου που

καταδικάστηκε).

*** Η παρ.8 ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΕ και οι επόμενες παράγραφοι αναριθμήθηκαν αναλόγως

με το άρθρ.2 παρ.6 Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς

τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού

νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

8 «9. Οποιος χωρίς δικαίωμα προβαίνει σε προσωρινή ή διαρκή αναπαραγωγή

της βάσης δεδομένων, σε μετάφραση, προσαρμογή, διευθέτηση και

οποιαδήποτε άλλη μετατροπή της βάσης δεδομένων, σε διανομή της βάσης

δεδομένων ή αντιγράφων της, σε ανακοίνωση, επίδειξη ή παρουσίαση της

βάση δεδομένων στο κοινό, τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός (1)

έτους και χρηματική ποινή ενός (1) έως πέντε (5) εκατομμυρίων δραχμών.

9 10. Οποιος προβαίνει σε εξαγωγή ή/και επαναχρησιμοποίηση του συνόλου

ή ουσιώδους μέρους του περιεχομένου της βάσης δεδομένων χωρίς άδεια του

κατασκευαστή τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και

χρηματική ποινή ενός (1) έως πέντε (5) εκατομμυρίων δραχμών».

*** Οι παρ.9 και 10 προστέθηκαν με την παρ.9 άρθρ.7 Ν.2819/2000,

Α 84/15.3.2000 και αναριθμήθηκαν σε 8 και 9 με το άρθρ.2 παρ.6

Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς

τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ).

«11. Όταν το αντικείμενο της προσβολής αφορά σε προγράμματα ηλεκτρονικού

υπολογιστή, η, κατά τη διάταξη της παραγράφου 1 του άρθρου 65Α και υπό τους

προβλεπόμενους όρους, ανεπιφύλακτη καταβολή του διοικητικού προστίμου από τον

δράστη έχει ως αποτέλεσμα την άρση του αξιοποίνου όταν η προσβολή αφορά σε

ποσότητα μέχρι πενήντα (50) προγράμματα.

12. Όταν το αντικείμενο της προσβολής αφορά σε υλικούς φορείς ήχου, στους

οποίους έχει εγγραφεί έργο που αποτελεί αντικείμενο πνευματικής ιδιοκτησίας,

η, κατά τη διάταξη της παραγράφου 2 του άρθρου 65Α και υπό τους

προβλεπόμενους όρους, ανεπιφύλακτη καταβολή του διοικητικού προστίμου από τον

δράστη έχει ως αποτέλεσμα την άρση του αξιοποίνου όταν η προσβολή αφορά σε

ποσότητα μέχρι πεντακόσιους (500) παράνομους υλικούς φορείς ήχου.

13. Η καταβολή του προστίμου, καθώς και η άρση του αξιοποίνου δεν

απαλλάσσουν τους δράστες από την υποχρέωση καταβολής των αναλογούντων

πνευματικών και συγγενικών δικαιωμάτων, αποζημιώσεων και λοιπών επιβαρύνσεων

στους δικαιούχους αυτών κατά τις διατάξεις των σχετικών νόμων.

14. Σε περίπτωση υποτροπής εντός του αυτού οικονομικού έτους το διοικητικό

πρόστιμο που προβλέπεται στο άρθρο 65Α διπλασιάζεται».

*** Οι παρ.11,12,13 και 14 προστέθηκαν με το άρθρ.2 παρ.10

Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς

τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού

νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

«Aρθρο 66Α

Τεχνολογικά μέτρα

1. Ως «τεχνολογικά μέτρα» νοούνται κάθε τεχνολογία, μηχανισμός ή

συστατικό στοιχείο που, με το συνήθη τρόπο λειτουργίας του, αποσκοπεί

στο να εμποδίσει ή να περιορίσει πράξεις, σε σχέση με έργα ή άλλα

προστατευόμενα αντικείμενα, που δεν έχουν επιτραπεί από τον δικαιούχο

πνευματικής ιδιοκτησίας ή συγγενικού δικαιώματος, συμπεριλαμβανομένου

και του δικαιώματος ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων. Τα

τεχνολογικά μέτρα θεωρούνται «αποτελεσματικά» όταν η χρήση του

προστατευόμενου έργου ή άλλου προστατευόμενου αντικειμένου ελέγχεται από

τους δικαιούχους μέσω της εφαρμογής διαδικασίας ελέγχου της πρόσβασης ή

προστασίας, όπως κρυπτογράφηση, διατάραξη της μετάδοσης ή άλλη μετατροπή

του έργου ή άλλου προστατευόμενου αντικειμένου ή προστατευτικού

μηχανισμού ελέγχου της αντιγραφής, ο οποίος επιτυγχάνει το στόχο της

προστασίας. (άρθρο 6 παρ. 3 Οδηγίας 2001/29).

2. Απαγορεύεται, χωρίς την άδεια του δικαιούχου, η εξουδετέρωση κάθε

αποτελεσματικού τεχνολογικού μέτρου, την οποία πραγματοποιεί κάποιος εν

γνώσει του ή έχοντας βάσιμους λόγους που του επιτρέπουν να γνωρίζει ότι

επιδιώκει αυτόν το σκοπό. (άρθρο 6 παρ.1 οδηγίας 2001/29)

3. Απαγορεύεται, χωρίς την άδεια του δικαιούχου, η κατασκευή, η

εισαγωγή, η διανομή, η πώληση, η εκμίσθωση, η διαφήμιση για πώληση ή

εκμίσθωση ή η κατοχή για εμπορικούς σκοπούς, συσκευών, προϊόντων,

συστατικών στοιχείων ή η παροχή υπηρεσιών που: α) αποτελούν αντικείμενο

προώθησης, διαφήμισης ή εμπορίας με σκοπό την εξουδετέρωση της

προστασίας, ή β) πέρα από την εξουδετέρωση της προστασίας έχουν σκοπό

εμπορικό ή χρήση περιορισμένης σημασίας ή γ) έχουν πρωτίστως σχεδιασθεί,

παραχθεί, προσαρμοσθεί ή πραγματοποιηθεί για να επιτρέψουν ή να

διευκολύνουν την εξουδετέρωση της προστασίας, οποιωνδήποτε

αποτελεσματικών τεχνολογικών μέτρων. (άρθρο 6 παρ. 2 Οδηγίας 2001/29)

4. Η άσκηση δραστηριοτήτων κατά παράβαση των ανωτέρω διατάξεων

τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον ενός έτους και χρηματική ποινή 2.900

15.000 ευρώ και συνεπάγεται τις αστικές κυρώσεις του άρθρου 65 του

Ν.2121/1993. Το Μονομελές Πρωτοδικείο μπορεί να διατάξει ασφαλιστικά

μέτρα σύμφωνα με τον Κ.Πολ.Δ. Εφαρμοζομένης και της ρύθμισης του άρθρου

64 του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει. (άρθρο 6 παρ. 1 και 2 Οδηγίας 2001/29)

5. Για τους περιορισμούς (εξαιρέσεις) που προβλέπονται στο τέταρτο

κεφάλαιο του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει, και αφορούν τη φωτοτυπική

αναπαραγωγή για ιδιωτική χρήση (άρθρο 18), την αναπαραγωγή για

διδασκαλία (άρθρο 21), την αναπαραγωγή από βιβλιοθήκες και αρχεία (άρθρο

22), την αναπαραγωγή για σκοπούς δικαστικούς ή διοικητικούς (άρθρο 24),

καθώς και την αναπαραγωγή προς όφελος προσώπων με αναπηρίες (άρθρο 28

Α), η έννομη προστασία που προβλέπεται στην παράγραφο 2 του παρόντος

άρθρου δεν θίγει την υποχρέωση των δικαιούχων να παρέχουν στους

επωφελούμενους από τις ανωτέρω εξαιρέσεις τα μέσα, προκειμένου αυτοί να

επωφεληθούν από τις εν λόγω εξαιρέσεις στον αναγκαίο βαθμό, εφόσον έχουν

εκ του νόμου πρόσβαση στο προστατευόμενο έργο ή αντικείμενο. Εάν οι

δικαιούχοι δεν λάβουν εκούσια μέτρα, στα οποία συμπεριλαμβάνονται και οι

συμφωνίες μεταξύ δικαιούχων και τρίτων που επωφελούνται από τις

εξαιρέσεις, τόσο οι δικαιούχοι όσο και οι τρίτοι που επωφελούνται από

τις παραπάνω εξαιρέσεις ζητούν τη συνδρομή ενός ή περισσότερων

μεσολαβητών που επιλέγονται από πίνακα μεσολαβητών τον οποίο καταρτίζει

ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας. Οι μεσολαβητές υποβάλλουν

προτάσεις προς τα ενδιαφερόμενα μέρη. Θεωρείται ότι όλα τα μέρη

αποδέχονται την πρόταση αυτή, εάν κανένα από αυτά δεν προβάλλει

αντίρρηση μέσα σε προθεσμία ενός μηνός από την κοινοποίηση της πρότασης.

Στην αντίθετη περίπτωση η διαφορά επιλύεται από το Εφετείο Αθηνών, το

οποίο δικάζει σε πρώτο και τελευταίο βαθμό. Οι ρυθμίσεις αυτές δεν

εφαρμόζονται σε έργα ή άλλα προστατευόμενα αντικείμενα που διατίθενται

στο κοινό βάσει όρων που έχουν συμφωνηθεί συμβατικά, κατά τρόπο ώστε το

κοινό να έχει πρόσβαση σε αυτά όπου και όταν θέλει (άρθρο 6 παρ. 4

Οδηγίας 2001/29)

*** Τα άρθρα 66Α και 66Β προστέθηκαν με την παρ.11 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

Aρθρο 66Β

Πληροφορίες για το καθεστώς των δικαιωμάτων

1. Ως «πληροφορία για το καθεστώς των δικαιωμάτων» νοείται κάθε

παρεχόμενη από τον δικαιούχο πληροφορία, η οποία επιτρέπει την

αναγνώριση του έργου ή άλλου προστατευόμενου αντικειμένου με συγγενικό

δικαίωμα ή με το δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης

δεδομένων, καθώς και την αναγνώριση του δημιουργού ή οποιουδήποτε άλλου

δικαιούχου. Νοούνται επίσης οι πληροφορίες σχετικές με τους όρους και

τις προϋποθέσεις χρήσης του έργου ή άλλων προστατευόμενων αντικειμένων,

καθώς και κάθε αριθμός ή κωδικός που αντιπροσωπεύει τις πληροφορίες

αυτές. (άρθρο 7 παρ. 2 Οδηγίας 2001/29)

2. Απαγορεύεται σε κάθε πρόσωπο να προβαίνει εν γνώσει του χωρίς την

άδεια του δικαιούχου σε οποιαδήποτε από τις ακόλουθες ενέργειες:

α) αφαίρεση ή αλλοίωση οποιασδήποτε πληροφορίας με ηλεκτρονική μορφή

σχετικά με τη διαχείριση των δικαιωμάτων, β) διανομή, εισαγωγή προς

διανομή, ραδιοτηλεοπτική μετάδοση, παρουσίαση στο κοινό ή διάθεση στο

κοινό έργων ή άλλων προστατευόμενων αντικειμένων με συγγενικό δικαίωμα ή

με το δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων, από τα

οποία έχουν αφαιρεθεί ή αλλοιωθεί άνευ αδείας οι πληροφορίες

ηλεκτρονικής μορφής σχετικά με τη διαχείριση των δικαιωμάτων, αν το

πρόσωπο αυτό γνωρίζει ή έχει βάσιμο λόγο να γνωρίζει ότι με την ενέργεια

αυτή προτρέπει, επιτρέπει, διευκολύνει ή συγκαλύπτει προσβολή του

δικαιώματος του δημιουργού ή των συγγενικών δικαιωμάτων ή του

δικαιώματος ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης δεδομένων. (άρθρο 7

παρ.1 οδηγίας 2001/29)

3. Η παράβαση των ανωτέρω διατάξεων τιμωρείται με φυλάκιση τουλάχιστον

ενός έτους και χρηματική ποινή 2.900 15.000 ευρώ και συνεπάγεται τις

αστικές κυρώσεις του άρθρου 65 του Ν. 2121/1993, όπως ισχύει. Το

Μονομελές Πρωτοδικείο μπορεί να διατάξει ασφαλιστικά μέτρα σύμφωνα με

τον Κ.Πολ.Δ., εφαρμοζομένης και της ρύθμισης του άρθρου 64 του Ν.

2121/1993, όπως ισχύει. (άρθρο 7 Οδηγίας 2001/29).»

*** Τα άρθρα 66Α και 66Β προστέθηκαν με την παρ.11 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

Άρθρο 66Γ

Δημοσιότητα αποφάσεων

Αποφάσεις αστικών ή ποινικών δικαστηρίων που αφορούν σε δικαιώματα του

παρόντος νόμου μπορεί, ύστερα από αίτηση του ενάγοντος και με δαπάνες του

παραβάτη, να διατάσσουν τα ενδεικνυόμενα μέτρα για τη διάδοση των πληροφοριών

σχετικά με την απόφαση, συμπεριλαμβανομένης της ανάρτησης της απόφασης, καθώς

και της πλήρους ή μερικής δημοσίευσής της στα μέσα μαζικής ενημέρωσης ή στο

διαδίκτυο.

*** Τα άρθρα 66Γ και 66Δ προστέθηκαν με το άρθρ.2 παρ.7

Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς

τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού

νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

Άρθρο 66Δ

Κώδικες δεοντολογίας

και ανταλλαγή πληροφοριών

1. Οι ενδιαφερόμενες επιχειρηματικές ή επαγγελματικές ενώσεις, καθώς και οι

οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης ή προστασίας καταρτίζουν κώδικες

δεοντολογίας με σκοπό να συμβάλουν σε εθνικό, κοινοτικό ή διεθνές επίπεδο

στην επιβολή των δικαιωμάτων του παρόντος νόμου, συνιστώντας ειδικότερα τη

χρήση κωδικού στους οπτικούς δίσκους για τον προσδιορισμό της προέλευσης της

κατασκευής τους. Οι κώδικες δεοντολογίας και η ενδεχόμενη αξιολόγηση της

εφαρμογής τους διαβιβάζονται στην Επιτροπή της Ευρωπαϊκής Ένωσης.

2. Εθνικός ανταποκριτής για τα δικαιώματα του παρόντος νόμου ορίζεται ο

Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας».

*** Τα άρθρα 66Γ και 66Δ προστέθηκαν με το άρθρ.2 παρ.7

Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς

τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού

νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

ΚΕΦΑΛΑΙΟ ΔΩΔΕΚΑΤΟ

ΤΕΛΙΚΕΣ ΚΑΙ ΜΕΤΑΒΑΤΙΚΕΣ ΔΙΑΤΑΞΕΙΣ

Άρθρο 67

Εφαρμοστέο δίκαιο

1. Η πνευματική ιδιοκτησία στα δημοσιευμένα έργα διέπεται από το

δίκαιο του κράτους όπου το έργο έγινε για πρώτη φορά νομίμως προσιτά

στο κοινό. Η πνευματική ιδιοκτησία στα αδημοσίευτα έργα διέπεται από το

δίκαιο της ιθαγένειας του δημιουργού τους.

2. Τα συγγενικά δικαιώματα διέπονται από το δίκαιο του κράτους όπου

πραγματοποιήθηκε η ερμηνεία ή η εκτέλεση ή οπου παρήχθησαν οι υλικοί

φορείς ήχου ή εικόνας ή ήχου και εικόνας ή από όπου έγινε η

ραδιοτηλεοπτική εκπομπή ή όπου έγινε η έντυπη έκδοση.

3. Σε κάθε περίπτωση διέπεται από το κατά τις παραγράφους 1 και 2 του

παρόντος άρθρου εφαρμοστέο δίκαιο ο καθορισμός του υποκειμένου του

δικαιώματος, το αντικείμενό του, το περιεχόμενό του, η διάρκειά του και

οι περιορισμοί πλην των τυχόν προβλεπόμενων από το δίκαιο αυτό μη

εκουσίων αδειών εκμετάλλευσης. Η ένδικη προστασία διέπεται από το

δίκαιο της χώρας όπου ζητείται η προστασία.

4. Οι προηγούμενες παράγραφοι εφαρμόζονται εφόσον δεν ορίζουν άλλως

διεθνείς συμβάσεις κυρωμένες από την Ελλάδα. Προκειμένου για κράτη που

δεν συνδέονται με την Ελλάδα με διεθνείς συμβάσεις για την προστασία

της πνευματικής ιδιοκτησίας ή ορισμένου αντικειμένου της ή ορισμένου

συγγενικού δικαιώματος, οι προηγούμενες παράγραφοι εφαρμόζονται εφόσον

το κράτος του οποίου το δίκαιο πρέπει να εφαρμοστεί παρέχει ανάλογη

προστασία στην πνευματική ιδιοκτησία σε έργα που έγιναν στην Ελλάδα για

πρώτη φορά προσιτά στο κοινό ή σε συγγενικά δικαιώματα που απορρέουν

από πράξεις που πραγματοποιήθηκαν στην Ελλάδα.

Άρθρο 68

Μη αναδρομικότητα του νόμου

1. »Εργα των οποίων έχει λήξει η διάρκεια της προστασίας κατά την

έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου παραμένουν εκτός προστασίας της

πνευματικής ιδιοκτησίας.

2. Η προστασία που προβλέπεται από τα άρθρα 2 παράγραφος 3 και 40 έως

53 παρέχεται από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου σε

προγράμματα ηλεκτρονικών υπολογιστών που δημιουργηθηκαν ή σε συγγενικά

δικαιώματα από πράξεις που έγιναν στο παρελθόν.

3. Συμβάσεις που έχουν καταρτισθεί πριν από την έναρξη ισχύος του

παρόντος νόμου διέπονται από το προγενέστερο δικαιο για ένα χρόνο από

την έναρξη ισχύος του νόμου.

Άρθρο 68Α

Διαχρονικό Δίκαιο

1. Η διάρκεια προστασίας που προβλέπεται στα άρθρα 29, 30, 31 και 52

του νόμου αυτού εφαρμόζεται σε όλα τα έργα και αντικείμενα προστασίας

με συγγενικά δικαιώματα, τα οποία προστατεύονταν σε ένα τουλάχιστον

Κράτος – Μέλος την 1.7.1995 κατ» εφαρμογή εθνικών νομοθεσιών για την

πνευματική ιδιοκτησία και τα συγγενικά δικαιώματα. Οι τρίτοι οι οποίοι

ανέλαβαν την εκμετάλλευση έργων ή αντικειμένων συγγενικών δικαιωμάτων,

που είχαν γίνει κοινό κτήμα πριν από την έναρξη ισχύος του παρόντος

νόμου μπορούν να συνεχίσουν την εκμετάλλευση αυτή με τους ίδιους

τρόπους, με τα ίδια μέσα και στην ίδια έκταση μέχρι 1.1.1999.

2. Οι συμφωνίες που αφορούν την εκμετάλλευση έργων και άλλων

αντικειμένων προστασίας, οι οποίες ίσχυαν πριν από την 1.1.1995,

υπάγοντοι από 1.1.2000 στις διατάξεις του άρθρου 35 παρ. 3 του νόμου

αυτού, εφόσον λήγουν μετά την ημερομηνία αυτή. Εφόσον μια διεθνής

συμφωνία συμπαραγωγής που είχε συναφθεί πριν από την 1.1.1995 μεταξύ

συμπαραγωγού από ένα Κράτος – Μέλος και ενός ή περισσότερων

συμπαραγωγών από άλλα Κράτη – Μέλη ή τρίτες χώρες, προβλέπει ρητά

σύστημα κατανομής σε γεωγραφικές περιοχές των δικαιωμάτων εκμετάλλευσης

μεταξύ των συμπαραγωγών για όλους τους τρόπους παρουσίασης στο κοινό,

χωρίς διάκριση της ρύθμισης που ισχύει για την παρουσίαση στο κοινό

μέσω δορυφόρου από τις διατάξεις που εφαρμόζονται στους άλλους τρόπους

παρουσίασης, και εφόσον η παρουσίαση στο κοινό μέσω δορυφόρου θα έθιγε

την αποκλειστικότητα, και ιδίως τη γλωσσική αποκλειστικότητα, ενός των

συμπαραγωγών ή των εκδοχέων του σε συγκεκριμένο έδαφος, για την παροχή

άδειας παρουσίασης στο κοινό μέσω δορυφόρου από έναν συμπαραγωγό ή τους

εκδοχείς του απαιτείται η συναίνεση του δικαιούχου της εν λόγω

αποκλειστικότητας είτε πρόκειται για συμπαραγωγό είτε για εκδοχέα.»

*** Το άρθρο 68α προστέθηκε με την παρ.11 άρθρ.8

Ν.2557/1997 Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας) .

Άρθρο 69

Σύσταση Οργανισμού Πνευματικής Ιδιοκτησίας

1. Ιδρύεται νομικό πρόσωπο ιδιωτικού δικαίου με έδρα την Αθήνα και

επωνυμία Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας (Ο.Π.Ι.) που εποπτεύεται

από το Υπουργείο Πολιτισμού, με σκοπό την προστασία των πνευματικών

δημιουργών και δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων, την εποπτεία των

οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, την εφαρμογή του παρόντος νόμου και

των συναφών διεθνών συμβάσεων, τη νομοπαρασκευαστική εργασία σε θέματα

πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων και γενικά την

εκπροσώπηση της Ελλάδας σε όλους τους αρμόδιους διεθνείς οργανισμούς,

καθώς και στα «Οργανα της Ευρωπάϊκής Κοινότητας. Ο Ο.Π.Ι. Μπορεί επίσης

να διοργανώνει κάθε είδους σεμινάρια με σκοπό την επιμόρφωση και

ενημέρωση των δικαστών, δικηγόρων, διοικητικών υπαλλήλων, δημιουργών,

δικαιούχων συγγενικών δικαιωμάτων, φοιτητών και σπουδαστών για θέματα

πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων. Ο Ο.Π.Ι. Σε καμία

περίπτωση δεν μπορεί να έχει ως σκοπό τη συλλογική διαχείριση των

δικαιωμάτων σύμφωνα με τα οριζόμενα στα άρθρα 54 έως 58 του παρόντος

νόμου.

2.»Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας επιχορηγείται με εισφορά ύψους

1% επί των ετήσιων ακαθάριστων εσόδων εκάστου οργανισμού συλλογικής

διαχείρισης που καταβάλλεται το αργότερο μέχρι την 31η Οκτωβρίου

εκάστου έτους με βάση τον ισολογισμό του προηγούμενου έτους και

εισπράττεται σύμφωνα με τον Κώδικα Εισπράξεων Δημοσίων Εσόδων. Οι

ετήσιοι ισολογισμοί των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης κατατίθενται

στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας και στο Υπουργείο Πολιτισμού. Τα

παραπάνω ισχύουν και για τους οργανισμούς συλλογικής προστασίας οι

οποίοι υποχρεούνται να συντάσσουν ετήσιο ισολογισμό ο οποίος

κατατίθεται στον Οργανισμό Πνευματικής Ιδιοκτησίας και στο Υπουργείο

Πολιτισμού. Ως ακαθάριστα έσοδα λαμβάνονται τα έσοδα, όπως αυτά

ορίζονται από το Ενιαίο Λογιστικό Σχέδιο.»

*** Το εδάφ.α» αντικαταστάθηκε με την παρ.9

άρθρ.7 Ν.2819/2000, Α 84/15.3.2000

Επιχορηγείται επίσης από διεθνείς οργανισμούς, από «Οργανα της

Ευρωπαϊκής Κοινότητας, από δωρεές, κληροδοτήματα και κάθε άλλη

επιχορήγηση από τρίτους όπως επίσης και από τα έσοδα που προκύπτουν από

παροχή υπηρεσιών. Ο Ο.Π.Ι. Για την έναρξη λειτουργίας του επιχορηγείται

εφάπαξ με ειδική χρηματοδότηση από τον κρατικό προϋπολογισμό του ΥΠ.ΠΟ.

Ύψους είκοσι εκατομμυρίων (20.000.000) δραχμών.

«Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας μπορεί επίσης να επιχορηγείται

από τις πιστώσεις του Υπουργείου Πολιτισμού ή από τα έσοδα των

αριθμολαχείων ΛΟΤΤΟ και ΠΡΟ-ΤΟ.»

*** Το άνω εντός « « εδάφιο προστέθηκε με την παρ.14 άρθρ.8

Ν.2557/1997.

3. Με προεδρικό διάταγμα που εκδίδεται με πρόταση των Υπουργών

Πολιτισμού, Προεδρίας της Κυβέρνησης και Οικονομικών καθορίζονται το

αντικείμενο και οι ειδικότερες αρμοδιότητες του Οργανισμού στο πλαίσιο

του σκοπού του, ο τρόπος και η διαδικασία ασκήσεως των αρμοδιοτήτων

αυτών, τα της διοίκησης και ελέγχου διαχείρισης του Οργανισμού, τα του

προσωπικού και της οργάνωσής του, τα ποσά των αμοιβών για την παροχή

υπηρεσιών που μπορεί εκάστοτε να αναπροσαρμόζεται με απόφαση του

Υπουργού Πολιτισμού και γενικά ο τρόπος επιλογής του αναγκαίου για τη

στελέχωση Οργανισμού επιστημονικού, διοικητικού και βοηθητικού

προσωπικού, η μισθοδοσία αυτού, καθώς και κάθε άλλη σχετική

λεπτομέρεια.

«4. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας αποτελεί κοινωφελές νομικό

πρόσωπο. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας δεν υπάγεται στο δημόσιο

τομέα ούτε στις διατάξεις του δημόσιου λογιστικού ούτε στις διατάξεις

για τις δημόσιες προμήθειες και τα δημόσια έργα και σε άλλες συναφείς

διατάξεις. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας λειτουργεί χάριν του

δημοσίου συμφέροντος κατά τους κανόνες της ιδιωτικής οικονομίας και

διέπεται από το ιδιωτικό δίκαιο.

5. Ο Οργανισμός Πνευματικής Ιδιοκτησίας απολαμβάνει όλων των

διοικητικών, οικονομικών και δικαστικών ατελειών, καθώς και όλων των

δικονομικών και ουσιαστικών προνομίων του Δημοσίου.»

*** Οι παρ. 4 και 5 προστέθηκαν με την παρ.13 άρθρ.8

Ν.2557/1997 Α 271/24.12.1997.

(Ρύθμιση θεμάτων πνευματικής ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων

σε εναρμόνιση με την Οδηγία 93/83/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου

της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 για τις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές

μεταδόσεις και την καλωδιακή αναμετάδοση, καθώς και με την

Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Σεπτεμβρίου 199

για τη διάρκεια προστασίας) .

Άρθρο 70

Οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν

1. Οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που λειτουργούν κατά τη

δημοσίευση του παρόντος νόμου υποχρεούνται, μέσα σε δώδεκα μήνες από

την έναρξη ισχύος του παρόντος νόμου, να υποβάλουν στο Υπουργείο

Πολιτισμού την κατά το άρθρο αυτό δήλωση συνοδευόμενη από το σχετικό

Κανονισμό και γενικά να προβούν στις αναγκαίες ενέργειες για την

προσαρμογή στις διατάξεις του παρόντος νόμου.

2. Σωματεία δημιουργών που κατά τη δημοσίευση του παρόντος νόμου

έχουν διαχειριστική δραστηρικότητα σύμφωνα με τις διατάξεις των άρθρων

5 του ν. 4301/1929 και 43 του ν. 1597/1986 μπορούν να συνεχίσουν τη

δραστηριότητα αυτή για εικοσιτέσσερις ακόμη μήνες από την έναρξη ισχύος

του παρόντος νόμου.

Άρθρο 71

Εφαρμογή Κοινοτικών Οδηγιών

1. Τα άρθρα 2 παρ. 3 και 40 έως 45 του παρόντος νόμου αποτελούν

εφαρμογή της Οδηγίας 91/250/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαϊκών

Κοινοτήτων της 14ης Μαίου 1991 για τη νομική προστασία των προγραμμάτων

ηλεκτρονικών υπολογιστών.

2. Τα άρθρα 3 παρ. 1, περίπτωση δ», 9, 34, 46, 47, 48, 49, 52 και 53

αποτελούν εφαρμογή της Οδηγίας 91/250/ΕΟΚ του Συμβουλίου των Ευρωπαικών

Κοινοτήτων της 19ης Νοεμβρίου 1992 σχετικά με το δικαίωμα εκμίσθωσης,

το δικαίωμα δανεισμού και ορισμένα δικαιώματα συγγενικά προς την

πνευματική ιδιοκτησία στον τομέα των προϊόντων της διάνοιας.

«3. Ενα άρθρο 35 παρ. 3 και 4, 57 παρ. 8 και 9, 52 η και 68Α παρ. 2

του νόμου αυτού, αποτελούν εφαρμογή της Οδηγίας 93/83/Ε.Ο.Κ. Του

Συμβουλίου της 27ης Σεπτεμβρίου 1993 περί συντονισμού ορισμένων κανόνων

όσον αφορά το δικαίωμα του δημιουργού και τα συγγενικά δικαιώματα που

εφαρμόζονται στις δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις και την

καλωδιακή αναμετάδοση.

4. Τα άρθρα 11, 29 παρ. 1, 30, 31, 51Α, 52 γ», δ», ε» στ» και ζ»,

καθώς και 68Α παρ. 1 του νόμου αυτού αποτελούν εφαρμογή της Οδηγίας

93/98/Ε.Ο.Κ. Του Συμβουλίου της 29ης Οκτωβρίου 1993 περί εναρμονίσεως

της διάρκειας προστασίας του δικαιώματος, καθώς και πνευματικής

ιδιοκτησίας και ορισμένων συγγενικών δικαιωμάτων.»

*** Οι παρ. 3 και 4 προστέθηκαν με την παρ.12 άρθρ.8 Ν.2557/1997

Α 271/24.12.1997 σε εναρμόνιση με την Οδηγ. 93/83/Ε.Ο.Κ. Για τις

δορυφορικές ραδιοτηλεοπτικές μεταδόσεις και την καλωδιακή

αναμετάδοση, καθώς και με την Οδηγία 93/98/Ε.Ο.Κ. Για τη διάρκεια

προστασίας)

«5. Τα άρθρα 2α, 3 παρ.3, 45Α, 64 τελευταίο εδάφιο, 65 παρ. 6, 65

παρ. 9 και 10, 72 παρ. 8 του νόμου αυτού, θεσπίζονται σε εφαρμογή της

οδηγίας 96/9/Ε0Κ του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της

11ης Μαρτίου 1996 σχετικά με τη νομική προστασία των βάσεων δεδομένων».

*** Η παρ.5 προστέθηκε με την παρ.12 άρθρ.7 Ν.2819/2000, Α 84/15.3.2000

«6. Τα άρθρα 3 παρ. 1, 28Α, 28Β και 28Γ, 46 παρ. 2, 47 παρ. 1 και 2, 48

παρ. 1, 52 στοιχείο δ», 64Α, 66 παρ. 1 και 2, 66Α και 66Β του νόμου

αυτού αποτελούν εφαρμογή της Οδηγίας 2001/29/ΕΚ του Ευρωπαϊκού

Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 22ας Μαιου 2001 για την

εναρμόνιση ορισμένων πτυxών του δικαιώματος του δημιουργού και των

συγγενικών δικαιωμάτων στην κοινωνία της πληροφορίας.»

*** Η παρ.6 προστέθηκε με την παρ.12 άρθρ.81 Ν.3057/2002,

ΦΕΚ Α 239/10.10.2002.

«7. Το άρθρο 5 αποτελεί εφαρμογή της Οδηγίας 2001/84/ΕΚ του Ευρωπαϊκού

Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 27ης Σεπτεμβρίου 2001 σχετικά με το

δικαίωμα παρακολούθησης υπέρ του δημιουργού ενός πρωτοτύπου έργου τέχνης.

8. Τα άρθρα 10 παρ. 3, 63Α, 63Β, 64, 65 παρ. 1, 66Γ και 66Δ αποτελούν

εφαρμογή της Οδηγίας 2004/48 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου

της 29ης Απριλίου 2004 σχετικά με την επιβολή των δικαιωμάτων διανοητικής

ιδιοκτησίας».

*** Οι παρ.7 και 8 προστέθηκαν με το άρθρ.2 παρ.8

Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007 (εναρμόνιση προς

τις Οδηγίες 2001/84/ΕΚ και 2004/48/ΕΚ).Με το άρθρο 4 παρ.3 του αυτού

νόμου ορίζεται ότι:

« Το άρθρο 2 του νόμου αυτού εφαρμόζεται και στις εκκρεμείς υποθέσεις, των

οποίων η συζήτηση έχει προσδιορισθεί να γίνει μετά την 16.9.2006».

Άρθρο 72

Κατάργηση διατάξεων και ρύθμιση άλλων θεμάτων

1. Από την έναρξη της ισχύος του παρόντος νόμου καταργείται κάθε

διάταξη που αντίκειται στο νόμο αυτόν ή αναφέρεται σε θέματα που

ρυθμίζονται με το νόμο αυτόν. Ειδικότερα καταργούνται οι νόμοι

ΓΥΠΓ/1909 και 2387/1920, το ν.δ. 12/15 Ιουνίου 1926, οι νόμοι

4186/1929, 4301/1929 και 4489/1930, το άρθρο 2 παρ. 1 του ν.δ.

619/1941, το ν.δ. 2179/1943, οι νόμοι 763/1943, 1136/1944 και 56/1944,

το άρθρο 12 του ν. 3188/1955, το ν.δ. 4264/1962, το άρθρο 4 του ν.

1064/1980, τα άρθρα 5 και 10 έως 22 του ν. 1075/1980, το άρθρο 19 του

ν. 1348/1983 και τα άρθρα 3, 40, 43 και 46 του ν. 1597/1986.

2. Διατηρείται σε ισχύ ο ν. 988/1943.

3. Οι οργανισμοί συλλογικής διαχείρισης που προβλέπονται και

λειτουργούν σύμφωνα με τα άρθρα 54 έως 58 του παρόντος νόμου έχουν το

δικαίωμα να διοργανώνουν συνέδρια, που αφορούν θέματα πνευματικής

ιδιοκτησίας και συγγενικών δικαιωμάτων και να συμμετέχουν σε αυτά. Τα

άρθρα 54 έως 58 του παρόντος νόμου δεν περιορίζουν τη σύναψη συμβάσεων

αμοιβαιότητας μεταξύ των οργανισμών συλλογικής διαχείρισης της ημεδαπής

και των αντίστοιχων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης της αλλοδαπής.

4. Μέχρι την 1η Ιουλίου 1994 δεν εφαρμόζονται οι παράγραφοι 1, 2 και

3 του άρθρου 49, όταν υλικός φορέας ήχου χρησιμοποιείται για παρουσίαση

στο κοινό σε καφενεία ή εστιατόρια, που βρίσκονται σε δήμους ή

κοινότητες κάτω από 5.000 κατοίκους.

5. Το άρθρο 38 παράγραφος 4 εδάφιο α» του παρόντος νόμου εφαρμόζεται

για τη δημοσίευση οποιασδήποτε φωτογραφίας.

(»6. Από τη θέση σε ισχύ του παρόντος νόμου και μέχρι την έναρξη

λειτουργίας ενός ή περισσότερων οργανισμών συλλογικής διαχείρισης, που

θα μπορούν να λαμβάνουν τις σχετικές με δωρεές αποφάσεις, οι διατάξεις

των παραγράφων 1 και 2 του άρθρου 5 του παρόντος νόμου δεν

εφαρμόζονται σε περίπτωση που οι υπόχρεοι της παραγράφου 2 του ίδιου

άρθρου προβαίνουν σε δωρεά τουλάχιστον του τμήματος της αμοιβής τους

που προέρχεται από τον μεταπωλητή, εφόσον: α) για τη δωρεά αυτή η

εκάστοτε ισχύουσα νομοθεσία προβλέπει απαλλαγή από το φόρο δωρεάς, β)

το ποσό της δωρεάς έχει κατατεθεί σε λογαριασμό, τον οποίο ο

δωρεοδάχος έχει ανοίξει ειδικά για το σκοπό αυτόν στο Ταμείο

Παρακαταθηκών και Δανείων ή σε Τράπεζα νομίμως λειτουργούσα στην

Ελλάδα και γ) το παραστατικό της κατάθεσης φέρει: αα) τα στοιχεία του

δωρητή και του δωρεοδόχου, ββ) το ποσό της δωρεάς, γγ) την ημερομηνία

της κατάθεσης και δδ) την υπογραφή του δωρεοδόχου ή του νόμιμου

εκπροσώπου του»).

*** Η παρ.6 του παρόντος άρθρου καθώς και το άρθρο 4 του Ν.2173/1993,

με το οποίο αυτή είχε προστεθεί ΚΑΤΑΡΓΗΘΗΚΑΝ με την παρ.2 άρθρ.4

Ν.3524/2007,ΦΕΚ Α 15/26.1.2007.

«7. Το σωματείο υπό την επωνυμία ΕΝΩΣΗΣ ΜΟΥΣΙΚΟΣΥΝΘΕΤΩΝ ΣΤΙΧΟΥΡΓΩΝ ΕΛΛΑΔΟΣ (Ε.Μ.Σ.Ε.) μπορεί να συνεχίσει να ασκεί τη διαχειριστική δράστηριότητά του ως οργανισμός συλλογικής διαχείρισης μέχρι 31

Δεκεμβρίου 1999».

***Η εντός « « παράγραφος 7 προστέθηκε από το άρθρο 10 του Ν.

2435/1996 (ΦΕΚ Α»189).

«8. Οι ρυθμίσεις που αφορούν το δικαίωμα του δημιουργού βάσης

δεδομένων, καθώς καιτο δικαίωμα ειδικής φύσης του κατασκευαστή βάσης

δεδομένων δεν θίγουν τις διατάξεις που διέπουν ιδίως το δικαίωμα

πνευματικής ιδιοκτησίας, τα συγγενικά δικαιώματα ή άλλα δικαιώματα ή

υποχρεώσεις που υφίστανται επί των δεδομένων, των έργων ή άλλων

στοιχείων ενσωματωμένων σε βάση δεδομένων, τα διπλώματα ευρεσιτεχνίας,

τα σήματα, τα σχέδια και υποδείγματα, την προστασία των εθνικών

θησαυρών, πολιτιστικών αγαθών και αρχαίων έργων, το δίκαιο του

ανταγωνισμού, το εμπορικό απόρρητο, την ασφάλεια, την εμπιστευτικότητα,

την προστασία των δεδομένων προσωπικού χαρακτήρα, το σεβασμό της

ιδιωτικής ζωής, καθώς και την πρόσβαση σε δημόσια έγγραφα ή το ενοχικό

δίκαιο».

*** Η παρ.8 προστέθηκε με την παρ.5 άρθρ.7 Ν.2819/2000,

Α 84/15.3.2000

ΚΕΦΑΑΑΙΟ ΔΕΚΑΤΟ ΤΕΤΑΡΤΟ

ΕΝΑΡΞΗ ΙΣΧΥΟΣ

Άρθρο 77

Η ισχύς του νόμου αυτού αρχίζει από τη δημοσίευσή του στην Εφημερίδα

της Κυβερνήσεως, εκτός από το άρθρο 69, η ισχύς του οποίου αρχίζει έξι

μήνες από τη δημοσίευση του νόμου αυτού στην Εφημερίδα της Κυβερνή-

σεως.

Παραγγέλλομε τη δημοσίευση του παρόντος στην Εφημερίδα της

Κυβερνήσεως και την εκτέλεσή του ως Νόμου του Κράτους.

Αθήνα, 3 Μαρτίου 1993

Ο ΠΡΟΕΔΡΟΣ ΤΗΣ ΔΗΜΟΚΡΑΤΙΑΣ

ΚΩΝΣΤΑΝΤΙΝΟΣ Γ. ΚΑΡΑΜΑΝΛΗΣ

ΟΙ ΥΠΟΥΡΓΟΙ

ΕΘΝΙΚΗΣ ΟΙΚΟΝΟΜΙΑΣ

ΠΡΟΕΔΡΙΑΣ ΤΗΣ ΚΥΒΕΡΝΗΣΗΣ ΚΑΙ ΟΙΚΟΝΟΜΙΚΩΝ

ΣΩΤ. ΚΟΥΒΕΑΑΣ ΣΤ. ΜΑΝΟΣ

ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΠΟΛΙΤΙΣΜΟΥ

ΑΝΝΑ ΨΑΡΟΥΔΑ-ΜΠΕΝΑΚΗ Θ. ΜΠΑΚΟΓΙΑΝΝΗ

ΒΙΟΜΗΧΑΝΙΑΣ, ΕΝΕΡΓΕΙΑΣ ΚΑΙ ΤΕΧΝΟΛΟΓΙΑΣ ΚΑΙ ΕΜΠΟΡΙΟΥ

ΒΑΣ. ΚΟΝΤΟΓΙΑΝΝΟΠΟΥΛΟΣ

Θεωρήθηκε και τέθηκε η Μεγάλη Σφραγίδα του Κράτους

Αθήνα, 4 Μαρτίου 1993

Η επί ΤΗΣ ΔΙΚΑΙΟΣΥΝΗΣ ΥΠΟΥΡΓΟΣ

ΑΝΝΑ ΨΑΡΟΥΔΑ-ΜΠΕΝΑΚΗ